Overruling: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
dodanie bibliografi |
DODANIE ZOB I KAT |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
== Zobacz też == |
|||
{{Wikiquote|dotyczących precedensu}} |
|||
* [[case of first impression]] |
|||
* [[obiter dicta]] |
|||
* [[podziały precedensów]] |
|||
* [[distinguishing]] |
|||
* [[stare decisis]] |
|||
* [[leading case]] |
|||
* [[common law]] |
|||
* [[norma prawna precedensu]] |
|||
[[Kategoria:Angielskie prawo]] |
|||
[[Kategoria:Prawo w Stanach Zjednoczonych]] |
|||
[[Kategoria:Teoria prawa]] |
[[Kategoria:Teoria prawa]] |
||
[[Kategoria:System common law]] |
|||
Wersja z 18:42, 1 lis 2009
Overruling (overriding) – unieważnienie precedensu. Zgodnie z zasadą stare decisis Sąd Najwyższy ma prawo do unieważniania precedensów ustanowionych przez sąd apelacyjny oraz swoich własnych wcześniejszych wyroków sądowych. W pewnych wyjątkowych okolicznościach również sąd apelacyjny może unieważnić swój poprzedni precedens. Kwestia ta wygląda nieco odmiennie w Stanach Zjednoczonych. Na skutek unieważnienia, dawny precedens przestaje istnieć, a dokładnie jego ratio decidendi i nie może odtąd stanowić podstawy prawnej dla rozstrzygania późniejszych spraw sądowych. Unieważnienie może być zarówno wyraźne jak i dorozumiane, wyróżnia się jeszcze antycypacyjną postać overruling.[1]
- ↑ Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu. Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 77-93.
Bibliografia
Szablon:Bibliografia start Maciej Koszowski: Anglosaska doktryna precedensu: Porównanie z polską praktyką orzeczniczą. Warszawa: Warszawska Firma Wydawnicza, 2009. ISBN 978-83-61748-04-5. Szablon:Bibliografia stop
