Clément Jannequin: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Pomeranius (dyskusja | edycje) źródła/przypisy, uzupełnienie/korekta wg źródeł |
Pomeranius (dyskusja | edycje) wikizacja, drobne redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Clément Jannequin''', również ''Janequin'' (ur. ok. [[1480]] w [[Châtellerault]], zm. ok. [[1560]] w [[Paryż]]u) - francuski kompozytor epoki [[Muzyka renesansu|renesansu]]. |
'''Clément Jannequin''', również ''Janequin'' (ur. ok. [[1480]] w [[Châtellerault]], zm. ok. [[1560]] w [[Paryż]]u) - [[Francja|francuski]] [[kompozytor]] epoki [[Muzyka renesansu|renesansu]]. |
||
==Życiorys== |
==Życiorys== |
||
Nie zachowały się |
Nie zachowały się dokumenty opisujące jego młode lata, wiadomo tylko, że ukończył [[seminarium duchowne]] i otrzymał [[święcenia kapłańskie]]. Od [[1505]] r. był księdzem w [[Bordeaux]] i w latach [[1505]]–[[1523]] pozostawał tam w służbie u Lancelota du Fau. W między rokiem 1523 a [[1529]] pracował u Jeana de [[Hrabstwo Foix|Foix]], biskupa [[Bordeaux]], następnie sprawował funkcje kościelne m.in. w [[Angres]], gdzie w latach [[1534]]–[[1537]] prowadził kapelę katedralną. Ok. [[1545]] r. przebywał w [[Paryż]]u, a przed [[1549]] r. kierował kapelą w [[Beaumont]], na dworze Philippe'a de Croý diuka d'Aerschot. Po roku [[1550]] nosił tytuł ''kompozytora królewskiego'' (''compositeur ordinaire du roi''). Jego pierwszym wydawcą w Paryżu był [[Pierre Attaingnant|P. Attaingnant]]. |
||
==Twórczość== |
==Twórczość== |
||
Jannequin jest przede wszystkim autorem trzy-, cztero- i pięciogłosowych [[chanson]]s (sam nazywał je ''inventiones''), o tematyce zarówno religijnej, jak i świeckiej (do tekstów m. in. [[Clément Marot|C. Marota]], [[Mellin de Saint-Gelais|M. de Saint-Gelais]], [[Pierre de Ronsard|P. de Ronsarda]]). Większość |
Jannequin jest przede wszystkim autorem trzy-, cztero- i pięciogłosowych [[chanson]]s (sam nazywał je ''inventiones''), o tematyce zarówno religijnej, jak i świeckiej (do tekstów m. in. [[Clément Marot|C. Marota]], [[Mellin de Saint-Gelais|M. de Saint-Gelais]], [[Pierre de Ronsard|P. de Ronsarda]]). Większość chansons to pieśni ilustracyjno-programowe – przedstawiają sceny wojenne (np. zdobycie [[Boulogne]], bitwę pod Renty, oblężenie [[Metz]]u), polowania i inne sceny z życia codziennego, lub przyrodę (szczególnie ptaki). Najbardziej znana jest 4-głosowa ''La guerre ou bataille de Marignano'', której transkrypcję pt. ''Bellum francigenum'' zawierają [[Polskie tabulatury organowe|tabulatury organowe]]: Jana z Lublina (1540) i klasztoru Św. Ducha (1548). Przykładami frywolnego humoru i mistrzowskiej charakterystyki muzycznej są ''Le caquet des femmes'', ''La jalousie'', ''Les cris de Paris'' (wykrzykniki ulicznych przekupniów), obrazki przyrody: ''Le chant des oiseaux'', ''La rossignol'' (''Słowik''), ''L'alouette'' (jej transkrypcja również znalazła się w tabulaturze Jana z Lublina). Chansons Jannequina były wielokrotnie wydawane w latach 1520–78 w [[Wenecja|Wenecji]] (przez A. Gardano), oraz Paryżu (m. in. P. Attaignant, N. du Chemin, J. Moderne). |
||
Kompozycje |
Kompozycje |
Wersja z 14:39, 29 cze 2010
Clément Jannequin, również Janequin (ur. ok. 1480 w Châtellerault, zm. ok. 1560 w Paryżu) - francuski kompozytor epoki renesansu.
Życiorys
Nie zachowały się dokumenty opisujące jego młode lata, wiadomo tylko, że ukończył seminarium duchowne i otrzymał święcenia kapłańskie. Od 1505 r. był księdzem w Bordeaux i w latach 1505–1523 pozostawał tam w służbie u Lancelota du Fau. W między rokiem 1523 a 1529 pracował u Jeana de Foix, biskupa Bordeaux, następnie sprawował funkcje kościelne m.in. w Angres, gdzie w latach 1534–1537 prowadził kapelę katedralną. Ok. 1545 r. przebywał w Paryżu, a przed 1549 r. kierował kapelą w Beaumont, na dworze Philippe'a de Croý diuka d'Aerschot. Po roku 1550 nosił tytuł kompozytora królewskiego (compositeur ordinaire du roi). Jego pierwszym wydawcą w Paryżu był P. Attaingnant.
Twórczość
Jannequin jest przede wszystkim autorem trzy-, cztero- i pięciogłosowych chansons (sam nazywał je inventiones), o tematyce zarówno religijnej, jak i świeckiej (do tekstów m. in. C. Marota, M. de Saint-Gelais, P. de Ronsarda). Większość chansons to pieśni ilustracyjno-programowe – przedstawiają sceny wojenne (np. zdobycie Boulogne, bitwę pod Renty, oblężenie Metzu), polowania i inne sceny z życia codziennego, lub przyrodę (szczególnie ptaki). Najbardziej znana jest 4-głosowa La guerre ou bataille de Marignano, której transkrypcję pt. Bellum francigenum zawierają tabulatury organowe: Jana z Lublina (1540) i klasztoru Św. Ducha (1548). Przykładami frywolnego humoru i mistrzowskiej charakterystyki muzycznej są Le caquet des femmes, La jalousie, Les cris de Paris (wykrzykniki ulicznych przekupniów), obrazki przyrody: Le chant des oiseaux, La rossignol (Słowik), L'alouette (jej transkrypcja również znalazła się w tabulaturze Jana z Lublina). Chansons Jannequina były wielokrotnie wydawane w latach 1520–78 w Wenecji (przez A. Gardano), oraz Paryżu (m. in. P. Attaignant, N. du Chemin, J. Moderne).
Kompozycje
- 263 chansons
- psalmy i pieśni religijne wydane w 5 księgach (Paryż 1549–59)
- motet Congregati sunt
- 2 msze oparte na tematach wziętych ze świeckich chansons
Źródła/Bibliografia
- Mała encyklopedia muzyki, Stefan Śledziński (red. naczelny), PWN, Warszawa 1981, ISBN 83-01-00958-6