Jadźńa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
lit. |
poprawa linków |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Plik:Yagya at Old Durga Mandir of Banaras 2.jpg|thumb|right|170px|Jadźńa w świątyni w Waranasi]] |
[[Plik:Yagya at Old Durga Mandir of Banaras 2.jpg|thumb|right|170px|Jadźńa w świątyni w Waranasi]] |
||
'''Jadźńa''' ( |
'''Jadźńa''' ([[Pismo dewanagari|dewanagari]] यज्ञ, [[transliteracja|trl.]] yajńa, [[ang.]] Yajna ) - dosłownie "ofiara"; rytuał ofiarny w tradycji [[wedy]]jskiej [[hinduizm]]u. Wedle nauk hinduistycznych, [[Jaźń w filozofii indyjskiej|Jaźń]] czy Dusza ([[Purusza]], [[Atman]]) ma naturę ofiarnika i [[Ofiara (religia)|ofiary]], stąd pogląd, że ktoś kto urzeczywistnia duszę, Jaźń jest zawsze skłonnym i do wypełniania ofiarnych rytuałów czy ceremonii i do wewnętrznej ofiary z własnego życia dla wyższych duchowych czy religijnych celów. Dodatkowo uważa się, że owa dusza, Jaźń ma naturę ogniową, stąd towarzystwo rzeczywistego ognia w czasie rytów, nabożeństw ofiarnych. Wszelkie ofiary w hinduizmie składane są bóstwom, bogom i boginiom, czyli [[Dewa|dewom]], [[brahman]]owi, [[Pitry|przodkom]], ubogim i bezdomnym oraz zwierzętom. |
||
Wyrzeczenie się czegoś dla bóstwa nazywane jest [[jaga]], a ofiarowanie tegoż w ogień zwane jest [[homa]]. |
Wyrzeczenie się czegoś dla bóstwa nazywane jest [[jaga]], a ofiarowanie tegoż w ogień zwane jest [[homa]]. |
Wersja z 13:37, 8 cze 2011
Jadźńa (dewanagari यज्ञ, trl. yajńa, ang. Yajna ) - dosłownie "ofiara"; rytuał ofiarny w tradycji wedyjskiej hinduizmu. Wedle nauk hinduistycznych, Jaźń czy Dusza (Purusza, Atman) ma naturę ofiarnika i ofiary, stąd pogląd, że ktoś kto urzeczywistnia duszę, Jaźń jest zawsze skłonnym i do wypełniania ofiarnych rytuałów czy ceremonii i do wewnętrznej ofiary z własnego życia dla wyższych duchowych czy religijnych celów. Dodatkowo uważa się, że owa dusza, Jaźń ma naturę ogniową, stąd towarzystwo rzeczywistego ognia w czasie rytów, nabożeństw ofiarnych. Wszelkie ofiary w hinduizmie składane są bóstwom, bogom i boginiom, czyli dewom, brahmanowi, przodkom, ubogim i bezdomnym oraz zwierzętom.
Wyrzeczenie się czegoś dla bóstwa nazywane jest jaga, a ofiarowanie tegoż w ogień zwane jest homa. Kapłan ofiarnik, który wkłada czy wlewa ofiarę do ognia zwie się ardhwarju.
Do najbardziej rozpowszechnionych rytów wedyjskiej ofiary w Europie należy agnihotra i stowarzyszone ceremonie.
Ryt popularnej agnihotry kwalifikuje się do typu dewajadźńa, jako składany wprost dla Agnidewy, boga Ognia.
Jednakże, tradycja wedyjska hinduizmu zaleca pańćamahajadźńa (pięć rytów ofiarnych) .
Istnieje wiele rozmaitych okazjonalnych ceremonii ogniowych ofiar jak :
- daśapurnamasja z okazji nowiu oraz pełni księżyca czy
- ćaturmasja zwana ofiarą czterech miesięcy, od składania jej co cztery miesiące.