Clément Jannequin: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy, uzupełnienie/korekta wg źródeł
wikizacja, drobne redakcyjne
Linia 1: Linia 1:
'''Clément Jannequin''', również ''Janequin'' (ur. ok. [[1480]] w [[Châtellerault]], zm. ok. [[1560]] w [[Paryż]]u) - francuski kompozytor epoki [[Muzyka renesansu|renesansu]].
'''Clément Jannequin''', również ''Janequin'' (ur. ok. [[1480]] w [[Châtellerault]], zm. ok. [[1560]] w [[Paryż]]u) - [[Francja|francuski]] [[kompozytor]] epoki [[Muzyka renesansu|renesansu]].


==Życiorys==
==Życiorys==
Nie zachowały się żadne dokumenty opisujące jego młode lata. Ukończył seminarium duchowne i otrzymał święcenia kapłańskie. Od 1505 r był księdzem w [[Bordeaux]], w latach 1505–23 pozostawał w służbie u Lancelota du Fau tamże, 1523–29 pracował u Jeana de Foix, biskupa [[Bordeaux]], następnie sprawował funkcje kościelne m.in. w [[Angres]], gdzie 1534–37 prowadził kapelę katedralną. Ok. 1545 przebywał w [[Paryż]]u, a przed 1549 kierował kapelą w [[Beaumont]] na dworze Philippe'a de Croý diuka d'Aerschot. Po 1550 otrzymał tytuł "kompozytora królewskiego" ''compositeur ordinaire du roi''. Jego pierwszym wydawcą w Paryżu był [[Pierre Attaingnant|P. Attaingnant]].
Nie zachowały się dokumenty opisujące jego młode lata, wiadomo tylko, że ukończył [[seminarium duchowne]] i otrzymał [[święcenia kapłańskie]]. Od [[1505]] r. był księdzem w [[Bordeaux]] i w latach [[1505]]–[[1523]] pozostawał tam w służbie u Lancelota du Fau. W między rokiem 1523 a [[1529]] pracował u Jeana de [[Hrabstwo Foix|Foix]], biskupa [[Bordeaux]], następnie sprawował funkcje kościelne m.in. w [[Angres]], gdzie w latach [[1534]]–[[1537]] prowadził kapelę katedralną. Ok. [[1545]] r. przebywał w [[Paryż]]u, a przed [[1549]] r. kierował kapelą w [[Beaumont]], na dworze Philippe'a de Croý diuka d'Aerschot. Po roku [[1550]] nosił tytuł ''kompozytora królewskiego'' (''compositeur ordinaire du roi''). Jego pierwszym wydawcą w Paryżu był [[Pierre Attaingnant|P. Attaingnant]].


==Twórczość==
==Twórczość==
Jannequin jest przede wszystkim autorem trzy-, cztero- i pięciogłosowych [[chanson]]s (sam nazywał je ''inventiones''), o tematyce zarówno religijnej, jak i świeckiej (do tekstów m. in. [[Clément Marot|C. Marota]], [[Mellin de Saint-Gelais|M. de Saint-Gelais]], [[Pierre de Ronsard|P. de Ronsarda]]). Większość [[chanson]]s to pieśni ilustracyjno-programowe – przedstawiają sceny wojenne (np. zdobycie [[Boulogne]], bitwę pod Renty, oblężenie [[Metz]]u), polowania, życie codzienne, lub przyrodę (szczególnie ptaki). Najbardziej znana jest 4-głosowa ''La guerre ou bataille de Marignano'', której transkrypcję pt. ''Bellum francigenum'' zawiera tabulatura organisty [[Jan z Lublina|Jana z Lublina]] (1540) i tabulatura z klasztoru Św. Ducha (1548). Przykładami frywolnego humoru i mistrzowskiej charakterystyki muzycznej są ''Le caquet des femmes'', ''La jalousie'', ''Les cris de Paris'' (wykrzykniki ulicznych przekupniów), obrazki przyrody: ''Le chant des oiseaux'', ''La rossignol'' (''Słowik''), ''L'alouette'' (w transkrypcji pojawiła się w [[tabulatura|tabulaturze]] organowej [[Jan z Lublina|Jana z Lublina]]). Chansons Jannequina były wielokrotnie wydawane w latach 1520–78 w Wenecji (przez A. Gardano), oraz Paryżu (m. in. P. Attaignant, N. du Chemin, J. Moderne).
Jannequin jest przede wszystkim autorem trzy-, cztero- i pięciogłosowych [[chanson]]s (sam nazywał je ''inventiones''), o tematyce zarówno religijnej, jak i świeckiej (do tekstów m. in. [[Clément Marot|C. Marota]], [[Mellin de Saint-Gelais|M. de Saint-Gelais]], [[Pierre de Ronsard|P. de Ronsarda]]). Większość chansons to pieśni ilustracyjno-programowe – przedstawiają sceny wojenne (np. zdobycie [[Boulogne]], bitwę pod Renty, oblężenie [[Metz]]u), polowania i inne sceny z życia codziennego, lub przyrodę (szczególnie ptaki). Najbardziej znana jest 4-głosowa ''La guerre ou bataille de Marignano'', której transkrypcję pt. ''Bellum francigenum'' zawierają [[Polskie tabulatury organowe|tabulatury organowe]]: Jana z Lublina (1540) i klasztoru Św. Ducha (1548). Przykładami frywolnego humoru i mistrzowskiej charakterystyki muzycznej są ''Le caquet des femmes'', ''La jalousie'', ''Les cris de Paris'' (wykrzykniki ulicznych przekupniów), obrazki przyrody: ''Le chant des oiseaux'', ''La rossignol'' (''Słowik''), ''L'alouette'' (jej transkrypcja również znalazła się w tabulaturze Jana z Lublina). Chansons Jannequina były wielokrotnie wydawane w latach 1520–78 w [[Wenecja|Wenecji]] (przez A. Gardano), oraz Paryżu (m. in. P. Attaignant, N. du Chemin, J. Moderne).


Kompozycje
Kompozycje

Wersja z 14:39, 29 cze 2010

Clément Jannequin, również Janequin (ur. ok. 1480 w Châtellerault, zm. ok. 1560 w Paryżu) - francuski kompozytor epoki renesansu.

Życiorys

Nie zachowały się dokumenty opisujące jego młode lata, wiadomo tylko, że ukończył seminarium duchowne i otrzymał święcenia kapłańskie. Od 1505 r. był księdzem w Bordeaux i w latach 15051523 pozostawał tam w służbie u Lancelota du Fau. W między rokiem 1523 a 1529 pracował u Jeana de Foix, biskupa Bordeaux, następnie sprawował funkcje kościelne m.in. w Angres, gdzie w latach 15341537 prowadził kapelę katedralną. Ok. 1545 r. przebywał w Paryżu, a przed 1549 r. kierował kapelą w Beaumont, na dworze Philippe'a de Croý diuka d'Aerschot. Po roku 1550 nosił tytuł kompozytora królewskiego (compositeur ordinaire du roi). Jego pierwszym wydawcą w Paryżu był P. Attaingnant.

Twórczość

Jannequin jest przede wszystkim autorem trzy-, cztero- i pięciogłosowych chansons (sam nazywał je inventiones), o tematyce zarówno religijnej, jak i świeckiej (do tekstów m. in. C. Marota, M. de Saint-Gelais, P. de Ronsarda). Większość chansons to pieśni ilustracyjno-programowe – przedstawiają sceny wojenne (np. zdobycie Boulogne, bitwę pod Renty, oblężenie Metzu), polowania i inne sceny z życia codziennego, lub przyrodę (szczególnie ptaki). Najbardziej znana jest 4-głosowa La guerre ou bataille de Marignano, której transkrypcję pt. Bellum francigenum zawierają tabulatury organowe: Jana z Lublina (1540) i klasztoru Św. Ducha (1548). Przykładami frywolnego humoru i mistrzowskiej charakterystyki muzycznej są Le caquet des femmes, La jalousie, Les cris de Paris (wykrzykniki ulicznych przekupniów), obrazki przyrody: Le chant des oiseaux, La rossignol (Słowik), L'alouette (jej transkrypcja również znalazła się w tabulaturze Jana z Lublina). Chansons Jannequina były wielokrotnie wydawane w latach 1520–78 w Wenecji (przez A. Gardano), oraz Paryżu (m. in. P. Attaignant, N. du Chemin, J. Moderne).

Kompozycje

Źródła/Bibliografia

  • Mała encyklopedia muzyki, Stefan Śledziński (red. naczelny), PWN, Warszawa 1981, ISBN 83-01-00958-6

Linki zewnętrzne