Jadźńa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
m robot poprawia: ta:வேள்வி |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
[[ml:യാഗം]] |
[[ml:യാഗം]] |
||
[[ru:Яджна]] |
[[ru:Яджна]] |
||
[[ta: |
[[ta:வேள்வி]] |
||
[[te:యజ్ఞం]] |
[[te:యజ్ఞం]] |
||
[[uk:Яджня]] |
[[uk:Яджня]] |
Wersja z 05:32, 8 lut 2010
Jadźńa ( dewanagari यज्ञ, transliteracja yajńa, ang. Yajna ) - dosłownie "ofiara"; rytuał ofiarny w tradycji wedyjskiej hinduizmu. Wedle nauk hinduistycznych, Jaźń czy Dusza (Purusza, Atman) ma naturę ofiarnika i ofiary, stąd pogląd, że ktoś kto urzeczywistnia duszę, Jaźń jest zawsze skłonnym i do wypełniania ofiarnych rytuałów czy ceremonii i do wewnętrznej ofiary z własnego życia dla wyższych duchowych czy religijnych celów. Dodatkowo uważa się, że owa dusza, Jaźń ma naturę ogniową, stąd towarzystwo rzeczywistego ognia w czasie rytów, nabożeństw ofiarnych. Wszelkie ofiary w hinduizmie składane są bóstwom, bogom i boginiom, czyli dewom, brahmanowi, przodkom, ubogim i bezdomnym oraz zwierzętom.
Wyrzeczenie się czegoś dla bóstwa nazywane jest jaga, a ofiarowanie tegoż w ogień zwane jest homa. Kapłan ofiarnik, który wkłada czy wlewa ofiarę do ognia zwie się ardhwarju.
Do najbardziej rozpowszechnionych rytów wedyjskiej ofiary w Europie należy agnihotra i stowarzyszone ceremonie.
Ryt popularnej agnihotry kwalifikuje się do typu dewajadźńa, jako składany wprost dla Agnidewy, boga Ognia.
Jednakże, tradycja wedyjska hinduizmu zaleca panćamahajadźńa (pięć rytów ofiarnych) .
Istnieje wiele rozmaitych okazjonalnych ceremonii ogniowych ofiar jak :
- daśapurnamasja z okazji nowiu oraz pełni księżyca czy
- ćaturmasja zwana ofiarą czterech miesięcy, od składania jej co cztery miesiące.