Barykada

Barykada na placu Napoleona w czasie powstania warszawskiego

Barykada (fr. barricade) – doraźna fortyfikacja przegradzająca w całości szlak komunikacyjny, zbudowana w miejscu uniemożliwiającym jej bezpośrednie obejście, zbudowana z materiałów dostępnych na miejscu.

Stosowana głównie w walkach miejskich, zamykająca prześwity pomiędzy ścianami budowli, sytuowana najczęściej w poprzek ulic, u wylotów z placów itp. Do budowania barykad stosowano materiał z nawierzchni ulic (np. płyty chodnikowe, kostka granitowa), cegły z rozbitych budynków, unieruchomione pojazdy i inne duże przedmioty, oraz wypełniano je ziemią lub piaskiem.

Barykady konstruowano tak, aby stworzyć w nich również osłonięte stanowiska obserwacyjne i strzeleckie. Czasami w barykadach pozostawiano wąskie przejścia do celów komunikacyjnych oraz wyprowadzania kontrataków.

Zobacz też

• przegląd zagadnień z zakresu wojskowości