Bazyli Rogula

Wasil Rahula (biał. Васіль Рагуля; ur. 16 lipca 1897 w Aczukiewiczach w rejonie Nowogródka, zm. 16 czerwca 1955 w Nowym Jorku) – białoruski emigracyjny działacz i pisarz narodowy.

Biografia

W 1898 ukończył szkołę średnią w Mołodecznie, zaś w 1906 Instytut Pedagogiczny w Wilnie. Pracował jako nauczyciel w Smorgoniach i Mińsku. W 1906 został aresztowany przez carskie władze za udział w ruchu rewolucyjnym. Brał udział w I wojnie światowej; walczył na froncie zachodnim. W 1917 wstąpił do Rosyjskiej Partii Demokratycznej. W tym samym roku uczestniczył w Kongresie Wszechbiałoruskim w Mińsku. W 1918 ponownie uczył w Mińsku.

Latem 1920 wstąpił do armii bolszewickiej, jednak w 1921 opuścił jej szeregi i powrócił w rodzinne strony. Od 1922 był posłem do polskiego Sejmu w składzie Białoruskiego Klubu Poselskiego. W listopadzie 1925 utworzył wraz z Fabianem Jaremiczem, Usiewaładem Bildziukiewiczem i Branisławem Turonkiem nową partię polityczną pod nazwą Białoruski Związek Włościański. W grudniu tego roku był jednym z inicjatorów utworzenia Białoruskiego Instytutu Gospodarki i Kultury.

W 1928 został wybrany senatorem, ale wkrótce aresztowany przez polskie władze z pogwałceniem immunitetu parlamentarnego i skazany na karę 2 lat więzienia. Po wypuszczeniu wrócił w rodzinne strony, gdzie mieszkał do wybuchu wojny obronnej 1939 r. Po zajęciu zachodniej części Białorusi przez Armię Czerwoną pracował w miejscowej szkole. 20 czerwca 1941, 2 dni przed atakiem wojsk niemieckich na ZSRR, został aresztowany przez NKWD, ale udało mu się zbiec z więzienia. W okresie niemieckiej okupacji podjął współpracę z Niemcami. Był burmistrzem miasteczka Zdzięcioł. W czerwcu 1944 ewakuował się do Niemiec. W 1950 wyjechał do USA. Był autorem wspomnień ze swojego życia.

Linki zewnętrzne

• Biografia Wasila Rahulii (biał.)
• Listy Wasila Rahulii (biał.)