Jadźńa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) drobne techniczne |
m r2.7.1) (Robot poprawił en:Yajna |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
[[bg:Яджна]] |
[[bg:Яджна]] |
||
[[en: |
[[en:Yajna]] |
||
[[es:Iagñá]] |
[[es:Iagñá]] |
||
[[eu:Yajña]] |
[[eu:Yajña]] |
Wersja z 10:11, 1 paź 2011
Jadźńa (dewanagari यज्ञ, trl. yajńa, ang. Yajna ) – dosłownie "ofiara"; rytuał ofiarny w tradycji wedyjskiej hinduizmu. Wedle nauk hinduistycznych, Jaźń czy Dusza (Purusza, Atman) ma naturę ofiarnika i ofiary, stąd pogląd, że ktoś kto urzeczywistnia duszę, Jaźń jest zawsze skłonnym i do wypełniania ofiarnych rytuałów czy ceremonii i do wewnętrznej ofiary z własnego życia dla wyższych duchowych czy religijnych celów. Dodatkowo uważa się, że owa dusza, Jaźń ma naturę ogniową, stąd towarzystwo rzeczywistego ognia w czasie rytów, nabożeństw ofiarnych. Wszelkie ofiary w hinduizmie składane są bóstwom, bogom i boginiom, czyli dewom, brahmanowi, przodkom, ubogim i bezdomnym oraz zwierzętom.
Wyrzeczenie się czegoś dla bóstwa nazywane jest jaga, a ofiarowanie tegoż w ogień zwane jest homa. Kapłan ofiarnik, który wkłada czy wlewa ofiarę do ognia zwie się ardhwarju.
Do najbardziej rozpowszechnionych rytów wedyjskiej ofiary w Europie należy agnihotra i stowarzyszone ceremonie.
Ryt popularnej agnihotry kwalifikuje się do typu dewajadźńa, jako składany wprost dla Agnidewy, boga Ognia.
Jednakże, tradycja wedyjska hinduizmu zaleca pańćamahajadźńa (pięć rytów ofiarnych) .
Istnieje wiele rozmaitych okazjonalnych ceremonii ogniowych ofiar jak :
- daśapurnamasja z okazji nowiu oraz pełni księżyca czy
- ćaturmasja zwana ofiarą czterech miesięcy, od składania jej co cztery miesiące.