January Weiner: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m poprawa zapisu nagłówków, WP:SK |
poradnik o pisaniu i prezentowaniu prac naukowych |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Ukończył biologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jego zainteresowania badawcze obejmują ekologię fizjologiczną, bioenergetykę, ekologię ekosystemów, biogeochemię i biologię ewolucyjną. Odbył kilka dłuższych staży zagranicznych (m.in. w University of Wisconsin i University of Iowa, USA oraz Philipps-Universität w [[Marburg]]u, RFN - jako stypendysta [[Fundacja im. Aleksandra von Humboldta|Fundacji Humboldta]]). |
Ukończył biologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jego zainteresowania badawcze obejmują ekologię fizjologiczną, bioenergetykę, ekologię ekosystemów, biogeochemię i biologię ewolucyjną. Odbył kilka dłuższych staży zagranicznych (m.in. w University of Wisconsin i University of Iowa, USA oraz Philipps-Universität w [[Marburg]]u, RFN - jako stypendysta [[Fundacja im. Aleksandra von Humboldta|Fundacji Humboldta]]). |
||
Jest autorem lub współautorem ok. 50 publikacji oryginalnych w czasopismach międzynarodowych oraz ok. 200 przyczynków, artykułów, monografii i książek, w tym podręcznika ekologii (1999 r., 2003 r.). Współpracował w organizacji ekologicznych programów i projektów badawczych europejskiej Fundacji Nauki. W [[KBN]] wielokrotnie uczestniczył w pracach sekcji specjalistycznych, dwukrotnie ([[2000]] i [[2004]] r.) wybrany został członka zespołu P04 KBN, w ostatniej kadencji był przewodniczącym tego zespołu. |
Jest autorem lub współautorem ok. 50 publikacji oryginalnych w czasopismach międzynarodowych oraz ok. 200 przyczynków, artykułów, monografii i książek, w tym podręcznika ekologii (1999 r., 2003 r.), a także praktycznego poradnika dotyczącego techniki pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych (1990 r., 1998 r., 2003 r., 2009 r.). |
||
Współpracował w organizacji ekologicznych programów i projektów badawczych europejskiej Fundacji Nauki. W [[KBN]] wielokrotnie uczestniczył w pracach sekcji specjalistycznych, dwukrotnie ([[2000]] i [[2004]] r.) wybrany został członka zespołu P04 KBN, w ostatniej kadencji był przewodniczącym tego zespołu. |
|||
Od 2007 roku jest współprowadzącym nowatorskiego w skali europejskiej kursu [[Ekologia tropikalna|ekologii tropikalnej]] na Uniwersytecie Jagiellońskim. |
Od 2007 roku jest współprowadzącym nowatorskiego w skali europejskiej kursu [[Ekologia tropikalna|ekologii tropikalnej]] na Uniwersytecie Jagiellońskim. |
||
| Linia 28: | Linia 30: | ||
== Ważniejsze książki == |
== Ważniejsze książki == |
||
* "Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik ekologii ogólnej", [[Wydawnictwo Naukowe PWN]],[[Warszawa]], 2006 r. (wyd. drugie poprawione i unowocześnione), ISBN 83-01-14174-3 |
* "Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik ekologii ogólnej", [[Wydawnictwo Naukowe PWN]],[[Warszawa]], 2006 r. (wyd. drugie poprawione i unowocześnione), ISBN 83-01-14174-3 |
||
* "Technika pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych. Przewodnik praktyczny" [[Wydawnictwo Naukowe PWN]],[[Warszawa]], 2009 r. (wyd. czwarte, zmienione) |
|||
== Żródła == |
== Żródła == |
||
Wersja z 00:10, 29 lip 2009
January Weiner (ur. 6 września 1947) - polski biolog, ekolog, profesor doktor habilitowany, zatrudniony w Instytucie Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie kieruje Zespołem Ekologii Ekosystemów. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk i członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności. Specjalność naukowa: bioenergetyka, ekologia ekosystemowa, ekologia fizjologiczna i ewolucyjna.
Ukończył biologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jego zainteresowania badawcze obejmują ekologię fizjologiczną, bioenergetykę, ekologię ekosystemów, biogeochemię i biologię ewolucyjną. Odbył kilka dłuższych staży zagranicznych (m.in. w University of Wisconsin i University of Iowa, USA oraz Philipps-Universität w Marburgu, RFN - jako stypendysta Fundacji Humboldta).
Jest autorem lub współautorem ok. 50 publikacji oryginalnych w czasopismach międzynarodowych oraz ok. 200 przyczynków, artykułów, monografii i książek, w tym podręcznika ekologii (1999 r., 2003 r.), a także praktycznego poradnika dotyczącego techniki pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych (1990 r., 1998 r., 2003 r., 2009 r.).
Współpracował w organizacji ekologicznych programów i projektów badawczych europejskiej Fundacji Nauki. W KBN wielokrotnie uczestniczył w pracach sekcji specjalistycznych, dwukrotnie (2000 i 2004 r.) wybrany został członka zespołu P04 KBN, w ostatniej kadencji był przewodniczącym tego zespołu.
Od 2007 roku jest współprowadzącym nowatorskiego w skali europejskiej kursu ekologii tropikalnej na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Zatrudnienie
- Instytut Nauk o Środowisku UJ
- Komitet Biologii Ewolucyjnej i Teoretycznej PAN - Członek
- Komitet Ekologii PAN - Członek
- Komitet Narodowy do Spraw Współpracy z Europejską Fundacją Nauki (ESF) PAN - Członek
- Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Komisja Badań na Rzecz Rozwoju Nauki - Członek
- Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Zespół Roboczy - Nauki Przyrodnicze (ZR-3) - Przewodniczący
- Wydział II - Nauk Biologicznych PAN - Członek krajowy korespondent
- Wydział IV Przyrodniczy PAU - Członek krajowy czynny
- Zakład Badania Ssaków PAN - Przewodniczący Rady Naukowej
Wypromowani doktorzy
- 1992: Maksymalne tempo asymilacji a granice budżetów energetycznych u gryzoni, Koteja Paweł;
- 1992: Rola koron drzew w przechwytywaniu z atmosfery wybranych biogenów i zanieczyszczeń, Krywult Marek;
- 1993: The Dynamics of Chemical Elements During Forest Litter Decomposition, Laskowski Ryszard;
- 2003: Bilans węgla organicznego w glebach ekosystemów leśnych Puszczy Niepołomickiej, Nycz-Wasilec Paweł;
- 2003: Historia życiowa żółwia błotnego Emys orbicularis - implikacje dla ochrony gatunków długożyjących, Mitrus Sławomir;
Ważniejsze książki
- "Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik ekologii ogólnej", Wydawnictwo Naukowe PWN,Warszawa, 2006 r. (wyd. drugie poprawione i unowocześnione), ISBN 83-01-14174-3
- "Technika pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych. Przewodnik praktyczny" Wydawnictwo Naukowe PWN,Warszawa, 2009 r. (wyd. czwarte, zmienione)