Kult lunarny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m kat.
wersja pierwsza
Linia 1: Linia 1:
'''Kult lunarny''' (od łac. ''luna'' - księżyc) - [[kult religijny|kult]] księżyca, uznawany za jeden z najstarszych kultów w historii religii.
'''Kult lunarny''' (od łac. ''luna'' - księżyc) - jedna z form [[kult uraniczny|kult ów uranicznych]] polegający na oddawaniu czci [[Księżyc]]owi, zjawiskom zaćmień Księżyca, fazom Księżyca jako przejawom [[sacrum]].


__TOC__


== Geneza ==

Kulty lunarne są jednymi z najstarszych form [[kult religijny|kultu religijnego]] na świecie. Dowodzi tego choćby przedstawienie symbolu półksiężyca w dłoni tzw. Wenus z Laroussel z [[późny paleolit|późnego paleolitu]].

== Opis ==

== Występowanie ==

== Bibliografia ==

* [[Mircea Eliade]], ''Traktat o historii religii'', rozdz. 4, Książka i Wiedza, Warszawa 1966.
* Marjorie Leach, ''Uniwersalny leksykon bóstw'', Oficyna Wydawnicza ATENA, Poznań 1998.

=== Bibliografia obca ===

* A.H. Krappe, ''La genése des myhes'', Paris 1938.
* [[Konrad Theodor Preuss]], ''Das Problem der Mondmythologie im Lichte der lokalen Spezialforschung'', ,,Archiv der Religionswissenschaft'', t. 23, 1925, s. 1-14.
* W. Roscher, ''Ūber Selene und Vewndtes'', Leipzig 1890.
* C. Heintze, ''Mythes et symboles lunaires'', Anvers 1932.



{{religia stub}}
{{religia stub}}

Wersja z 01:15, 7 gru 2008

Kult lunarny (od łac. luna - księżyc) - jedna z form kult ów uranicznych polegający na oddawaniu czci Księżycowi, zjawiskom zaćmień Księżyca, fazom Księżyca jako przejawom sacrum.



Geneza

Kulty lunarne są jednymi z najstarszych form kultu religijnego na świecie. Dowodzi tego choćby przedstawienie symbolu półksiężyca w dłoni tzw. Wenus z Laroussel z późnego paleolitu.

Opis

Występowanie

Bibliografia

  • Mircea Eliade, Traktat o historii religii, rozdz. 4, Książka i Wiedza, Warszawa 1966.
  • Marjorie Leach, Uniwersalny leksykon bóstw, Oficyna Wydawnicza ATENA, Poznań 1998.

Bibliografia obca

  • A.H. Krappe, La genése des myhes, Paris 1938.
  • Konrad Theodor Preuss, Das Problem der Mondmythologie im Lichte der lokalen Spezialforschung, ,,Archiv der Religionswissenschaft, t. 23, 1925, s. 1-14.
  • W. Roscher, Ūber Selene und Vewndtes, Leipzig 1890.
  • C. Heintze, Mythes et symboles lunaires, Anvers 1932.


Szablon:Religia stub