Kalokagatia: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
m int. |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Kalokagatia''' ({{greka|καλοκἀγαθία}} ''kalokagathia'', od {{grc|καλὸς κἀγαθός}} ''kalos kagathos'' – dosł. "piękny i dobry") - [[Starożytna Grecja|greckie]] pojęcie oznaczające połączenie [[dobro (etyka)|dobra]] z [[piękno|pięknem]], a odkąd [[Arystoteles]] pierwszy raz użył tego słowa, ideał [[pedagogika|wychowania]] [[efeb]]ów w regionie wpływów cywilizacji starożytnej Grecji. |
'''Kalokagatia''' ({{greka|καλοκἀγαθία}} ''kalokagathia'', od {{grc|καλὸς κἀγαθός}} ''kalos kagathos'' – dosł. "piękny i dobry") - [[Starożytna Grecja|greckie]] pojęcie oznaczające połączenie [[dobro (etyka)|dobra]] z [[piękno|pięknem]], a odkąd [[Arystoteles]] pierwszy raz użył tego słowa, ideał [[pedagogika|wychowania]] [[efeb]]ów w regionie wpływów cywilizacji starożytnej Grecji. |
||
Dla Greków [[wartości]] piękna i dobra były nierozerwalnie ze sobą złączone (por. [[Platon]]). Również w [[chrześcijaństwo|chrześcijaństwie]] piękno jest cechą dobra, choć już w trochę innym sensie. Od [[filozofia nowozytna|czasów nowożytnych]] dobro i piękno uważa się za odrębne wartości, czego rezultatem jest rozdzielenie [[etyka|etyki]] i [[estetyka|estetyki]]. Istotna część osiągania najwyższego dostępnego człowiekowi dobra czyli szczęścia. Kalokagatia oznaczała doskonałosć etyczną. |
Dla Greków [[wartości]] piękna i dobra były nierozerwalnie ze sobą złączone (por. [[Platon]]). Również w [[chrześcijaństwo|chrześcijaństwie]] piękno jest cechą dobra, choć już w trochę innym sensie. Od [[filozofia nowozytna|czasów nowożytnych]] dobro i piękno uważa się za odrębne wartości, czego rezultatem jest rozdzielenie [[etyka|etyki]] i [[estetyka|estetyki]]. Istotna część osiągania najwyższego dostępnego człowiekowi dobra, czyli szczęścia. Kalokagatia oznaczała doskonałosć etyczną. |
||
[[Kategoria:Filozofia starożytna]] |
[[Kategoria:Filozofia starożytna]] |
Wersja z 14:54, 30 lis 2008
Kalokagatia (stgr. καλοκἀγαθία kalokagathia, od καλὸς κἀγαθός kalos kagathos – dosł. "piękny i dobry") - greckie pojęcie oznaczające połączenie dobra z pięknem, a odkąd Arystoteles pierwszy raz użył tego słowa, ideał wychowania efebów w regionie wpływów cywilizacji starożytnej Grecji.
Dla Greków wartości piękna i dobra były nierozerwalnie ze sobą złączone (por. Platon). Również w chrześcijaństwie piękno jest cechą dobra, choć już w trochę innym sensie. Od czasów nowożytnych dobro i piękno uważa się za odrębne wartości, czego rezultatem jest rozdzielenie etyki i estetyki. Istotna część osiągania najwyższego dostępnego człowiekowi dobra, czyli szczęścia. Kalokagatia oznaczała doskonałosć etyczną.