Realizm jutlandzki: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 23:28, 9 sty 2009

Realizm jutlandzki (duń. Den jyske bevægelse) to przypadający na koniec XIX wieku trend w duńskiej literaturze.

Lata 90. XIX wieku to okres modernizacji wsi duńskiej i wzrostu samoświadomości i poziomu wykształcenia chłopstwa. Mocno przyczyniły się do tego założone przez Mikołaja Grundtviga uniwersytety ludowe. Większość pisarzy chłopskich tego okresu wywodziła się z Jutlandii; stąd nazwa stworzonego przez nich kierunku w literaturze duńskiej: realizm jutlandzki. Pisarze ci z jednej strony zajmowali się nierównościami społecznymi na wsi oraz etnografią wsi duńskiej, z drugiej zaś odznaczali się niechęcią do postępu technicznego wsi i wikłali się w problemy o charakterze nacjonalistycznym i religijnym.

Do najwybitniejszych przedstawicieli gatunku należeli Jeppe Aakjær, jego żona Marie Bregendahl, Johan Skjoldborg, Thøger Larsen, Jakob Knudsen oraz nagrodzony Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury Johannes Jensen.

Zobacz też: literatura duńska

Literatura:

Kaszyński, S.; Krzysztofiak, M. (1985). Dzieje literatury duńskiej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. PL ISSN 0208-7235

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 '''Realizm jutlandzki''' ([[język duński|duń.]] ''Den jyske bevægelse'') to przypadający na koniec [[XIX wiek]]u trend w [[literatura duńska|duńskiej literaturze]].
-[[Lata 90. XIX wieku]] to okres modernizacji [[wieś|wsi]] [[Dania|duńskiej]] i wzrostu samoświadomości i poziomu wykształcenia chłopstwa. Mocno przyczyniły się do tego założone przez [[Mikołaj Fryderyk Seweryn Grundtvig|Mikołaja Grundtviga]] [[uniwersytet ludowy|uniwersytety ludowe]]. Większość pisarzy chłopskich tego okresu wywodziła się z [[Jutlandia|Jutlandii]]; stąd nazwa stworzonego przez nich kierunku w literaturze duńskiej: realizm jutlandzki. Pisarze ci z jednej strony zajmowali się nierównościami społecznymi na wsi oraz [[etnografia|etnografią]] wsi duńskiej, z drugiej zaś odznaczali się niechęcią do postępu technicznego wsi i wikłali się w problemy o charakterze nacjonalistycznym i religijnym.
+[[Lata 90. XIX wieku]] to okres modernizacji [[wieś|wsi]] [[Dania|duńskiej]] i wzrostu samoświadomości i poziomu wykształcenia chłopstwa. Mocno przyczyniły się do tego założone przez [[Nikolai Frederik Severin Grundtvig|Mikołaja Grundtviga]] [[uniwersytet ludowy|uniwersytety ludowe]]. Większość pisarzy chłopskich tego okresu wywodziła się z [[Półwysep Jutlandzki|Jutlandii]]; stąd nazwa stworzonego przez nich kierunku w literaturze duńskiej: realizm jutlandzki. Pisarze ci z jednej strony zajmowali się nierównościami społecznymi na wsi oraz [[etnografia|etnografią]] wsi duńskiej, z drugiej zaś odznaczali się niechęcią do postępu technicznego wsi i wikłali się w problemy o charakterze nacjonalistycznym i religijnym.
 Do najwybitniejszych przedstawicieli gatunku należeli [[Jeppe Aakjær]], jego żona [[Marie Bregendahl]], [[Johan Skjoldborg]], [[Thøger Larsen]], [[Jakob Knudsen]] oraz nagrodzony [[Nagroda Nobla w dziedzinie literatury|Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury]] [[Johannes Jensen]].