Wojciech Prażmowski (fotograf): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Linia 4: Linia 4:
Absolwent Technikum Leśnego (1968). Porzucił pracę leśnika, by zawodowo zająć się fotografią.
Absolwent Technikum Leśnego (1968). Porzucił pracę leśnika, by zawodowo zająć się fotografią.


Fotografią, której tajniki poznawał pod okiem [[Edmund Mularz|Edmunda Mularza]], zafascynowany był już jako 20-latek. Po nieudanym starcie do łódzkiej "filmówki", laborant w Zakładzie Nowych Technik Nauczania częstochowskiej Wyższej Szkoły Nauczycielskiej (obecnie [[Wyższa Szkoła Pedagogiczna]]), następnie prowadzący tam zajęcia z przedmiotu Elementy Warsztatu Fotograficznego, pracował tam do 1982. Absolwent Wyższej Szkoły Fotografii w [[Brno|Brnie]] (w l. 1972-1975). Od 1977 członek [[ZPAF]]. Wykładowca fotografii w poznańskiej ASP do roku akademickiego 2002-2003, w Wyższym Studium Fotografii przy Szkole Filmowej w Łodzi oraz w Warszawskiej Szkole Fotografii.
Fotografią, której tajniki poznawał pod okiem [[Edmund Mularz|Edmunda Mularza]], zafascynowany był już jako 20-latek. Po nieudanym starcie do łódzkiej "filmówki", laborant w Zakładzie Nowych Technik Nauczania częstochowskiej Wyższej Szkoły Nauczycielskiej (obecnie [[Wyższa Szkoła Pedagogiczna]]), następnie prowadzący tam zajęcia z przedmiotu Elementy Warsztatu Fotograficznego, pracował tam do 1982. Absolwent Wyższej Szkoły Fotografii w [[Brno|Brnie]] (w l. 1972-1975). Od 1977 członek [[Związek Polskich Artystów Fotografików|ZPAF]]. Wykładowca fotografii w poznańskiej ASP do roku akademickiego 2002-2003, w Wyższym Studium Fotografii przy Szkole Filmowej w Łodzi oraz w Warszawskiej Szkole Fotografii.


Uczestnik krajowych i międzynarodowych wystaw, m.in. 1 Ars Baltica Fototriennale "Koniec Utopii", prace wystawiał m.in. w [[Japonia|Japonii]]. Autorskie wystawy to m.in. "Album Rodzinny" "Sto fotografii", "Biało-czerwono-czarna". Jego mistrzyni to [[Zofia Rydet]]. Motywy twórczości: opowieść o przemijaniu, przede wszystkim w konfrontacji z życiem codziennym. Prace Wojciecha Prażmowskiego przybierają formę [[collage|collage’ów]] i instalacji.
Uczestnik krajowych i międzynarodowych wystaw, m.in. 1 Ars Baltica Fototriennale "Koniec Utopii", prace wystawiał m.in. w [[Japonia|Japonii]]. Autorskie wystawy to m.in. "Album Rodzinny" "Sto fotografii", "Biało-czerwono-czarna". Jego mistrzyni to [[Zofia Rydet]]. Motywy twórczości: opowieść o przemijaniu, przede wszystkim w konfrontacji z życiem codziennym. Prace Wojciecha Prażmowskiego przybierają formę [[Kolaż|collage’ów]] i instalacji.


Gorący zwolennik tradycyjnych technik fotograficznych, z dużym dystansem odnoszący się do fotografii cyfrowej.
Gorący zwolennik tradycyjnych technik fotograficznych, z dużym dystansem odnoszący się do fotografii cyfrowej.
Linia 12: Linia 12:
Był bohaterem filmu dokumentalnego [[Łukasz Wylężałek|Łukasza Wylężałka]] ''[[Portret wewnętrzny (film)|Portret wewnętrzny]]'' oraz jest autorem zdjęć i projektu graficznego płyty [[Janusz Iwański|Yaniny]] [[Portret wewnętrzny (album)|pod tym samym tytułem]] zawierającej utwór z tego filmu.
Był bohaterem filmu dokumentalnego [[Łukasz Wylężałek|Łukasza Wylężałka]] ''[[Portret wewnętrzny (film)|Portret wewnętrzny]]'' oraz jest autorem zdjęć i projektu graficznego płyty [[Janusz Iwański|Yaniny]] [[Portret wewnętrzny (album)|pod tym samym tytułem]] zawierającej utwór z tego filmu.


14 grudnia 2009 Wojciech Prażmowski został odznaczony srebrnym medalem [[Gloria Artis]].
14 grudnia 2009 Wojciech Prażmowski został odznaczony srebrnym medalem [[Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis|Gloria Artis]].


{{wikiquote|dopełniacz=z Wojciech Prażmowski}}
{{Wikicytaty|dopełniacz=z Wojciech Prażmowski}}


{{DEFAULTSORT:Prażmowski, Wojciech}}
{{DEFAULTSORT:Prażmowski, Wojciech}}

Wersja z 08:15, 11 wrz 2011

Wojciech Prażmowski (ur. 1948 w Częstochowie) – polski fotograf, przedstawiciel nurtu fotografii kreacyjnej.

Życiorys

Absolwent Technikum Leśnego (1968). Porzucił pracę leśnika, by zawodowo zająć się fotografią.

Fotografią, której tajniki poznawał pod okiem Edmunda Mularza, zafascynowany był już jako 20-latek. Po nieudanym starcie do łódzkiej "filmówki", laborant w Zakładzie Nowych Technik Nauczania częstochowskiej Wyższej Szkoły Nauczycielskiej (obecnie Wyższa Szkoła Pedagogiczna), następnie prowadzący tam zajęcia z przedmiotu Elementy Warsztatu Fotograficznego, pracował tam do 1982. Absolwent Wyższej Szkoły Fotografii w Brnie (w l. 1972-1975). Od 1977 członek ZPAF. Wykładowca fotografii w poznańskiej ASP do roku akademickiego 2002-2003, w Wyższym Studium Fotografii przy Szkole Filmowej w Łodzi oraz w Warszawskiej Szkole Fotografii.

Uczestnik krajowych i międzynarodowych wystaw, m.in. 1 Ars Baltica Fototriennale "Koniec Utopii", prace wystawiał m.in. w Japonii. Autorskie wystawy to m.in. "Album Rodzinny" "Sto fotografii", "Biało-czerwono-czarna". Jego mistrzyni to Zofia Rydet. Motywy twórczości: opowieść o przemijaniu, przede wszystkim w konfrontacji z życiem codziennym. Prace Wojciecha Prażmowskiego przybierają formę collage’ów i instalacji.

Gorący zwolennik tradycyjnych technik fotograficznych, z dużym dystansem odnoszący się do fotografii cyfrowej.

Był bohaterem filmu dokumentalnego Łukasza Wylężałka Portret wewnętrzny oraz jest autorem zdjęć i projektu graficznego płyty Yaniny pod tym samym tytułem zawierającej utwór z tego filmu.

14 grudnia 2009 Wojciech Prażmowski został odznaczony srebrnym medalem Gloria Artis.