Ruprecht I Rudy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.5.2) (robot dodaje: ca:Robert I |
poprawa linków |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Ruprecht I Wittelsbach''' ( ur. [[9 czerwca]] [[1309]] [[Wolfratshausen]] – zm. [[16 lutego]] [[1390]] [[Neustadt an der |
'''Ruprecht I Wittelsbach''' ( ur. [[9 czerwca]] [[1309]] [[Wolfratshausen]] – zm. [[16 lutego]] [[1390]] [[Neustadt an der Weinstraße]] ) – hrabia [[Palatynat]]u Reńskiego, od [[1356]] roku [[Elektorzy Rzeszy|elektor]] [[Palatynat|Palatynatu Reńskiego]] . |
||
Syn księcia Górnej Bawarii i Palatynatu [[Rudolf I Wittelsbach|Rudolfa I Wittelsbacha]] i Matyldy Nassau. Jego dziadkami byli: książę Górnej Bawarii [[Ludwik II Bawarski (1229-1294)|Ludwik II Wittelsbach]] i Matylda Habsburg oraz król niemiecki [[Adolf z Nassau|Adolf]] i [[Imagina von Isenburg-Limburg]]. |
Syn księcia Górnej Bawarii i Palatynatu [[Rudolf I Wittelsbach|Rudolfa I Wittelsbacha]] i Matyldy Nassau. Jego dziadkami byli: książę Górnej Bawarii [[Ludwik II Bawarski (1229-1294)|Ludwik II Wittelsbach]] i Matylda Habsburg oraz król niemiecki [[Adolf z Nassau|Adolf]] i [[Imagina von Isenburg-Limburg]]. |
||
Wersja z 06:26, 19 kwi 2011
Ruprecht I Wittelsbach ( ur. 9 czerwca 1309 Wolfratshausen – zm. 16 lutego 1390 Neustadt an der Weinstraße ) – hrabia Palatynatu Reńskiego, od 1356 roku elektor Palatynatu Reńskiego .
Syn księcia Górnej Bawarii i Palatynatu Rudolfa I Wittelsbacha i Matyldy Nassau. Jego dziadkami byli: książę Górnej Bawarii Ludwik II Wittelsbach i Matylda Habsburg oraz król niemiecki Adolf i Imagina von Isenburg-Limburg.
W 1313 roku ojciec Rudolfa podpisuje wraz z bratem Ludwikiem porozumienie mające zakończyć wojnę domową. Rudolf otrzymuje Palatynat, zaś Ludwik Górną Bawarię. Po wyborze Ludwika na cesarza rzymskiego i dalszych konfliktach między braćmi, cesarz zajmuje Palatynat, a Rudolf wraz z synami udaję się na emigrację. Rudolf umiera w 1319 roku. Jego następcom zostaje najstarszy syn Adolf Wittelsbach. Po śmierci Adolfa w 1327 pomimo faktu że posiadał on męskiego potomka, hrabią Palatynatu zostaję jego młodszy brat Rudolf II Wittelsbach. Rudolf wraz z Ruprechtem podpisują z wujem porozumienie. Ludwik wycofuje się z Palatynatu, przekazując władzę Rudolfowi.
Ruprecht żeni się w 1350 roku z hrabiną Elżbietą (1340-1382) córką hrabiego Flandrii i Namuru Jana I Dampierre.
W 1356 roku na mocy Złotej Bulli wydanej przez cesarza Karol IV Luksemburski hrabia Palatynatu został jednym z 7 elektorów Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego.
Trzy lata po śmierci Elżbiety Ruprecht żeni się ponownie z księżniczką Beatrycze (1360-1395) córką księcia Bergu Wilhelma I i córki Ruprechta II – Anny Wittelsbach. Zarówno z pierwszego jak i drugiego małżeństwa nie narodziło się dziecko.
Ruprecht zakłada w 1386 roku Uniwersytet w Heidelbergu.
Po śmierci Ruprechta elektorem Palatynatu zostaje jego bratanek Ruprecht II Wittelsbach syn Adolfa.