Sōhei: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne, drobne merytoryczne |
→Opis: poprawa linków |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
''Sōhei'' walczyli w obronie swoich świątyń oraz o zachowanie wpływów, które w niektórych okresach historii były znaczące. Szeregi ''sōhei'' były zasilane przez bandytów, bezrobotnych oraz świeckich pracowników świątyni. |
''Sōhei'' walczyli w obronie swoich świątyń oraz o zachowanie wpływów, które w niektórych okresach historii były znaczące. Szeregi ''sōhei'' były zasilane przez bandytów, bezrobotnych oraz świeckich pracowników świątyni. |
||
W okresie [[Sengoku]] sławni byli mnisi ze świątyni [[Negoro]], którzy jako pierwsi zaczęli produkować i posługiwać się [[arkebuz]]ami. |
W okresie [[Sengoku (okres)|Sengoku]] sławni byli mnisi ze świątyni [[Negoro]], którzy jako pierwsi zaczęli produkować i posługiwać się [[arkebuz]]ami. |
||
==Najważniejsze świątynie i postacie związane z sōhei== |
==Najważniejsze świątynie i postacie związane z sōhei== |
||
Wersja z 20:11, 21 wrz 2010
Sōhei (jap. 僧兵 mnich-wojownik) – zbrojni mnisi buddyjscy w feudalnej Japonii.
Opis
Sōhei walczyli w obronie swoich świątyń oraz o zachowanie wpływów, które w niektórych okresach historii były znaczące. Szeregi sōhei były zasilane przez bandytów, bezrobotnych oraz świeckich pracowników świątyni.
W okresie Sengoku sławni byli mnisi ze świątyni Negoro, którzy jako pierwsi zaczęli produkować i posługiwać się arkebuzami.
Najważniejsze świątynie i postacie związane z sōhei
Najsłynniejszym mnichem-wojownikiem był Benkei, przyjaciel i wasal legendarnego szermierza Minamoto Yoshitsune.
Największymi oddziałami sōhei szczyciły się świątynie: Kōfuku-ji i Enryaku-ji, które dzięki nim powiększały swoje prawa i przywileje - nie wahały się używać swojej siły do rozwiązywania konfliktów.
W historii Japonii odnotowano również całkowicie odmienną warstwę wojowników od sōhei, których zwano yamabushi. W odróżnieniu od sōhei mieszkali w samotności w niedostępnych górskich rejonach i wędrowali po całej Japonii, korzystając z górskich szlaków.
Bibliografia
- Samuraje Mitsuo Kure