1,3,5-Trioksan: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m robot dodaje: fr:1,3,5-trioxane |
usunięcie zbędnych parametrów i dodanie parametru dla źróła zagrożeń + ew. drobne poprawki |
||
Linia 41: | Linia 41: | ||
|Moment dipolowy = |
|Moment dipolowy = |
||
|Zewnętrzne dane MSDS = http://www.sigmaaldrich.com/catalog/search/SearchResultsPage/Expand |
|Zewnętrzne dane MSDS = http://www.sigmaaldrich.com/catalog/search/SearchResultsPage/Expand |
||
|Źródło zagrożeń = <!-- Wstaw wg wzoru: {{RL|podaj numer CAS związku| data dostępu = }} --> |
|||
|Hazard E = |
|||
|Piktogram = {{Piktogram ostrzegawczy|F|Xn}} <!-- Wstaw symbole wg wzoru: {{Piktogram ostrzegawczy|C|E|F|F+|N|O|T|T+|Xn|Xi|?|brak}} --> |
|||
|Hazard C = |
|||
|Hazard O = |
|||
|Hazard F = tak |
|||
|Hazard FF = |
|||
|Hazard T = |
|||
|Hazard TT = |
|||
|Hazard Xn = tak |
|||
|Hazard Xi = |
|||
|Hazard N = |
|||
|Palność = 2 |
|Palność = 2 |
||
|Zdrowie = 2 |
|Zdrowie = 2 |
||
Linia 56: | Linia 48: | ||
|Inne = |
|Inne = |
||
|Temperatura zapłonu = 45 |
|Temperatura zapłonu = 45 |
||
|Tz uwagi = |
|||
|Tz warunki niestandardowe = |
|Tz warunki niestandardowe = |
||
|Temperatura samozapłonu = |
|Temperatura samozapłonu = |
||
|Ts uwagi = |
|||
|Ts warunki niestandardowe = |
|Ts warunki niestandardowe = |
||
|Zwroty ryzyka = R: 11-37-63 |
|Zwroty ryzyka = R: 11-37-63 |
Wersja z 05:04, 27 cze 2010
| |||||||||
[[Plik:{{{3. grafika}}}|180x240px|{{{opis 3. grafiki}}}|alt=]] {{{opis 3. grafiki}}} | |||||||||
Identyfikacja | |||||||||
Numer CAS |
{{{numer CAS}}}Brak numeru CAS | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
PubChem | |||||||||
| |||||||||
|
Trioksan – (nazwa systematyczna: 1,3,5-trioksan, zwany też trioksymetylenem, C3O3H6) – organiczny związek chemiczny, będący trimerem formaldehydu. Istnieje także jego izomer strukturalny: 1,2,4-trioksan, który występuje naturalnie w żywicy klonów, jednak sam w sobie nie ma żadnego praktycznego zastosowania.
1,3,5-Trioksan tworzy białe, igłowe kryształy, które topią się w temp. 61-62 °C. Trioksan wrze w temp. 115 °C. Jest dobrze rozpuszczalny w wodzie, alkoholach i acetonie i eterach. Po rozpuszczeniu w wodzie częściowo rozkłada się do formaldehydu.
1,3,5-Trioksan powstaje spontanicznie w wyniku trimeryzacji formaldehydu, katalizowanej dowolnym kwasem:
Stężony roztwór wodny formaldehydu, gdy pozostawi się go na długo w niedomkniętej butelce ulega zazwyczaj, częściowej, spontanicznej przemianie do 1,3,5-trioksanu.
Trioksan posiada wiele różnych zastosowań:
- jest stosowany jako wygodna forma transportowania formaldehydu
- jako dodatek do kosmetyków antybakteryjnych, insektycyd, środek pochłaniający przykre zapachy.
- po sprasowaniu w tabletki jest stosowany jako wygodne paliwo turystyczne (tzw. suchy spirytus)
- jest monomerem przy produkcji polioksymetylenu (POM) – polimeru o bardzo dobrych własnościach mechanicznych.
- jako substrat w wielu syntezach organicznych o przemysłowym znaczeniu