Włodycy

Szablon:Źródła Włodycy – warstwa drobnego rycerstwa w Polsce w XIV - XV wieku. Istota i pochodzenie włodyków stanowią przedmiot naukowych sporów. Zapewne mianem tym określano w Polsce wszystkich rycerzy (dostojników oraz drobne rycerstwo). W okresie formowania się stanu szlacheckiego (od połowy XIII w.), słabsze ekonomicznie jednostki spośród stanu rycerskiego (być może też tzw. rycerstwo służebne) utworzyły grupę społeczną usytuowaną poniżej szlachty, dobrze widoczną w Małopolsce, mało wyraźnie na Mazowszu, nieobecną w Wielkopolsce. Wraz z rozwojem przywilejów stanowych w XV wieku, nastąpił zanik włodyków, którzy bądź przeszli do stanu szlacheckiego (zwłaszcza przenosząc się na Ruś), bądź znaleźli się w stanie mieszczańskim lub chłopskim.