Rominta: Różnice pomiędzy wersjami

{{{nazwa}}}
	[[Plik:{{{zdjęcie}}}\|240x240px\|alt=Ilustracja\|{{{opis zdjęcia}}}]]; {{{opis zdjęcia}}}
Kontynent	Europa
Państwo	Rosja
Lokalizacja	{{{lokalizacja}}}
	{{{rodzaj cieku}}}
Długość	83 km
Spadek	{{{spadek}}}
Powierzchnia zlewni	{{{powierzchnia zlewni}}} km²
Średni przepływ	{{{średni przepływ}}} m³/s {{{miejsce przepływu}}}
	Źródło
Miejsce	{{{źródło: miejsce}}}
Wysokość	{{{źródło: wysokość}}}
Współrzędne	Nieprawidłowe parametry: {{{{źródło: współrzędne}}}\|type:landmark}
	Ujście
Recypient	Pisa
Miejsce	{{{ujście: miejsce}}}
Wysokość	{{{ujście: wysokość}}}
Współrzędne	Nieprawidłowe parametry: {{{{ujście: współrzędne}}}\|type:landmark}
Szlak
{{{szlak}}}
	Położenie na mapie Europy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{źródło: współrzędne}}}} Nieprawidłowe parametry: {{{{ujście: współrzędne}}}}

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 22:09, 6 lut 2011

Rominta ((niem.) Rominte, (ros.) Красная (Krasnaja)) – rzeka, lewy dopływ Pisy. Płynie przez Pojezierze Litewskie na terenie Polski oraz obwodu kaliningradzkiego.

Rzeka wypływa z Jeziora Werselskiego, na zachód od wsi Kramnik, na terenie Pojezierza Wschodniosuwalskiego. Dalej płynie przez Pojezierze Zachodniosuwalskie i Puszczę Romincką. Górny bieg rzeki, pokrywający się z jej polską częścią, znany jest pod nazwą Błędzianka. Rzeka przepływa przez Suwalski Park Krajobrazowy, a następnie Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej.

Uchodzi do rzeki Pisy we wschodniej części miasta Gusiew.

Dopływami Rominty są: Bludzia, Czarna Struga (ros. Чёрная (Czernaja)), Żytkiejmska Struga (ros. Кемеровка (Kiemierowka)).

Polską nazwę Rominta wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę rzeki – Rominte^[1]. Niemiecka nazwa pochodzi od pruskiego słowa romus/ramus w znaczeniu 'cichy, skromny'^[2].

↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 2)
↑ Maria Biolik: Die Namen der fließenden Gewässer im Flußgebiet des Pregel. W: Hydronymia Europaea. Stuttgart: 1996.

Błąd w przypisach: Znacznik <ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.

BŁĄD PRZYPISÓW

[1] Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 2)

[2] Maria Biolik: Die Namen der fließenden Gewässer im Flußgebiet des Pregel. W: Hydronymia Europaea. Stuttgart: 1996.

[1]

[2]

@@ Linia 32: / Linia 32: @@
 Dopływami Rominty są: [[Bludzia]], [[Czarna Struga (dopływ Rominty)|Czarna Struga]] (ros. ''Чёрная'' (''Czernaja'')), [[Żytkiejmska Struga]] (ros. ''Кемеровка'' (''Kiemierowka'')).
-Polską nazwę Rominta wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zmieniając poprzednią niemiecką nazwę rzeki – ''Rominte''<ref>Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. ({{Monitor Polski |rok=1949 |numer=17 |pozycja=225}}, s. 2)</ref>. Niemiecka nazwa pochodzi od [[język pruski|pruskiego]] słowa ''romus''/''ramus'' w znaczeniu 'cichy, skromny'<ref>{{cytuj książkę|tytuł=Hydronymia Europaea|miejsce=Stuttgart|data=1996|rozdział=Die Namen der fließenden Gewässer im Flußgebiet des Pregel|imię r=Maria|nazwisko r=Biolik}}</ref>.
+Polską nazwę Rominta wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę rzeki – ''Rominte''<ref>Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. ({{Monitor Polski |rok=1949 |numer=17 |pozycja=225}}, s. 2)</ref>. Niemiecka nazwa pochodzi od [[język pruski|pruskiego]] słowa ''romus''/''ramus'' w znaczeniu 'cichy, skromny'<ref>{{cytuj książkę|tytuł=Hydronymia Europaea|miejsce=Stuttgart|data=1996|rozdział=Die Namen der fließenden Gewässer im Flußgebiet des Pregel|imię r=Maria|nazwisko r=Biolik}}</ref>.
 {{Przypisy |stopień= ===}}