Okręty: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 25: | Linia 25: | ||
== Warianty == |
== Warianty == |
||
[[Plik:US Navy 100530-N-2798F-011 Aviation Ordnanceman Airman Justin Stout and Aviation Electronics Technician Airman Anthony Bertolino spend their break playing the game Battleship aboard the Nimitz-class aircraft carrier USS Harry S.jpg|right|thumb|W trakcie gry (grafika przedstawia współczesne plansze do gry)]] |
|||
[[plik:Морской_бой.jpg|300px|right||thumb|Współczesna plansza do gry]] |
|||
=== Salvo === |
=== Salvo === |
||
Interesującym, mało znanym u nas wariantem Wojny morskiej jest angielski wariant gry („salvo”). Praktycznie istnieją dwa różne tego typu odmiany: |
Interesującym, mało znanym u nas wariantem Wojny morskiej jest angielski wariant gry („salvo”). Praktycznie istnieją dwa różne tego typu odmiany: |
Wersja z 22:26, 10 cze 2011
Okręty (ang. Battleship) – gra strategiczno-planszowa dla dwóch osób. Wynaleziona przez Clifforda Von Vicklera na początku XX wieku, a opatentowana przez Milton Bradley Company w 1943 roku. Gra jest znana w wielu krajach pod nazwą: gra w Statki lub Salvo. W polskiej literaturze można się też spotkać z nazwą: Wojna Morska lub Bitwa Morska.
Zasady gry
Gra może się potoczyć na kartce papieru, jak i zarówno specjalnej planszy. Każdy z graczy posiada po dwie plansze o wielkości zazwyczaj 10x10 pól. Kolumny są oznaczone poprzez współrzędne literami od A do J i cyframi 1 do 10. Na jednym z kwadratów gracz zaznacza swoje statki, których położenie będzie odgadywał przeciwnik. Na drugim zaznacza trafione statki przeciwnika i oddane przez siebie strzały. Statki ustawiane są (zazwyczaj) pionowo lub poziomo w prostej linii, w taki sposób aby nie stykały się one ze sobą ani bokami, ani rogami. Okręty są różnej wielkości i zazwyczaj więcej jest jednostek o mniejszej wielkości, np. gracze mogą posiadać po jednym czteromasztowcu wielkości czterech kratek, dwóch trójmasztowcach wielkości czterech kratek, trzech dwumasztowcach o wielkości dwóch kratek i po czterech jednomasztowcach.
Trafienie okrętu przeciwnika polega na strzale, który jest odgadnięciem położenia jakiegoś statku. Strzały oddawane są naprzemiennie, poprzez podanie współrzędnych pola (np. B5). W przypadku strzału trafionego, gracz kontynuuje strzelanie (czyli swój ruch) aż do momentu chybienia. Zatopienie statku ma miejsce wówczas, gdy gracz odgadnie położenie całego statku. O chybieniu gracz informuje przeciwnika słowem „pudło”, o trafieniu „trafiony ” lub „(trafiony) zatopiony”.
Wygrywa ten, kto pierwszy zatopi wszystkie statki przeciwnika.
Współcześnie istnieją także plansze do gry, ale też wersje komputerowe, w których niepotrzebna jest znajomość alfabetu ani cyfr.
Warianty
Salvo
Interesującym, mało znanym u nas wariantem Wojny morskiej jest angielski wariant gry („salvo”). Praktycznie istnieją dwa różne tego typu odmiany:
- Gracz strzela nie do jednego pola, lecz dowolnie wybranych trzech pól na raz (np. A2, B3, C4). Gracz ostrzelany melduje tylko „pudło”, "jedno trafienie”, „dwa trafienia”, „trzy trafienia” – nie mówiąc jaka jednostka została trafiona i gdzie.
- Gracz strzela do tylu pól ile sam aktualnie posiada statków (czyli pierwsza salva to może być strzał np. do 9 pól!).
Wojna morska rozbudowana
Gra odbywa się ze zwiększonym kompletem jednostek o innym kształcie na zwiększonej planszy (np. 22 × 14), podzielonej umownie na rejony „morski” i „lądowy”. Niektóre jednostki mogą zostać umieszczone tylko na lądzie, inne tylko na morzu; jeden rodzaj jednostki (samoloty w kształcie litery T) na obu rejonach. Wszystkie jednostki w rozbudowanej wojnie morskiej mogą być umieszczone na polu walki w dowolnym położeniu, także „odwrócone na drugą stronę”. Pozostałe zasady gry nie ulegają zmianie.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Zasady gry w Statki (ang.)
Bibliografia
- Gry świata według Lecha i Wojciecha Pijanowskich, str. 456-457.