Libacja (rytuał): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: zh:奠祭; zmiany kosmetyczne |
m robot dodaje: ru:Либация; zmiany kosmetyczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{DisambigR||[[Libacja alkoholowa]]}} |
{{DisambigR||[[Libacja alkoholowa]]}} |
||
[[ |
[[Plik:Libation Macron Louvre G149.jpg|thumb|250px|Scena libacji, [[Starożytna Grecja|grecka]] [[waza]] czerwonofigurowa, ok. [[480 p.n.e.]], [[Luwr]]]] |
||
'''Libacja''' ([[łacina|łac.]] ''libatio'') – ofiara dla bóstwa składana w formie wylewania na ziemię cennych płynów. Był to zwyczaj istniejący w wielu religiach [[antyk|antycznych]], a także w [[judaizm]]ie, [[hinduizm]]ie i [[Shintō]]. U [[starożytność|starożytnych]] [[Grecy|Greków]] i [[Rzymianie|Rzymian]] jeden z najważniejszych obrzędów religijnych. W relacjach [[Herodot]]a występował także u [[Persowie|Persów]], według [[Pliniusz Młodszy|Pliniusza Młodszego]] również u [[Celtowie|Celtów]]. |
'''Libacja''' ([[łacina|łac.]] ''libatio'') – ofiara dla bóstwa składana w formie wylewania na ziemię cennych płynów. Był to zwyczaj istniejący w wielu religiach [[antyk|antycznych]], a także w [[judaizm]]ie, [[hinduizm]]ie i [[Shintō]]. U [[starożytność|starożytnych]] [[Grecy|Greków]] i [[Rzymianie|Rzymian]] jeden z najważniejszych obrzędów religijnych. W relacjach [[Herodot]]a występował także u [[Persowie|Persów]], według [[Pliniusz Młodszy|Pliniusza Młodszego]] również u [[Celtowie|Celtów]]. |
||
Linia 20: | Linia 20: | ||
[[nl:Libatie]] |
[[nl:Libatie]] |
||
[[pt:Libação]] |
[[pt:Libação]] |
||
[[ru:Либация]] |
|||
[[sv:Libation]] |
[[sv:Libation]] |
||
[[zh:奠祭]] |
[[zh:奠祭]] |
Wersja z 15:53, 27 sty 2009
Libacja (łac. libatio) – ofiara dla bóstwa składana w formie wylewania na ziemię cennych płynów. Był to zwyczaj istniejący w wielu religiach antycznych, a także w judaizmie, hinduizmie i Shintō. U starożytnych Greków i Rzymian jeden z najważniejszych obrzędów religijnych. W relacjach Herodota występował także u Persów, według Pliniusza Młodszego również u Celtów.
Najczęściej stosowane płyny w aktach libacji to: wino, oliwa, kosztowne olejki eteryczne oraz w tradycji hinduizmu ghi. W tradycji antyku i judaizmie do aktu libacji stosowano specjalne, płaskie naczynia z dzióbkiem nazywane paterami. W religiach antycznych oddawano w ten sposób hołd głównie bóstwom podziemia, takim jak Hades, stąd ważne było wylewanie płynu bezpośrednio na gołą i spulchnioną ziemię, tak aby mógł on w nią szybko wsiąknąć.
W religii Shinto libacja jest nazywana Miki (神酒), dosłownie kami sake (boskie sake). W trakcie ceremonii w shintoistycznej świątyni stosuje się do libacji wino ryżowe – stąd pochodzi nazwa sake dla tego trunku. W warunkach domowych zamiast sake stosuje się często świeżą wodę, którą należy zmieniać każdego ranka. W Shinto naczyniem liturgicznym stosowanym do libacji jest porcelanowy lub metalowy kubek bez żadnych ozdób.