François-Édouard Colbert de Maulévrier: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne techniczne |
→Bibliografia: standaryzacja tytułów sekcji bibliografii |
||
Linia 9: | Linia 9: | ||
Po powrocie do Francji de Maulévrier popełnił samobójstwo z miłości do księżnej. |
Po powrocie do Francji de Maulévrier popełnił samobójstwo z miłości do księżnej. |
||
=== |
=== Bibliografia === |
||
* [http://a.decarne.free.fr/gencar/dat723.htm#26 Rodzina de Maulévriera] |
* [http://a.decarne.free.fr/gencar/dat723.htm#26 Rodzina de Maulévriera] |
||
* [[Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon]], ''Pamiętniki'', PIW Warszawa 1984, t. II, s. 16-20. |
* [[Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon]], ''Pamiętniki'', PIW Warszawa 1984, t. II, s. 16-20. |
Wersja z 19:28, 1 maj 2012
François-Édouard Colbert, markiz de Maulévrier (ur. 1674, zm. 1706) - francuski arystokrata z potężnej wpływowej rodziny. Wojskowy.
Jego ojcem był Edouard Colbert, markiz de Maulévrier (1633-1693).
Dziś François-Édouard Colbert de Maulévrier znany jest przede wszystkim jako nieszczęśliwy adorator lekkomyślnej i kochliwej księżny burgundzkiej Marii Adelajdy wnuczki Ludwika XIV i matki późniejszego króla Francji Ludwika XV, która z kolei darzyła sympatią Louisa Armanda de Brichanteau, markiza de Nangis.
Nangis znalazł się (w 1703 roku) w bardzo niezręcznej sytuacji, zwłaszcza, że de Maulévrier, który choć sam żonaty (jego zięciem był marszałek René de Froulay de Tessé) był tak zazdrosny o towarzystwo księcia, że chciał zgubić Nangisa ujawniając słabość księżnej i szantażując ją. Zarówno dla niego, jak i dla księżnej mogło sie to źle skończyć. Na prośbę marszałka Tessé, królewski lekarz Guy-Crescent Fagon wmówił wszystkim, że Maulévrier potrzebuje kuracji klimatycznej we Włoszech. Teść wziął go w końcu do Hiszpanii ratując Nangisa i przerażoną księżnę.
Po powrocie do Francji de Maulévrier popełnił samobójstwo z miłości do księżnej.
Bibliografia
- Rodzina de Maulévriera
- Louis de Rouvroy, książę de Saint-Simon, Pamiętniki, PIW Warszawa 1984, t. II, s. 16-20.