January Weiner: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
poradnik o pisaniu i prezentowaniu prac naukowych |
m →Żródła: ort. |
||
Linia 32: | Linia 32: | ||
* "Technika pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych. Przewodnik praktyczny" [[Wydawnictwo Naukowe PWN]],[[Warszawa]], 2009 r. (wyd. czwarte, zmienione) |
* "Technika pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych. Przewodnik praktyczny" [[Wydawnictwo Naukowe PWN]],[[Warszawa]], 2009 r. (wyd. czwarte, zmienione) |
||
== |
== Źródła == |
||
* http://www.nauka.gov.pl/mein/index.jsp?place=Lead08&news_cat_id=731&news_id=2041&layout=2&page=text |
* http://www.nauka.gov.pl/mein/index.jsp?place=Lead08&news_cat_id=731&news_id=2041&layout=2&page=text |
||
Wersja z 01:03, 29 lip 2009
January Weiner (ur. 6 września 1947) - polski biolog, ekolog, profesor doktor habilitowany, zatrudniony w Instytucie Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie kieruje Zespołem Ekologii Ekosystemów. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk i członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności. Specjalność naukowa: bioenergetyka, ekologia ekosystemowa, ekologia fizjologiczna i ewolucyjna.
Ukończył biologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jego zainteresowania badawcze obejmują ekologię fizjologiczną, bioenergetykę, ekologię ekosystemów, biogeochemię i biologię ewolucyjną. Odbył kilka dłuższych staży zagranicznych (m.in. w University of Wisconsin i University of Iowa, USA oraz Philipps-Universität w Marburgu, RFN - jako stypendysta Fundacji Humboldta).
Jest autorem lub współautorem ok. 50 publikacji oryginalnych w czasopismach międzynarodowych oraz ok. 200 przyczynków, artykułów, monografii i książek, w tym podręcznika ekologii (1999 r., 2003 r.), a także praktycznego poradnika dotyczącego techniki pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych (1990 r., 1998 r., 2003 r., 2009 r.).
Współpracował w organizacji ekologicznych programów i projektów badawczych europejskiej Fundacji Nauki. W KBN wielokrotnie uczestniczył w pracach sekcji specjalistycznych, dwukrotnie (2000 i 2004 r.) wybrany został członka zespołu P04 KBN, w ostatniej kadencji był przewodniczącym tego zespołu.
Od 2007 roku jest współprowadzącym nowatorskiego w skali europejskiej kursu ekologii tropikalnej na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Zatrudnienie
- Instytut Nauk o Środowisku UJ
- Komitet Biologii Ewolucyjnej i Teoretycznej PAN - Członek
- Komitet Ekologii PAN - Członek
- Komitet Narodowy do Spraw Współpracy z Europejską Fundacją Nauki (ESF) PAN - Członek
- Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Komisja Badań na Rzecz Rozwoju Nauki - Członek
- Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Zespół Roboczy - Nauki Przyrodnicze (ZR-3) - Przewodniczący
- Wydział II - Nauk Biologicznych PAN - Członek krajowy korespondent
- Wydział IV Przyrodniczy PAU - Członek krajowy czynny
- Zakład Badania Ssaków PAN - Przewodniczący Rady Naukowej
Wypromowani doktorzy
- 1992: Maksymalne tempo asymilacji a granice budżetów energetycznych u gryzoni, Koteja Paweł;
- 1992: Rola koron drzew w przechwytywaniu z atmosfery wybranych biogenów i zanieczyszczeń, Krywult Marek;
- 1993: The Dynamics of Chemical Elements During Forest Litter Decomposition, Laskowski Ryszard;
- 2003: Bilans węgla organicznego w glebach ekosystemów leśnych Puszczy Niepołomickiej, Nycz-Wasilec Paweł;
- 2003: Historia życiowa żółwia błotnego Emys orbicularis - implikacje dla ochrony gatunków długożyjących, Mitrus Sławomir;
Ważniejsze książki
- "Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik ekologii ogólnej", Wydawnictwo Naukowe PWN,Warszawa, 2006 r. (wyd. drugie poprawione i unowocześnione), ISBN 83-01-14174-3
- "Technika pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych. Przewodnik praktyczny" Wydawnictwo Naukowe PWN,Warszawa, 2009 r. (wyd. czwarte, zmienione)