Parowiec: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Xqbot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2) (Robot dodał chy:Ho'êstásémo; zmiany kosmetyczne
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał jv:Kapal uwab
Linia 56: Linia 56:
[[is:Gufuskip]]
[[is:Gufuskip]]
[[it:Nave a vapore]]
[[it:Nave a vapore]]
[[jv:Kapal uwab]]
[[hu:Gőzhajó]]
[[hu:Gőzhajó]]
[[nl:Stoomboot]]
[[nl:Stoomboot]]

Wersja z 16:19, 2 maj 2012

SS Wilno 1927 r.

Parowiecstatek lub okręt o napędzie parowym, napędzany tłokową maszyną parową (SS) lub turbiną parową (TSS).

Historia

Pyroscaphe 1783 r.
Siłownia parowa wiślanego holownika bocznokołowego Gdańsk 1897r.

W 1783 francuski arystokrata, markiz Claude François Jouffroy d'Abbans (1751-1832), zbudował łódź, której wiosła były napędzane maszyną parową. Wynalazca nazwał łódź Pyroscaphe (ognisty statek) i pomyślnie przeprowadził na rzece próby pierwszego parowca.

Pierwszy parowiec wypłynął w rejs w 1807 roku. Początkowo parowce były dość niebezpieczne, gdyż często zdarzały się eksplozje niewystarczająco wytrzymałych kotłów. Udoskonalono je w drugiej połowie XIX wieku i wtedy rejsy parowcami stały się regularne.

Paliwa

Siłownia holownika Słoń z maszyną parową napędzającą śrubę 1893 r.

Początkowo, gdy parowce wchodziły do użytku, kotły wytwarzające parę ogrzewane były przez spalanie najpopularniejszego opału czyli węgla lub drewna. Po skonstruowaniu palników zasilanych paliwem płynnym, zaczęto budować parowce z kotłami na różne frakcje ropy naftowej (olej opałowy). Pozwoliło to na lepsze wykorzystanie przestrzeni na statkach, gdyż paliwa płynne można umieszczać w zbiornikach dennych a miejsce zajmowane przez zasobnie na węgiel przeznaczyć na ładunek. Kolejną zmianę przyniosło wprowadzenie energii atomowej. Statki na których źródłem ciepła jest reaktor atomowy mają niespotykaną w innych rozwiązaniach autonomiczność (mogą nie uzupełniać paliwa przez kilka lat), ale są bardzo drogie w budowie i eksploatacji, więc napęd ten jest stosowany na okrętach i lodołamaczach.

Współcześnie

Turbinowo parowy TSS Stefan Batory 1952 r.

W drugiej połowie XX wieku ilość parowców zaczęła się zmniejszać gdyż lepszy okazał się napęd spalinowy. Obecnie, poza statkami o napędzie nuklearnym, napęd turbiną parową wykorzystuje się sporadycznie na tankowcach transportujących ropę naftową, ze względu na dostępność taniego paliwa w portach załadunkowych oraz na statkach pasażerskich, gdyż turbiny pracują ciszej i powodują mniej wibracji niż silniki spalinowe.

Parowce jako muzea

Zobacz też