Kordyt: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
m Anulowanie wersji nr 16198272 autora Adi brak usunietych informacji w infoboksie (ktorego rowniez brak) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Kordyt''' |
'''Kordyt''' to rodzaj prochu [[nitrogliceryna|nitroglicerynowego]], wynaleziony przez [[Frederick Abel|Fredericka Abela]] oraz [[James Dewar|Jamesa Dewara]] w [[1889]] r. |
||
Przy wyrobie kordytu do [[żelowanie nitrocelulozy|żelowania nitrocelulozy]] o wysokiej zawartości [[azot]]u (12,9-13,5%) stosuje się, oprócz nitrogliceryny, rozpuszczalniki lotne - [[aceton]] lub mieszaninę [[eter dietylowy|eteru]] z [[alkohole|alkoholem]]. |
Przy wyrobie kordytu do [[żelowanie nitrocelulozy|żelowania nitrocelulozy]] o wysokiej zawartości [[azot]]u (12,9-13,5%) stosuje się, oprócz nitrogliceryny, rozpuszczalniki lotne - [[aceton]] lub mieszaninę [[eter dietylowy|eteru]] z [[alkohole|alkoholem]]. |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Obecnie przestarzały, nieprodukowany. |
Obecnie przestarzały, nieprodukowany. |
||
{{wybuch}} |
|||
[[Kategoria:Materiały wybuchowe]] |
[[Kategoria:Materiały wybuchowe]] |
||
Wersja z 19:22, 4 mar 2009
Kordyt to rodzaj prochu nitroglicerynowego, wynaleziony przez Fredericka Abela oraz Jamesa Dewara w 1889 r.
Przy wyrobie kordytu do żelowania nitrocelulozy o wysokiej zawartości azotu (12,9-13,5%) stosuje się, oprócz nitrogliceryny, rozpuszczalniki lotne - aceton lub mieszaninę eteru z alkoholem.
Kordyt produkowano i stosowano głównie w Wielkiej Brytanii jako proch do broni strzeleckiej i artyleryjskiej. Typowy kordyt składa się w 58% z nitrocelulozy, ok. 30% nitrogliceryny, ok. 3% centralitu, ok. 7,5% dinitrotoluenu, ok. 1% wazeliny i ok. 0,5% wody w postaci wilgoci.
Obecnie przestarzały, nieprodukowany.