Sygnał ciągły: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa linków |
interwiki |
||
Linia 22: | Linia 22: | ||
[[Kategoria:Przetwarzanie sygnałów]] |
[[Kategoria:Przetwarzanie sygnałów]] |
||
[[ar:إشارة مستمرة]] |
|||
[[ca:Senyal continu]] |
|||
[[en:Continuous signal]] |
|||
[[es:Señal continua]] |
|||
[[my:တဆက်တည်းဖြစ်နေသော ဆစ်ဂနယ်များ]] |
|||
[[ja:連続信号]] |
|||
[[sv:Tidskontinuerlig]] |
|||
[[ta:தொடர் குறிகை]] |
|||
[[zh:连续信号]] |
Wersja z 20:49, 20 kwi 2012
Sygnał ciągły – sygnał, który ma ciągłą dziedzinę, to znaczy jest zdefiniowany dla każdej wartości argumentu (najczęściej czasu) w skończonym lub nieskończonym przedziale.
Modelem deterministycznego sygnału ciągłego jest funkcja określona w danym przedziale argumentu. Uwaga: funkcja ta nie musi być funkcją ciągłą, w szczególności może posiadać nieskończenie wiele punktów nieciągłości.
Przeciwieństwem sygnału ciągłego jest sygnał dyskretny.
Przykłady
- Przykładem jednowymiarowego sygnału ciągłego jest przebieg zmian napięcia elektrycznego lub natężenia prądu powstały przez przetworzenie fali akustycznej na prąd.
- Przykładem dwuwymiarowego sygnału ciągłego jest obraz analogowy zarejestrowany na kliszy fotograficznej, gdzie odcienie szarości lub kolor zdefiniowane są dla każdego punktu na płaszczyźnie w granicach wynikających z rozmiaru kliszy.
Sygnały wielowymiarowe
Sygnały wielowymiarowe mogą mieć mieszaną ciągłość, to znaczy mogą być ciągłe względem niektórych argumentów a dyskretne względem innych. Przykładem takiego sygnału jest ruchomy obraz telewizji analogowej, gdzie liniowe skanowanie powierzchni ekranu oraz przesyłanie poklatkowe oznacza ciągłość w kierunku przestrzennym poziomym, a dyskretność w kierunku przestrzennym pionowym oraz czasie.