Velites: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Tsca.bot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: he
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
'''Velites''' – ([[łac.]] żołnierz lekkozbrojny, l. poj. veles) – w [[Starożytny Rzym|rzymskim]] [[legion]]ie [[Republika Rzymska|republikańskim]] [[piechota]] lekkozbrojna, prowadząca działania przed linią [[manipuł|manipułów]].
'''Velites''' – ([[łac.]] żołnierz lekkozbrojny, l. poj. veles) – w [[Starożytny Rzym|rzymskim]] [[legion]]ie [[Republika Rzymska|republikańskim]] [[piechota]] lekkozbrojna, prowadząca działania przed linią [[manipuł|manipułów]].


Velites byli najmłodsi, najruchliwsi i najmniej doświadczeni spośród żołnierzy wchodzących w skład legionu. Formacja ta wywodziła się z wcześniejszych [[leves]]. Na ich uzbrojenie składało się kilka krótkich [[oszczep|oszczepów]] ([[iaculum]]) o długości ok. 1,2 m, krótkie [[miecz]]e i niekiedy okrągłe [[tarcza|tarcze]] ([[parma]]), o średnicy poniżej 1 m. Velites nosili często skóry drapieżników (np. wilków), które miały być źródłem mocy. Rzadko używali też lekkich skórzanych [[hełm|hełmów]]. Grupę zbliżoną do nich wiekiem i wyszkoleniem bojowym, jednak ze znacznymi różnicami w uzbrojeniu, stanowili [[hastati]]. Podczas bitwy velites, wysunięci przed pierwszą linię piechoty ciężkozbrojnej, staczali potyczki i nękali przeciwnika pociskami. Kiedy cały legion był gotowy do walki, wycofywali się na tyły przez przerwy między manipułami. Wydaje się, że velites zniknęli wraz z wprowadzeniem reformy [[Gajusz_Mariusz|Mariusza]].
Velites byli najmłodsi, najbiedniejsi, najruchliwsi i najmniej doświadczeni spośród żołnierzy wchodzących w skład legionu. Formacja ta wywodziła się z wcześniejszych [[leves]]. Na ich uzbrojenie składało się kilka krótkich [[oszczep|oszczepów]] ([[iaculum]]) o długości ok. 1,2 m, krótkie [[miecz]]e i niekiedy okrągłe [[tarcza|tarcze]] ([[parma]]), o średnicy poniżej 1 m. Velites nosili często skóry drapieżników (np. wilków), które miały być źródłem mocy. Rzadko używali też lekkich skórzanych [[hełm|hełmów]]. Grupę zbliżoną do nich wiekiem i wyszkoleniem bojowym, jednak ze znacznymi różnicami w uzbrojeniu, stanowili [[hastati]]. Podczas bitwy velites, wysunięci przed pierwszą linię piechoty ciężkozbrojnej, staczali potyczki i nękali przeciwnika pociskami. Kiedy cały legion był gotowy do walki, wycofywali się na tyły przez przerwy między manipułami. Wydaje się, że velites zniknęli wraz z wprowadzeniem reformy [[Gajusz_Mariusz|Mariusza]].


Zobacz też: [[Hastati]], [[Legion]], [[Principes]], [[Triarii]]
Zobacz też: [[Hastati]], [[Legion]], [[Principes]], [[Triarii]]

Wersja z 12:36, 7 lut 2006

Velites – (łac. żołnierz lekkozbrojny, l. poj. veles) – w rzymskim legionie republikańskim piechota lekkozbrojna, prowadząca działania przed linią manipułów.

Velites byli najmłodsi, najbiedniejsi, najruchliwsi i najmniej doświadczeni spośród żołnierzy wchodzących w skład legionu. Formacja ta wywodziła się z wcześniejszych leves. Na ich uzbrojenie składało się kilka krótkich oszczepów (iaculum) o długości ok. 1,2 m, krótkie miecze i niekiedy okrągłe tarcze (parma), o średnicy poniżej 1 m. Velites nosili często skóry drapieżników (np. wilków), które miały być źródłem mocy. Rzadko używali też lekkich skórzanych hełmów. Grupę zbliżoną do nich wiekiem i wyszkoleniem bojowym, jednak ze znacznymi różnicami w uzbrojeniu, stanowili hastati. Podczas bitwy velites, wysunięci przed pierwszą linię piechoty ciężkozbrojnej, staczali potyczki i nękali przeciwnika pociskami. Kiedy cały legion był gotowy do walki, wycofywali się na tyły przez przerwy między manipułami. Wydaje się, że velites zniknęli wraz z wprowadzeniem reformy Mariusza.

Zobacz też: Hastati, Legion, Principes, Triarii