Dolina za Mnichem: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne uzupełnienie, + żółty szlak |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
Najwyższe piętro położone na wysokości 2100 m n.p.m. to Zadnia Galeria Cubryńska, w niej znajduje się położony najwyżej po polskiej stronie Tatr naturalny zbiornik wody – [[Zadni Mnichowy Stawek]] (ok. 2072 m n.p.m.) |
Najwyższe piętro położone na wysokości 2100 m n.p.m. to Zadnia Galeria Cubryńska, w niej znajduje się położony najwyżej po polskiej stronie Tatr naturalny zbiornik wody – [[Zadni Mnichowy Stawek]] (ok. 2072 m n.p.m.) |
||
Na progu Dolinki za Mnichem rozdziela się szlak turystyczny prowadzący na [[Wrota Chałubińskiego]] i na |
Na bulach pod [[Szpiglasowa Przełęcz|Szpiglasową Przełęczą]] znajduje się na wysokości ok. 1875 m niewielki [[Stawek na Kopkach]]. |
||
Na progu Dolinki za Mnichem rozdziela się szlak turystyczny prowadzący na [[Wrota Chałubińskiego]] i na Szpiglasową Przełęcz. W Dolinie za Mnichem wyraźnie widoczne są ścieżki używane przez taterników, odchodzą w kierunku ścian Mnicha, [[Hińczowa Przełęcz|Hińczowej Przełęczy]] i Cubryny. |
|||
Dolina za Mnichem była miejscem wypasu owiec, wchodziła w skład [[Hala za Mnichem|Hali za Mnichem]]. Od wieków wypasali na niej Murzańscy, ostatnim wypasającym był Jan Murzański z [[Groń (powiat tatrzański)|Gronia]]<ref>{{Cytuj pismo |nazwisko= Sałyga Dąbkowska|imię= Krystyna|autor= |tytuł= Tatry – Mnich|czasopismo= Kwartalnik górski|oznaczenie= Wiosna 2006|wolumin= nr 2 (8)|}}</ref>. Prowadzono tu także poszukiwania górnicze i wydobywano w niewielkich ilościach szpiglas ([[antymonit]]). Z widokiem Doliny za Mnichem związany jest [[balet]] [[Karol Szymanowski|Karola Szymanowskiego]] Harnasie. |
Dolina za Mnichem była miejscem wypasu owiec, wchodziła w skład [[Hala za Mnichem|Hali za Mnichem]]. Od wieków wypasali na niej Murzańscy, ostatnim wypasającym był Jan Murzański z [[Groń (powiat tatrzański)|Gronia]]<ref>{{Cytuj pismo |nazwisko= Sałyga Dąbkowska|imię= Krystyna|autor= |tytuł= Tatry – Mnich|czasopismo= Kwartalnik górski|oznaczenie= Wiosna 2006|wolumin= nr 2 (8)|}}</ref>. Prowadzono tu także poszukiwania górnicze i wydobywano w niewielkich ilościach szpiglas ([[antymonit]]). Z widokiem Doliny za Mnichem związany jest [[balet]] [[Karol Szymanowski|Karola Szymanowskiego]] Harnasie. |
||
==== Szlaki turystyczne ==== |
==== Szlaki turystyczne ==== |
||
: {{szlak|czerwony}} – czerwony od dolnego progu doliny na przełęcz Wrota Chałubińskiego. Czas przejścia 1 h, |
: {{szlak|czerwony}} – czerwony od dolnego progu doliny na przełęcz Wrota Chałubińskiego. Czas przejścia: 1 h, ↓ 45 min<ref name="Sygnatura">{{cytuj książkę |tytuł=Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000|miejsce=Warszawa |rok=2005/06|wydawca= Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka |isbn= 83-87873-26-8}}</ref> |
||
: {{szlak|żółty}} – żółty znad [[Morskie Oko|Morskiego Oka]] przez próg Dolinki za Mnichem i zbocza [[Miedziane]]go na Szpiglasową Przełęcz. Czas przejścia: 2:30 h, ↓ 1:50 h<ref name="Sygnatura"/> |
|||
{{Przypisy|stopień= ====}} |
{{Przypisy|stopień= ====}} |
||
Wersja z 15:39, 22 paź 2011
Dolinka za Mnichem – zachodnie odgałęzienie Doliny Rybiego Potoku w Tatrach, otwarte na kotlinę Morskiego Oka, tarasowe pustkowie skalne powstałe na skutek zaburzeń tektonicznych przed okresem ostatniego zlodowacenia. Dolina podchodzi pod Miedziane, Szpiglasowy Wierch, Cubrynę i Mnicha.
Najniższe piętro jest położone na wysokości 1785 m n.p.m., w nim pojawia się okresowo wysychający Staw Staszica (ludowa nazwa – Suche Stawki). Stawek Staszica to czasem jeden duży zbiornik, częściej dwa (zwane Niżnim i Wyżnim Stawem Staszica), trzy albo jeden mały.
Wyższy taras na wysokości 1830-1880 m n.p.m. położony jest pod północną ścianą Mnicha. Na tarasie tym, zwanym Wyżnią Mnichową Płaśnią, znajduje się grupa dziewięciu niewielkich Wyżnich Mnichowych Stawków, część z nich okresowo wysycha. W dolinie występuje turzyca Lachenala i wiechlina tatrzańska – gatunki roślin Polsce występujące tylko w Tatrach na nielicznych stanowiskach, a także turzyca tęga w Tatrach występująca tylko w 4 miejscach[1]. Krajobraz tworzą mocno zróżnicowane formy polodowcowe. Powyżej Wyżniej Mnichowej Płaśni, u podnóża pn.-zach. ściany Mnicha, znajduje się kolejny taras – Mnichowe Plecy.
Najwyższe piętro położone na wysokości 2100 m n.p.m. to Zadnia Galeria Cubryńska, w niej znajduje się położony najwyżej po polskiej stronie Tatr naturalny zbiornik wody – Zadni Mnichowy Stawek (ok. 2072 m n.p.m.)
Na bulach pod Szpiglasową Przełęczą znajduje się na wysokości ok. 1875 m niewielki Stawek na Kopkach.
Na progu Dolinki za Mnichem rozdziela się szlak turystyczny prowadzący na Wrota Chałubińskiego i na Szpiglasową Przełęcz. W Dolinie za Mnichem wyraźnie widoczne są ścieżki używane przez taterników, odchodzą w kierunku ścian Mnicha, Hińczowej Przełęczy i Cubryny.
Dolina za Mnichem była miejscem wypasu owiec, wchodziła w skład Hali za Mnichem. Od wieków wypasali na niej Murzańscy, ostatnim wypasającym był Jan Murzański z Gronia[2]. Prowadzono tu także poszukiwania górnicze i wydobywano w niewielkich ilościach szpiglas (antymonit). Z widokiem Doliny za Mnichem związany jest balet Karola Szymanowskiego Harnasie.
Szlaki turystyczne
– czerwony od dolnego progu doliny na przełęcz Wrota Chałubińskiego. Czas przejścia: 1 h, ↓ 45 min[3]
– żółty znad Morskiego Oka przez próg Dolinki za Mnichem i zbocza Miedzianego na Szpiglasową Przełęcz. Czas przejścia: 2:30 h, ↓ 1:50 h[3]
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Krystyna Sałyga Dąbkowska. Tatry – Mnich. „Kwartalnik górski”. Wiosna 2006. nr 2 (8).
- ↑ a b Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
<ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.