Sztucer: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.5.1) (robot dodaje: sv:Kulgevär |
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m r2.7.1) (robot dodaje: be-x-old:Штуцар |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
[[be:Штуцар]] |
[[be:Штуцар]] |
||
[[be-x-old:Штуцар]] |
|||
[[de:Stutzen (Waffe)]] |
[[de:Stutzen (Waffe)]] |
||
[[ru:Штуцер (оружие)]] |
[[ru:Штуцер (оружие)]] |
Wersja z 14:23, 9 kwi 2011
Sztucer - broń palna myśliwska z gwintowaną lufą, do polowania na grubą zwierzynę.
W XVIII i XIX w. używali sztucery w wojsku strzelcy wyborowi (np. jegrów w Prusach, Austrii i Rosji).
Rozróżnia się sztucery powtarzalne tzw. repetiery z obrotowym zamkiem (zwykle 5 –strzałowe), wzorowane na karabinie z jedną lufą oraz sztucery łamane jednolufowe lub tzw. ekspresy, o lufie podwójnej i konstrukcji dubeltówki.
Repetiery są także wytwarzane z dwiema lufami, na przykład FineGuns 700SSS. Dwulufowe repetiery są przeważnie ciężkie i mają duży kaliber. Repetiery mają zwykle zamek ślizgowo-obrotowy dwu- lub czterotaktowy.
Nazwa wywodzi się z niem. stutzen - "obcinać", nawiązuje do krótkiej ("obciętej") lufy, która nie wystawała powyżej pasa stojącego na baczność żołnierza. Broń typu Stutzen jest zwykle krótsza niż inne karabiny i ma łoże do końca lufy.
Specyficznym jednolufowym, wojskowym sztucerem był używany przez powstańców styczniowych w formacji karabinierów (strzelców z bronią gwintowaną) tzw. sztuciec (określenie żargonowe) wytwarzany w fabryce J. Gerarda w Liège (Belgia) według pomysłu Ludwika Mierosławskiego. Jest on wspominany w pieśni Marsz strzelców autorstwa Władysława Ludwika Anycza.
Dane techniczne:
- kaliber 18 mm,
- długość całkowita 110,5 cm,
- waga 4,08 kg,
- bagnet płaski, sieczno-kłujący długości 40-60 cm.
W Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie znajduje się taki sztuciec należący do Apolinarego Kurowskiego.
Bibliografia
- Kwaśniewicz W., Leksykon dawnej broni palnej, Dom Wydawniczy BELLONA, Warszawa 2004.
- Powstanie niespełnionych nadziei 1863, Arsenał Polski., Krajowa Agencja Wydawnicza, Kraków 1984.
- Wimmer J., Historia piechoty polskiej do roku 1864, Warszawa 1978.