Platon (Łobankow): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m Usunięto kategorię "Rosyjscy biskupi prawosławni" za pomocą HotCat
Linia 58: Linia 58:
[[Kategoria:Biskupi woronescy]]
[[Kategoria:Biskupi woronescy]]
[[Kategoria:Biskupi taszkenccy]]
[[Kategoria:Biskupi taszkenccy]]
[[Kategoria:Rosyjscy biskupi prawosławni]]
[[Kategoria:Absolwenci Moskiewskiej Akademii Duchownej]]
[[Kategoria:Absolwenci Moskiewskiej Akademii Duchownej]]
[[Kategoria:Zakonnicy Ławry Troicko-Siergijewskiej]]
[[Kategoria:Zakonnicy Ławry Troicko-Siergijewskiej]]

Wersja z 14:05, 24 maj 2011

Platon
Pietr Łobankow
biskup woroneski i lipiecki
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1927
Kazinka

Data śmierci

1975

biskup woroneski i lipiecki
Okres sprawowania

1972–1975

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

eparchia woroneska i lipiecka

Śluby zakonne

7 marca 1954

Diakonat

7 kwietnia 1954

Prezbiterat

1960

Chirotonia biskupia

18 lipca 1970

Platon, imię świeckie: Piotr Jegorowicz Łobankow (ur. 5 listopada 1927 w Kazince – zm. w 1975) – rosyjski biskup prawosławny.

Pochodził z rodziny chłopskiej. Po ukończeniu siedmioklasowej szkoły i kursów zawodowych pracował w miejscowości Krasnooktiabrskij na stacji maszyn i traktorów (w rachunkowości). W 1953 wstąpił jako posłusznik do Monasteru Pskowsko-Pieczerskiej, zaś w roku następnym przeniósł się do Ławry Troick-Siergijewskiej. 7 marca 1954 złożył tam wieczyste śluby zakonne. Miesiąc później patriarcha Aleksy I wyświęcił go na hierodiakona.

W 1964 ukończył studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Będąc studentem pierwszego roku przyjął święcenia na hieromnicha. Jego rozprawa kandydacka poświęcona była tekstom metropolity moskiewskiego Platona. 22 grudnia 1964 otrzymał godność ihumena i został przełożonym Ławry Troicko-Siergijewskiej. Następnie otrzymał godność archimandryty.

2 czerwca 1970 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa argentyńskiego, egzarchę Ameryki Środkowej i Południowej. Jego chirotonia miała miejsce 18 lipca tego samego roku pod przewodnictwem locum tenens Patriarchatu Moskiewskiego, metropolity krutickiego i kołomieńskiego Pimena. W 1971 został skierowany do eparchii taszkenckiej i Azji Środkowej jako jej wikariusz z tytułem biskupa samarkandzkiego, następnie zaś jako jej ordynariusz. W 1972 przeniesiony na katedrę woroneską i lipiecką. Zmarł w 1975.

Bibliografia

Szablon:Poprzednik Następca Szablon:Poprzednik Następca Szablon:Poprzednik Następca