Kalokagatia

Kalokagatia (stgr. καλοκἀγαθία kalokagathia, od καλὸς κἀγαθός kalos kagathos – dosł. "piękny i dobry") - greckie pojęcie oznaczające połączenie dobra z pięknem, a odkąd Arystoteles pierwszy raz użył tego słowa, ideał wychowania efebów w regionie wpływów cywilizacji starożytnej Grecji.

Dla Greków wartości piękna i dobra były nierozerwalnie ze sobą złączone (por. Platon). Również w chrześcijaństwie piękno jest cechą dobra, choć już w trochę innym sensie. Od czasów nowożytnych dobro i piękno uważa się za odrębne wartości, czego rezultatem jest rozdzielenie etyki i estetyki. Istotna część osiągania najwyższego dostępnego człowiekowi dobra, czyli szczęścia. Kalokagatia oznaczała doskonałosć etyczną.