Wodospady Zimnej Wody: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
| Linia 6: | Linia 6: | ||
'''Wodospady Zimnej Wody''' ([[język słowacki|słow.]] ''Vodopády Studeného potoka'' lub ''Studenovodské vodopády'', [[język niemiecki|niem.]] ''Kohlbach-wasserfälle'', [[język węgierski|węg.]] ''Tar-pataki-vízesések'') – zespół wodospadów w [[Dolina Zimnej Wody|Dolinie Zimnej Wody]] w słowackich [[Tatry Wysokie|Tatrach Wysokich]], tuż poniżej miejsca połączenia dolin [[Dolina Małej Zimnej Wody|Małej Zimnej Wody]] i [[Dolina Staroleśna|Staroleśnej]]. |
'''Wodospady Zimnej Wody''' ([[język słowacki|słow.]] ''Vodopády Studeného potoka'' lub ''Studenovodské vodopády'', [[język niemiecki|niem.]] ''Kohlbach-wasserfälle'', [[język węgierski|węg.]] ''Tar-pataki-vízesések'') – zespół wodospadów w [[Dolina Zimnej Wody|Dolinie Zimnej Wody]] w słowackich [[Tatry Wysokie|Tatrach Wysokich]], tuż poniżej miejsca połączenia dolin [[Dolina Małej Zimnej Wody|Małej Zimnej Wody]] i [[Dolina Staroleśna|Staroleśnej]]. |
||
Są to niewysokie (najwyższy ma 13 metrów wysokości), ale duże siklawy, tworzone na potrójnym polodowcowym progu doliny przez potok [[Zimna Woda Spiska|Zimną Wodę]]. Znana atrakcja turystyczna, wodospady te były jednym z najstarszych celów turystyki tatrzańskiej. Rozsławione zostały przez kuracjuszy i turystów wypoczywających w [[Stary Smokowiec|Starym Smokowcu]]. Nazywano je wówczas Kolbachowymi Wodospadami (z języka niemieckiego ''Kohlbach-Wasserfälle''). Dla odwiedzających je turystów wybudowano pierwsze tatrzańskie [[schronisko Rainera]] (obecnie już nie jest schroniskiem, lecz bufetem i muzeum [[nosicz]]ów). |
Są to niewysokie (najwyższy ma 13 metrów wysokości), ale duże siklawy, tworzone na potrójnym polodowcowym progu doliny przez potok [[Zimna Woda Spiska|Zimną Wodę]]. Znana atrakcja turystyczna, wodospady te były jednym z najstarszych celów turystyki tatrzańskiej. Rozsławione zostały przez kuracjuszy i turystów wypoczywających w [[Stary Smokowiec|Starym Smokowcu]]. Nazywano je wówczas Kolbachowymi Wodospadami (z języka niemieckiego ''Kohlbach-Wasserfälle''). Dla odwiedzających je turystów wybudowano pierwsze tatrzańskie [[Rainerowa Chatka|schronisko Rainera]] (obecnie już nie jest schroniskiem, lecz bufetem i muzeum [[nosicz]]ów). |
||
Wodospady te występują na długości ok. 1,5 km, na wysokości 1153 do 1276 m n.p.m. Kolejno od dołu są to: |
Wodospady te występują na długości ok. 1,5 km, na wysokości 1153 do 1276 m n.p.m. Kolejno od dołu są to: |
||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
* Mały Wodospad (''Malý vodopád''). |
* Mały Wodospad (''Malý vodopád''). |
||
Koryto potoku Zimna Woda w okolicy wodospadów wypełnione jest wielkimi okrąglakami granitowymi. Wodospady wybiły spadającymi kamieniami w twardej granitowej skale głębokie [[ |
Koryto potoku Zimna Woda w okolicy wodospadów wypełnione jest wielkimi okrąglakami granitowymi. Wodospady wybiły spadającymi kamieniami w twardej granitowej skale głębokie [[Marmit|kotły eworsyjne]]. Jeden z polskich turystów ok. 1865 pisał jednak o tych wodospadach: ''"...całe Węgry cudują się nad nimi... a przecież oba nie umyły się nawet do naszej [[Siklawa|Siklawy]]".'' W rejonie wodospadów często występuje rzadki gatunek ptaka – [[pluszcz kordusek]]. Przy wodospadach zdarzały się śmiertelne wypadki, szczególnie podczas robienia zdjęć. |
||
Powyżej Wodospadów Zimnej Wody, na potoku [[Mała Zimna Woda]] istnieją jeszcze dwa inne wodospady. Większy z nich, znajdujący się tuż przy czerwonym szlaku [[Magistrala Tatrzańska|Magistrali Tatrzańskiej]] do [[Łomnicki Staw|Łomnickiego Stawu]] to [[Olbrzymi Wodospad]], niżej w lesie położony jest mniejszy [[Troisty Wodospad]]. Według niektórych przewodników są one także zaliczane do Wodospadów Zimnej Wody. |
Powyżej Wodospadów Zimnej Wody, na potoku [[Mała Zimna Woda]] istnieją jeszcze dwa inne wodospady. Większy z nich, znajdujący się tuż przy czerwonym szlaku [[Magistrala Tatrzańska|Magistrali Tatrzańskiej]] do [[Łomnicki Staw|Łomnickiego Stawu]] to [[Olbrzymi Wodospad]], niżej w lesie położony jest mniejszy [[Troisty Wodospad]]. Według niektórych przewodników są one także zaliczane do Wodospadów Zimnej Wody. |
||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
==== Szlaki turystyczne ==== |
==== Szlaki turystyczne ==== |
||
W rejonie Wodospadów Zimnej Wody znajduje się węzeł szlaków turystycznych: |
W rejonie Wodospadów Zimnej Wody znajduje się węzeł szlaków turystycznych: |
||
: {{szlak|niebieski}} – niebieski szlak wiedzie z [[Tatrzańska Łomnica|Tatrzańskiej Łomnicy]] nad Wielki Wodospad, potem w górę Zimnej Wody do Chaty Rainera i dalej do Doliny Staroleśnej. |
: {{szlak SVK|niebieski}} – niebieski szlak wiedzie z [[Tatrzańska Łomnica|Tatrzańskiej Łomnicy]] nad Wielki Wodospad, potem w górę Zimnej Wody do Chaty Rainera i dalej do Doliny Staroleśnej. |
||
:* Czas przejścia z Tatrzańskiej Łomnicy do Wielkiego Wodospadu: 1:45 h, ↓ 1:30 h |
:* Czas przejścia z Tatrzańskiej Łomnicy do Wielkiego Wodospadu: 1:45 h, ↓ 1:30 h |
||
:* Czas przejścia od Wielkiego Wodospadu do [[Schronisko Zbójnickie|Schroniska Zbójnickiego]] w Dolinie Staroleśnej: 2:30 h, ↓ 2 h |
:* Czas przejścia od Wielkiego Wodospadu do [[Schronisko Zbójnickie|Schroniska Zbójnickiego]] w Dolinie Staroleśnej: 2:30 h, ↓ 2 h |
||
: {{szlak|zielony}} – zielony szlak ze Starego Smokowca przez [[Smokowieckie Siodełko]] (''Hrebienok'') do Długiego Wodospadu i dalej wzdłuż potoku do Małego Wodospadu i Schroniska Rainera. |
: {{szlak SVK|zielony}} – zielony szlak ze Starego Smokowca przez [[Smokowieckie Siodełko]] (''Hrebienok'') do Długiego Wodospadu i dalej wzdłuż potoku do Małego Wodospadu i Schroniska Rainera. |
||
:* Czas przejścia ze Starego Smokowca na Siodełko: 1 h, ↓ 30 min |
:* Czas przejścia ze Starego Smokowca na Siodełko: 1 h, ↓ 30 min |
||
:* Czas przejścia z Siodełka do Chaty Rainera: 35 min w obie strony |
:* Czas przejścia z Siodełka do Chaty Rainera: 35 min w obie strony |
||
: {{szlak|żółty}} – żółty szlak z [[Tatrzańska Leśna|Tatrzańskiej Leśnej]], biegnący ściśle wzdłuż potoku aż do Wielkiego Wodospadu. Czas przejścia: 1:40 h, ↓ 1:25 h |
: {{szlak SVK|żółty}} – żółty szlak z [[Tatrzańska Leśna|Tatrzańskiej Leśnej]], biegnący ściśle wzdłuż potoku aż do Wielkiego Wodospadu. Czas przejścia: 1:40 h, ↓ 1:25 h |
||
==== Bibliografia ==== |
==== Bibliografia ==== |
||
{{Bibliografia start}} |
{{Bibliografia start}} |
||
# {{ |
# {{Cytuj książkę |imię=Zofia |nazwisko= Radwańska-Paryska |imię2=Witold Henryk |nazwisko2= Paryski|tytuł= Wielka Encyklopedia Tatrzańska|miejsce=Poronin|wydawca= Wyd. Górskie|miejsce= |rok=2004 |isbn = 83-7104-009-1 }} |
||
# {{ |
# {{Cytuj książkę|imię=Józef |nazwisko=Nyka |autor link= Józef Nyka |tytuł=Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II |miejsce=Latchorzew |rok=1998 |wydawca=Wyd. Trawers |isbn= 83-901580-8-6 }} |
||
# {{Cytuj książkę | nazwisko= Barczyk | imię=Grzegorz | nazwisko2= Jakubowski | imię2=Ryszard | inni= | tytuł= Bedeker tatrzański | data=2000 | wydawca= |
# {{Cytuj książkę | nazwisko= Barczyk | imię=Grzegorz | nazwisko2= Jakubowski (red.) | imię2=Ryszard | nazwisko3= Piechowski | imię3= Adam | nazwisko4= Żurawska | imię4= Grażyna | inni= | tytuł= Bedeker tatrzański | data=2000 | wydawca= Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce=Warszawa | isbn=83-01-13184-5 | strony=}} |
||
# {{Cytuj książkę | nazwisko= Nodzyński | imię=Tomasz | nazwisko2= Cobel-Tokarska | imię2=Marta | inni= | tytuł= Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie | data=2007 | wydawca=ExpressMap | miejsce=Warszawa | isbn=978-83-60120-88-0 | strony=}} |
# {{Cytuj książkę | nazwisko= Nodzyński | imię=Tomasz | nazwisko2= Cobel-Tokarska | imię2=Marta | inni= | tytuł= Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie | data=2007 | wydawca=ExpressMap | miejsce=Warszawa | isbn=978-83-60120-88-0 | strony=}} |
||
# {{ |
# {{Cytuj książkę|tytuł=Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000|miejsce=Warszawa |rok=2005/06|wydawca= Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka |isbn= 83-87873-36-5 }} |
||
{{Bibliografia stop}} |
{{Bibliografia stop}} |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Wodospady tatrzańskie]] |
||
[[Kategoria:Wodospady]] |
|||
[[cs:Vodopády Studeného potoka]] |
[[cs:Vodopády Studeného potoka]] |
||
[[eo:Akvofaloj Studenovodské]] |
[[eo:Akvofaloj Studenovodské]] |
||
Wersja z 20:23, 12 lis 2008
Wodospady Zimnej Wody (słow. Vodopády Studeného potoka lub Studenovodské vodopády, niem. Kohlbach-wasserfälle, węg. Tar-pataki-vízesések) – zespół wodospadów w Dolinie Zimnej Wody w słowackich Tatrach Wysokich, tuż poniżej miejsca połączenia dolin Małej Zimnej Wody i Staroleśnej.
Są to niewysokie (najwyższy ma 13 metrów wysokości), ale duże siklawy, tworzone na potrójnym polodowcowym progu doliny przez potok Zimną Wodę. Znana atrakcja turystyczna, wodospady te były jednym z najstarszych celów turystyki tatrzańskiej. Rozsławione zostały przez kuracjuszy i turystów wypoczywających w Starym Smokowcu. Nazywano je wówczas Kolbachowymi Wodospadami (z języka niemieckiego Kohlbach-Wasserfälle). Dla odwiedzających je turystów wybudowano pierwsze tatrzańskie schronisko Rainera (obecnie już nie jest schroniskiem, lecz bufetem i muzeum nosiczów).
Wodospady te występują na długości ok. 1,5 km, na wysokości 1153 do 1276 m n.p.m. Kolejno od dołu są to:
- Długi Wodospad (Dlhý vodopád)
- Wielki Wodospad (Velký vodopád)
- Skryty Wodospad (Skrytý vodopád)
- Mały Wodospad (Malý vodopád).
Koryto potoku Zimna Woda w okolicy wodospadów wypełnione jest wielkimi okrąglakami granitowymi. Wodospady wybiły spadającymi kamieniami w twardej granitowej skale głębokie kotły eworsyjne. Jeden z polskich turystów ok. 1865 pisał jednak o tych wodospadach: "...całe Węgry cudują się nad nimi... a przecież oba nie umyły się nawet do naszej Siklawy". W rejonie wodospadów często występuje rzadki gatunek ptaka – pluszcz kordusek. Przy wodospadach zdarzały się śmiertelne wypadki, szczególnie podczas robienia zdjęć.
Powyżej Wodospadów Zimnej Wody, na potoku Mała Zimna Woda istnieją jeszcze dwa inne wodospady. Większy z nich, znajdujący się tuż przy czerwonym szlaku Magistrali Tatrzańskiej do Łomnickiego Stawu to Olbrzymi Wodospad, niżej w lesie położony jest mniejszy Troisty Wodospad. Według niektórych przewodników są one także zaliczane do Wodospadów Zimnej Wody.
Szlaki turystyczne
W rejonie Wodospadów Zimnej Wody znajduje się węzeł szlaków turystycznych:
– niebieski szlak wiedzie z Tatrzańskiej Łomnicy nad Wielki Wodospad, potem w górę Zimnej Wody do Chaty Rainera i dalej do Doliny Staroleśnej.
- Czas przejścia z Tatrzańskiej Łomnicy do Wielkiego Wodospadu: 1:45 h, ↓ 1:30 h
- Czas przejścia od Wielkiego Wodospadu do Schroniska Zbójnickiego w Dolinie Staroleśnej: 2:30 h, ↓ 2 h
– zielony szlak ze Starego Smokowca przez Smokowieckie Siodełko (Hrebienok) do Długiego Wodospadu i dalej wzdłuż potoku do Małego Wodospadu i Schroniska Rainera.
- Czas przejścia ze Starego Smokowca na Siodełko: 1 h, ↓ 30 min
- Czas przejścia z Siodełka do Chaty Rainera: 35 min w obie strony
– żółty szlak z Tatrzańskiej Leśnej, biegnący ściśle wzdłuż potoku aż do Wielkiego Wodospadu. Czas przejścia: 1:40 h, ↓ 1:25 h
Bibliografia
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
- Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
- Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.
- Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.