Ulica św. Gertrudy w Krakowie

św. Gertrudy

{{{nazwa oryginalna}}}

{{{jednostki}}}
{{{opis zdjęcia}}}
Państwo	{{{państwo}}}
Miejscowość	{{{miejscowość}}}
Długość	660 m
Poprzednie nazwy	{{{poprzednie nazwy}}}
Plan
[[Plik:{{{plan}}}|240x240px|alt=Plan przebiegu ulicy|]]
Przebieg
ul. Sienna, ul. Westerplatte, ul. Starowiślna ul. Dominikańska ul. J.Sarego ul. św.Sebastiana ul. św.Idziego, ul. Bernardyńska, ul. Stradomska
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

{{Ulica infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | miejscowość = | poprzednie nazwy = | państwo = | jednostki = | plan = | opis zdjęcia = | współrzędne = | nazwa oryginalna = Nieznane pola: "jedn1_nazwa", "jedn3_nazwa", "jedn2", "zdjęcie_podpis", "mapa", "jedn1", "jedn2_nazwa", "jedn3", "rodzaj" oraz "miasto".

Ulica św. Gertrudy – ulica w Krakowie, która prowadzi wzdłuż Plant, od Poczty Głównej do Wawelu. Została wytyczona w latach 70. XIX wieku w miejscu drogi, która niegdyś prowadziła wzdłuż murów miejskich. Stanowi fragment I obwodnicy Krakowa.

Tutaj na obecnych Plantach, w pobliżu ul. Siennej, znajdował się kościół św Gertrudy zwany także kościołem Złoczyńców. Na otaczającym kościół cmentarzu chowano osoby skazane na karę śmierci i ścięte mieczem katowskim. Cmentarz zamknięto po 1796 r. Światynię zamknięto w 1810 r, a w 1820 r. władze miejskie sprzedały na licytacji ruinę kościółka (który ostatecznie rozebrano w 1822 r.) i nie pozwoliły na zabudowę powstałego placu, gdyż już dojrzewała myśl założenia Plant.

Ulicę po II wojnie światowej w 1950 r. nazwano im. Ludwika Waryńskiego – działacza ruchu robotniczego, a w 1990 r. przywrócono starą nazwę – św. Gertrudy.

Niektóre kamienice

• Pod nr 2 znajduje się ciekawa kamienica wzniesiona w duchu historyzmu wg projektu Karola Zaremby w 1889 r.

• Nr 5 to specjalnie zaprojektowany budynek kina "Wanda" (dziś delikatesy spożywcze) otwarty uroczyście w 1912 r. Fasada zachowała secesyjną dekorację z efektowną mozaiką.

• Nr 6 – pod tym adresem znajduje się hotel Monopol zaprojektowany przez Filipa Pokutyńskiego w 1876 r. z fasadą w stylu eklektycznym i mocno nieudaną lustrzaną nadbudową z ostatnich lat.

• Budynek nr 12 pochodzący z 1886 r. zachował wystrój z ostatniej modernizacji w 1938 r. Na klatce schodowej znajdują się witraże ze scenami alegorycznymi.

• Na kamienicy nr 16 wmurowano pamiątkową tablicę poświęconą Narcyzowi Wiatrowi "Zawojnie".

• Kamienice 23-24 zostały zbudowane przez zakon księży Misjonarzy i stanowią własność kościelną. W latach II wojny światowej znajdowała się w nich siedziba Abwehry – niemieckiego wywiadu wojskowego.

• Kompleks budynków 26-29 to hotel "Royal", przed II wojną światową były to 4 hotele: Royal, Union, City i Garnizonowy. W okresie II wojny światowej zamieszkiwali tutaj żołnierze niemieccy, po wojnie do 1954 roku mieściło się Dowództwo Krakowskiego Okręgu Wojskowego, następnie kasyno i hotel garnizonowy. Ostatecznie po generalnym remoncie w 1987 roku, obiekt połączono w jeden kompleks hotelowy pod nazwą Hotel "Royal" z 120 miejscami noclegowymi.

Tablica pamięci generała Władysława Andersa, wmurowana w ścianę hotelu "Royal", ul. Gertrudy w Krakowie