Eparchia: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m robot dodaje: el:Επαρχία, fr:Éparchie, ru:Епархия |
m robot dodaje: fi:Eparkia |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
[[ru:Епархия]] |
[[ru:Епархия]] |
||
[[sk:Eparchia (diecéza)]] |
[[sk:Eparchia (diecéza)]] |
||
[[fi:Eparkia]] |
Wersja z 15:29, 5 lis 2009
Eparchia (gr. prowincja), we wschodnim chrześcijaństwie terytorium podległe metropolicie, a od V wieku biskupowi, czyli odpowiednik zachodniej diecezji.
Termin wywodzi się od używanej we wschodniej części cesarstwa rzymskiego nazwy prowincji – eparchia, po reformie terytorialnej Dioklecjana wchodzącej w skład większej jednostki terytorialnej – diecezji.
Poszczególne prawosławne kościoły autokefaliczne regulowały same, często z dużymi odrębnościami, status prawny eparchii. Polski Kościół prawosławny używa nazwy diecezja.
Tworzenie eparchii, ich likwidacja i organizacja w katolickich Kościołach wschodnich dokonywane było przez papieża. Po okresie przejściowym, od 1957 roku, kiedy to papież zatwierdzał jedynie działania patriarchów i ich synodów, II Sobór Watykański zdecydował, że papież ustanawia eparchie w kościołach nie mających organizacji patriarszej. W pozostałych decyduje patriarcha i synod prowincjonalny.
W kościołach wschodnich tytuł eparcha stosowany jest zamiast lub zamiennie, albo też razem z tytułem biskup.
Zobacz też