Dobrosław II: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Ałiku (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
17 264 edycje
lit.
Ałiku (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
17 264 edycje
rozszerz.
Linia 19: Linia 19:
| quote =
| quote =
}}
}}
'''Dobrosław II''' - król [[Królestwo Zety|Zety]] od [[1101]] do [[1102]] roku; został usunięty, oślepiony i wygnany do [[klasztor]]u.
'''Dobrosław II''' - król [[Królestwo Zety|Zety]] od [[1101]] do [[1102]] roku.


Dobrosław był synem króla Zety [[Michał I zecki|Michała I]] i jego drugiej żony Greczynki, krewnej cesarza [[Konstantyn IX Monomach|Konstantego IX Monomacha]]. Po śmierci, starszego brata [[Konstantyn Bodin|Bodina]] objął władzę w państwie, pozbawiając tronu syna Bodina Michała. Władzy jego nie uznali synowie Radosława, młodszego brata Michała I. Jeden z nich, [[Kočapar Radoslavljević|Kočapar]] zbiegł do [[Raszka (państwo)|Raszki]], stanowiącej wówczas terytorium zależne od Zety. Wielki żupan Raszki [[Wukan raszkański|Wukan]] skorzystał z okazji do zrzucenia zwierzchnictwa zeckiego. W bitwie nad [[Morača|Moračą]] pokonał wojska Dobrosława, a na tronie Zety osadził Kočapara Radoslavljevicia<ref name="Was69">{{cytuj książkę | tytuł= Historia Jugosławii |strony=69 |nazwisko r= Wasilewski |imię r= T. |autor r link= Tadeusz Wasilewski }}</ref>.
Dobrosław był synem króla Zety [[Michał I zecki|Michała I]] i jego drugiej żony Greczynki, krewnej cesarza [[Konstantyn IX Monomach|Konstantego IX Monomacha]]. Miał trzech młodszych braci: Petrisława, Nicefora i Teodora. Był też przyrodnim bratem króla Zety, syna Michała I z pierwszego małżeństwa, [[Konstantyn Bodin|Konstantyna Bodina]]<ref name="Caw669">{{cytuj książkę|tytuł=Medieval Lands |nazwisko=Cawley |imię=Ch. |url=http://fmg.ac/Projects/MedLands/MONTENEGRO.htm#_Toc156305669}}</ref>.

Król Bodin miał pięciu synów. W połowie lat 90. żaden z nich nie osiągnął jednak jeszcze lat męskich. Natomiast oprócz czterech dorosłych braci przyrodnich króla, żyło jeszcze ośmiu synów jego stryja Radosława. Po śmierci stryja władającego nad [[Trawunia|Trawunią]], najstarszy z nich Banisław nie chciał uznać zwierzchnictwa Bodina. W Zecie nie obowiązywała zasada primogenitury zapewniająca sukcesję najstarszemu synowi władcy. Do sukcesji powołani byli wszyscy dorośli członkowie rodziny królewskiej istniało więc duże prawdopodobieństwo, że w razie śmierci Bodina, przed osiągnięciem przez synów dorosłości, to nie oni obejmą tron. Jeszcze w połowie lat 90. [[Konstantyn Bodin]] podjął próbę uregulowania sprawy następstwa tronu. Przyniosła ona śmierć z ręki królewskiej dwóch spośród synów Radosława (Branisława i Gradisława) i ucieczkę pozostałych przy życiu Radosławowiczów pod opiekę cesarza biznatyńskiego<ref name="Fin230">{{Cytuj książkę | nazwisko= Fine |imię=J. |autor link= |tytuł= The Early Medieval Balkans |strony=230-231}}</ref>.

Sytuacja ta bynajmniej nie rozwiązała sprawy następstwa tronu. Po śmierci [[Konstantyn Bodin|Bodina]] w 1101 roku pretensje do tronu, oprócz walczącej o prawa synów królowej wdowy, zgłosili również bracia przyrodni zmarłego króla, na których czele stanął Dobrosław. Najstarszy syn zmarłego króla, Michał, kilkunastoletni wówczas, uległ ostatecznie i tytuł królewski otrzymał Dobrosław. Na wieść o śmierci Bodina w sprawy Zety postanowił się jednak wmieszać również cesarz bizantyński, wykorzystując zeckich wygnańców przebywających od kilku lat w [[Konstantynopol]]u. Z rozkazu cesarskiego synowie i wnukowie Radosława zostali przewiezieni do [[Durres|Dracza]]. Stamtąd [[Kočapar Radoslavljević]], wspierany przez Bizantyńczyków, udał się do Raszki szukać pomocy przeciw Dobrosławowi<ref name="Fin230"/>. [[Raszka (państwo)|Raszka]] stanowiła wówczas terytorium zależne od Zety. Wielki żupan [[Wukan raszkański|Wukan]] skorzystał więc z okazji do zrzucenia zwierzchnictwa. W bitwie nad [[Morača|Moračą]] pokonał wojska Dobrosława, a na tronie Zety osadził Kočapara Radoslavljevicia<ref name="Was69">{{cytuj książkę | tytuł= Historia Jugosławii |strony=69 |nazwisko r= Wasilewski |imię r= T. |autor r link= Tadeusz Wasilewski }}</ref>.

⚫
Dobrosław schwytany przez wroga, został uprowadzony do Raszki jako więzień. Po dwunastoletnim uwięzieniu powrócił do Zety w 1114 roku. Po śmierci swego siostrzeńca [[Włodzimierz zecki|Włodzimierza]] został z rozkazu królowej Jakwinty, która obawiała się jego powrotu do władzy, wykastrowany, oślepiony. Resztę życia spędził zamknięty w klasztorze św. Sergiusza jako mnich<ref name="Caw669"/>.


⚫
Dobrosław schwytany przez wroga, został uprowadzony do Raszki jako więzień. Powrócił do Zety po śmierci swego siostrzeńca [[Włodzimierz zecki|Włodzimierza]] w 1114 roku. Został wtedy oślepiony i zamknięty w klasztorze św. Sergiusza z rozkazu królowej Jakwinty, która obawiała się jego powrotu do władzy<ref name="Caw669">{{cytuj książkę|tytuł=Medieval Lands |nazwisko=Cawley |imię=Ch. |url=http://fmg.ac/Projects/MedLands/MONTENEGRO.htm#_Toc156305670}}</ref>.
{{clear}}
{{clear}}
<div style="float: centre; width: 100%" class="NavFrame"><div style="background: #ccddcc; text-align: center; border: 1px solid #667766" class="NavHead">'''Związki rodzinne Dobrosława<ref>{{cytuj książkę | tytuł= Historia Jugosławii |strony=508 |nazwisko r= Wasilewski |imię r= T. |autor r link= Tadeusz Wasilewski }}</ref><ref name="Caw669"/>'''</div>
<div style="float: centre; width: 100%" class="NavFrame"><div style="background: #ccddcc; text-align: center; border: 1px solid #667766" class="NavHead">'''Związki rodzinne Dobrosława<ref>{{cytuj książkę | tytuł= Historia Jugosławii |strony=508 |nazwisko r= Wasilewski |imię r= T. |autor r link= Tadeusz Wasilewski }}</ref><ref name="Caw669"/>'''</div>

Wersja z 16:49, 21 sty 2010

Szablon:Władca kraju infobox Dobrosław II - król Zety od 1101 do 1102 roku.

Dobrosław był synem króla Zety Michała I i jego drugiej żony Greczynki, krewnej cesarza Konstantego IX Monomacha. Miał trzech młodszych braci: Petrisława, Nicefora i Teodora. Był też przyrodnim bratem króla Zety, syna Michała I z pierwszego małżeństwa, Konstantyna Bodina[1].

Król Bodin miał pięciu synów. W połowie lat 90. żaden z nich nie osiągnął jednak jeszcze lat męskich. Natomiast oprócz czterech dorosłych braci przyrodnich króla, żyło jeszcze ośmiu synów jego stryja Radosława. Po śmierci stryja władającego nad Trawunią, najstarszy z nich Banisław nie chciał uznać zwierzchnictwa Bodina. W Zecie nie obowiązywała zasada primogenitury zapewniająca sukcesję najstarszemu synowi władcy. Do sukcesji powołani byli wszyscy dorośli członkowie rodziny królewskiej istniało więc duże prawdopodobieństwo, że w razie śmierci Bodina, przed osiągnięciem przez synów dorosłości, to nie oni obejmą tron. Jeszcze w połowie lat 90. Konstantyn Bodin podjął próbę uregulowania sprawy następstwa tronu. Przyniosła ona śmierć z ręki królewskiej dwóch spośród synów Radosława (Branisława i Gradisława) i ucieczkę pozostałych przy życiu Radosławowiczów pod opiekę cesarza biznatyńskiego[2].

Sytuacja ta bynajmniej nie rozwiązała sprawy następstwa tronu. Po śmierci Bodina w 1101 roku pretensje do tronu, oprócz walczącej o prawa synów królowej wdowy, zgłosili również bracia przyrodni zmarłego króla, na których czele stanął Dobrosław. Najstarszy syn zmarłego króla, Michał, kilkunastoletni wówczas, uległ ostatecznie i tytuł królewski otrzymał Dobrosław. Na wieść o śmierci Bodina w sprawy Zety postanowił się jednak wmieszać również cesarz bizantyński, wykorzystując zeckich wygnańców przebywających od kilku lat w Konstantynopolu. Z rozkazu cesarskiego synowie i wnukowie Radosława zostali przewiezieni do Dracza. Stamtąd Kočapar Radoslavljević, wspierany przez Bizantyńczyków, udał się do Raszki szukać pomocy przeciw Dobrosławowi[2]. Raszka stanowiła wówczas terytorium zależne od Zety. Wielki żupan Wukan skorzystał więc z okazji do zrzucenia zwierzchnictwa. W bitwie nad Moračą pokonał wojska Dobrosława, a na tronie Zety osadził Kočapara Radoslavljevicia[3].

Dobrosław schwytany przez wroga, został uprowadzony do Raszki jako więzień. Po dwunastoletnim uwięzieniu powrócił do Zety w 1114 roku. Po śmierci swego siostrzeńca Włodzimierza został z rozkazu królowej Jakwinty, która obawiała się jego powrotu do władzy, wykastrowany, oślepiony. Resztę życia spędził zamknięty w klasztorze św. Sergiusza jako mnich[1].


Związki rodzinne Dobrosława[4][1]
                       
  Stefan Dobrosław
(panował ok. 1042-1050) 		 
     
         
  Gojisław Michał
(panował 1052-1081) 		Saganek Radosław Predimir
     
         
Włodzimierz
żupan Zety 		Konstantyn Bodin
(panował 1081-1101) 		  Dobrosław
(panował 1101-1102) 		Branisław Kočapar Radoslavljević
(panował 1102)
     
           
Włodzimierz
(panował 1102-1115) 		Michał
(pretendent w 1101) 		Jerzy Bodinović
(panował 1115-1118
i 1125-1131)


  1. ↑ a b c Ch. Cawley: Medieval Lands.
  2. ↑ a b J. Fine: The Early Medieval Balkans. s. 230-231.
  3. ↑ T. Wasilewski: Historia Jugosławii. s. 69.
  4. ↑ T. Wasilewski: Historia Jugosławii. s. 508.

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dobrosław_II&oldid=20039854”