Jerzy Nawrocki (polityk): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
kat., lit. |
→lnk fix: "Sejm RP" → "Sejm Rzeczypospolitej Polskiej" |
||
Linia 15: | Linia 15: | ||
W [[1955]] ukończył [[Politechnika Śląska|Politechnikę Śląską]] w Gliwicach, od [[1969]] z tytułem [[profesor]]a nadzwyczajnego, od [[1978]] – prof. zwyczajnego nauk technicznych. W [[1979]] został członkiem korespondentem [[Polska Akademia Nauk|PAN]]. |
W [[1955]] ukończył [[Politechnika Śląska|Politechnikę Śląską]] w Gliwicach, od [[1969]] z tytułem [[profesor]]a nadzwyczajnego, od [[1978]] – prof. zwyczajnego nauk technicznych. W [[1979]] został członkiem korespondentem [[Polska Akademia Nauk|PAN]]. |
||
Od [[1952]] był członkiem [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]. Od [[1954]] był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Politechniki Śląskiej, od [[1969]] dyrektorem Instytutu Przeróbki Kopalin tej uczelni. W latach [[1970]]-[[1974]] był jej prorektorem, a w latach [[1974]]-[[1981]] [[rektor]]em. Od lipca [[1981]] do stycznia [[1982]] był ministrem nauki, szkolnictwa wyższego i techniki (dymisję ze stanowiska ministra premier przyjął już [[15 grudnia]] [[1981]]). W latach [[1985]]-[[1989]] był członkiem [[Rada Państwa (Polska)|Rady Państwa]]. W latach [[1972]]-[[1989]] był posłem na [[Sejm |
Od [[1952]] był członkiem [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]. Od [[1954]] był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Politechniki Śląskiej, od [[1969]] dyrektorem Instytutu Przeróbki Kopalin tej uczelni. W latach [[1970]]-[[1974]] był jej prorektorem, a w latach [[1974]]-[[1981]] [[rektor]]em. Od lipca [[1981]] do stycznia [[1982]] był ministrem nauki, szkolnictwa wyższego i techniki (dymisję ze stanowiska ministra premier przyjął już [[15 grudnia]] [[1981]]). W latach [[1985]]-[[1989]] był członkiem [[Rada Państwa (Polska)|Rady Państwa]]. W latach [[1972]]-[[1989]] był posłem na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] PRL [[Posłowie VI kadencji 1972-1976|VI]], [[Posłowie VII kadencji 1976-1980|VII]], [[Posłowie VIII kadencji 1980-1985|VIII]] i [[Posłowie IX kadencji 1985-1989|IX]] kadencji, w latach [[1974]]-[[1981]] przewodniczący Komisji Nauki i Postępu Technicznego w Sejmie VI, VII i VIII kadencji. |
||
Jako naukowiec zajmował się przeróbką kopalin stałych, był twórcą nowych technologii w przeróbce kopalin, projektował i konstruował nowoczesne maszyny i urządzenia przeróbcze. Autor lub współautor ponad 200 prac naukowych, publikowanych w periodykach polskich i zagranicznych. |
Jako naukowiec zajmował się przeróbką kopalin stałych, był twórcą nowych technologii w przeróbce kopalin, projektował i konstruował nowoczesne maszyny i urządzenia przeróbcze. Autor lub współautor ponad 200 prac naukowych, publikowanych w periodykach polskich i zagranicznych. |
Wersja z 00:33, 30 sty 2009
Data i miejsce urodzenia |
20 grudnia 1926 |
---|---|
Data śmierci | |
Poseł IX kadencji Sejmu PRL | |
Okres |
od 13 października 1985 |
Przynależność polityczna |
Jerzy Nawrocki (ur. 20 grudnia 1926 w Trzcianie w woj. podkarpackim, zm. 28 kwietnia 1990 w Katowicach) – działacz państwowy w okresie PRL, inżynier górnik.
W 1955 ukończył Politechnikę Śląską w Gliwicach, od 1969 z tytułem profesora nadzwyczajnego, od 1978 – prof. zwyczajnego nauk technicznych. W 1979 został członkiem korespondentem PAN.
Od 1952 był członkiem PZPR. Od 1954 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Politechniki Śląskiej, od 1969 dyrektorem Instytutu Przeróbki Kopalin tej uczelni. W latach 1970-1974 był jej prorektorem, a w latach 1974-1981 rektorem. Od lipca 1981 do stycznia 1982 był ministrem nauki, szkolnictwa wyższego i techniki (dymisję ze stanowiska ministra premier przyjął już 15 grudnia 1981). W latach 1985-1989 był członkiem Rady Państwa. W latach 1972-1989 był posłem na Sejm PRL VI, VII, VIII i IX kadencji, w latach 1974-1981 przewodniczący Komisji Nauki i Postępu Technicznego w Sejmie VI, VII i VIII kadencji.
Jako naukowiec zajmował się przeróbką kopalin stałych, był twórcą nowych technologii w przeróbce kopalin, projektował i konstruował nowoczesne maszyny i urządzenia przeróbcze. Autor lub współautor ponad 200 prac naukowych, publikowanych w periodykach polskich i zagranicznych.
Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.