Sergiusz (Pietrow, metropolita odeski): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Bibliografia: szablon + 1
poprawa linków
Linia 44: Linia 44:
Pochodził z rodziny robotniczej. W 1942 ukończył naukę w szkole średniej. 16 kwietnia 1943 biskup taganroski Józef wyświęcił go na diakona po wcześniejszym przyjęciu od niego wieczystych ślubów zakonnych, następnie skierował go do pracy w soborze św. Katarzyny w Krasnodarze. W 1947 ukończył naukę w [[Moskwa|moskiewskim]] seminarium duchownym i rozpoczął wyższe studia [[teologia|teologiczne]] w Moskiewskiej Akademii Duchownej, które w 1951 ukończył z tytułem naukowym [[kandydat nauk|kandydata nauk]] teologicznych. 24 czerwca 1951 biskup możajski Makary wyświęcił go na kapłana i skierował do pracy w seminarium duchownym w [[Saratow]]ie. Od 1952 [[hieromnich]] Sergiusz służył w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Jelcu; od 1954 do 1958 był [[proboszcz]]em działającej przy nim parafii. Od 7 lipca 1958 był inspektorem seminarium duchownego w [[Odessa|Odessie]] z godnością [[igumen]]a. 26 maja otrzymał godność [[archimandryta|archimandryty]] i objął stanowisko rektora tegoż seminarium.
Pochodził z rodziny robotniczej. W 1942 ukończył naukę w szkole średniej. 16 kwietnia 1943 biskup taganroski Józef wyświęcił go na diakona po wcześniejszym przyjęciu od niego wieczystych ślubów zakonnych, następnie skierował go do pracy w soborze św. Katarzyny w Krasnodarze. W 1947 ukończył naukę w [[Moskwa|moskiewskim]] seminarium duchownym i rozpoczął wyższe studia [[teologia|teologiczne]] w Moskiewskiej Akademii Duchownej, które w 1951 ukończył z tytułem naukowym [[kandydat nauk|kandydata nauk]] teologicznych. 24 czerwca 1951 biskup możajski Makary wyświęcił go na kapłana i skierował do pracy w seminarium duchownym w [[Saratow]]ie. Od 1952 [[hieromnich]] Sergiusz służył w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Jelcu; od 1954 do 1958 był [[proboszcz]]em działającej przy nim parafii. Od 7 lipca 1958 był inspektorem seminarium duchownego w [[Odessa|Odessie]] z godnością [[igumen]]a. 26 maja otrzymał godność [[archimandryta|archimandryty]] i objął stanowisko rektora tegoż seminarium.


13 marca 1960 miała miejsce jego chirotonia na biskupa biełgorodzkiego, wikariusza eparchii odeskiej, w której jako konsekratorzy udział wzięli metropolita odeski i chersoński [[Borys (Wik)|Borys]], biskup orenburski i buzułucki [[Michał (Woskriesienski)|Michał]], biskup staro-ruski i nowogrodzki [[Sergiusz (Gołubcow)|Sergiusz]] oraz biskup dmitrowski [[Pimen (patriarcha Moskwy)|Pimen]]. Od 16 marca 1961 był biskupem [[eparchia woroneska i borysoglebska|woroneskim i lipieckim]]. 9 października 1963 przeniesiony na katedrę mińską i białoruską, zaś w 1965 - chersońską i odeską. Od 1969 nosił tytuł naukowy magistra teologii. W 1971 podniesiono go do godności metropolity, zaś w 1976 jego tytuł uległ zmianie na ''odeski i chersoński''. W raporcie Urzędu ds. Wyznań z 1973, dzielącym hierarchów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na całkowicie lojalnych wobec władz państwowych, lojalnych, lecz starających się umacniać struktury kościelne oraz niepewnych, został zaliczony do pierwszej grupy<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Pospielovsky| imię = D.| tytuł = The Russian Church under the Soviet regime 1917-1982| wydawca = St. Vladimir's Seminary Press| miejsce = Crestwood-New York| rok = 1984| strony = 410| isbn = 0-88141-033-0 }}</ref>.
13 marca 1960 miała miejsce jego chirotonia na biskupa biełgorodzkiego, wikariusza eparchii odeskiej, w której jako konsekratorzy udział wzięli metropolita [[eparchia odeska|odeski i chersoński]] [[Borys (Wik)|Borys]], biskup [[eparchia orenburska i saraktaszyńska|orenburski i buzułucki]] [[Michał (Woskriesienski)|Michał]], biskup staro-ruski i nowogrodzki [[Sergiusz (Gołubcow)|Sergiusz]] oraz biskup dmitrowski [[Pimen (patriarcha Moskwy)|Pimen]]. Od 16 marca 1961 był biskupem [[eparchia woroneska i borysoglebska|woroneskim i lipieckim]]. 9 października 1963 przeniesiony na katedrę [[eparchia mińska i słucka|mińską i białoruską]], zaś w 1965 - chersońską i odeską. Od 1969 nosił tytuł naukowy magistra teologii. W 1971 podniesiono go do godności metropolity, zaś w 1976 jego tytuł uległ zmianie na ''odeski i chersoński''. W raporcie Urzędu ds. Wyznań z 1973, dzielącym hierarchów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na całkowicie lojalnych wobec władz państwowych, lojalnych, lecz starających się umacniać struktury kościelne oraz niepewnych, został zaliczony do pierwszej grupy<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Pospielovsky| imię = D.| tytuł = The Russian Church under the Soviet regime 1917-1982| wydawca = St. Vladimir's Seminary Press| miejsce = Crestwood-New York| rok = 1984| strony = 410| isbn = 0-88141-033-0 }}</ref>.


Uczestniczył w międzynarodowym i międzykościelnym ruchu na rzecz pokoju oraz w [[ekumenizm|ruchu ekumenicznym]]. Od 1986 do 1987 zasiadał w Świętym Synodzie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Zmarł w 1990.
Uczestniczył w międzynarodowym i międzykościelnym ruchu na rzecz pokoju oraz w [[ekumenizm|ruchu ekumenicznym]]. Od 1986 do 1987 zasiadał w Świętym Synodzie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Zmarł w 1990.
Linia 52: Linia 52:
{{Poprzednik Następca|Pop=[[Józef (Oriechow)]]|Info=Biskup woroneski 1961 - 1963|Nast=[[Nikon (Łysenko)]]}}
{{Poprzednik Następca|Pop=[[Józef (Oriechow)]]|Info=Biskup woroneski 1961 - 1963|Nast=[[Nikon (Łysenko)]]}}
{{Poprzednik Następca|Pop=[[Nikodem (Rotow)]]|Info=Biskup miński 1963 - 1965|Nast=[[Antoni (Mielnikow)]]}}
{{Poprzednik Następca|Pop=[[Nikodem (Rotow)]]|Info=Biskup miński 1963 - 1965|Nast=[[Antoni (Mielnikow)]]}}
{{Poprzednik Następca|Pop=[[Borys (Wik)]]|Info=Biskup odeski 1965 - 1976|Nast=[[Leoncjusz (Gudimow)]]}}
{{Poprzednik Następca|Pop=[[Borys (Wik)]]|Info=Biskup odeski 1965 - 1990|Nast=[[Leoncjusz (Gudimow)]]}}
{{Poprzednik Następca|Pop=[[Aleksy II (patriarcha Moskwy)|Aleksy (Ridigier)]]|Info=Kanclerz Patriarchatu Moskiewskiego 1986 - 1987|Nast=[[Włodzimierz (Sabodan)]]}}
{{Poprzednik Następca|Pop=[[Aleksy II (patriarcha Moskwy)|Aleksy (Ridigier)]]|Info=Kanclerz Patriarchatu Moskiewskiego 1986 - 1987|Nast=[[Włodzimierz (Sabodan)]]}}
[[Kategoria:Urodzeni w 1924]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1924]]

Wersja z 11:49, 3 lip 2012

Sergiusz
Siergiej Pietrow
metropolita odeski i chersoński
Data i miejsce urodzenia

5 października 1924
Krasnodar

Data i miejsce śmierci

4 lutego 1990
Odessa

Miejsce pochówku

Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie

metropolita odeski i chersoński
Okres sprawowania

1976 - 1990

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

eparchia odeska i chersoneska

Śluby zakonne

16 kwietnia 1943

Diakonat

16 kwietnia 1943

Prezbiterat

24 czerwca 1951

Chirotonia biskupia

13 marca 1960

Sergiusz, imię świeckie: Siergiej Wasiljewicz Pietrow (ur. 5 października 1924 w Krasnodarze - zm. 4 lutego 1990 w Odessie) - rosyjski biskup prawosławny.

Pochodził z rodziny robotniczej. W 1942 ukończył naukę w szkole średniej. 16 kwietnia 1943 biskup taganroski Józef wyświęcił go na diakona po wcześniejszym przyjęciu od niego wieczystych ślubów zakonnych, następnie skierował go do pracy w soborze św. Katarzyny w Krasnodarze. W 1947 ukończył naukę w moskiewskim seminarium duchownym i rozpoczął wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej, które w 1951 ukończył z tytułem naukowym kandydata nauk teologicznych. 24 czerwca 1951 biskup możajski Makary wyświęcił go na kapłana i skierował do pracy w seminarium duchownym w Saratowie. Od 1952 hieromnich Sergiusz służył w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Jelcu; od 1954 do 1958 był proboszczem działającej przy nim parafii. Od 7 lipca 1958 był inspektorem seminarium duchownego w Odessie z godnością igumena. 26 maja otrzymał godność archimandryty i objął stanowisko rektora tegoż seminarium.

13 marca 1960 miała miejsce jego chirotonia na biskupa biełgorodzkiego, wikariusza eparchii odeskiej, w której jako konsekratorzy udział wzięli metropolita odeski i chersoński Borys, biskup orenburski i buzułucki Michał, biskup staro-ruski i nowogrodzki Sergiusz oraz biskup dmitrowski Pimen. Od 16 marca 1961 był biskupem woroneskim i lipieckim. 9 października 1963 przeniesiony na katedrę mińską i białoruską, zaś w 1965 - chersońską i odeską. Od 1969 nosił tytuł naukowy magistra teologii. W 1971 podniesiono go do godności metropolity, zaś w 1976 jego tytuł uległ zmianie na odeski i chersoński. W raporcie Urzędu ds. Wyznań z 1973, dzielącym hierarchów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na całkowicie lojalnych wobec władz państwowych, lojalnych, lecz starających się umacniać struktury kościelne oraz niepewnych, został zaliczony do pierwszej grupy[1].

Uczestniczył w międzynarodowym i międzykościelnym ruchu na rzecz pokoju oraz w ruchu ekumenicznym. Od 1986 do 1987 zasiadał w Świętym Synodzie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Zmarł w 1990.

  1. D. Pospielovsky: The Russian Church under the Soviet regime 1917-1982. Crestwood-New York: St. Vladimir's Seminary Press, 1984, s. 410. ISBN 0-88141-033-0.

Bibliografia

Szablon:Poprzednik Następca Szablon:Poprzednik Następca Szablon:Poprzednik Następca Szablon:Poprzednik Następca