Ulica św. Gertrudy w Krakowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Niektóre kamienice: has |
drobne redakcyjne |
||
Linia 46: | Linia 46: | ||
[[Plik:Tablica pamiatkowa Władysław Anders Kraków.jpg|thumb|left|Tablica pamięci generała [[Władysław Anders|Władysława Andersa]], wmurowana w ścianę hotelu "Royal", ul. Gertrudy w Krakowie]] |
[[Plik:Tablica pamiatkowa Władysław Anders Kraków.jpg|thumb|left|Tablica pamięci generała [[Władysław Anders|Władysława Andersa]], wmurowana w ścianę hotelu "Royal", ul. Gertrudy w Krakowie]] |
||
{{przypisy}} |
|||
[[Kategoria:Ulice i place Krakowa|Gertrudy]] |
[[Kategoria:Ulice i place Krakowa|Gertrudy]] |
Wersja z 15:52, 4 lip 2012
{{{jednostki}}} | |||||||||||||||||||||||||||||||
{{{opis zdjęcia}}} | |||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | {{{państwo}}} | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość |
{{{miejscowość}}} | ||||||||||||||||||||||||||||||
Długość |
660 m | ||||||||||||||||||||||||||||||
Poprzednie nazwy |
{{{poprzednie nazwy}}} | ||||||||||||||||||||||||||||||
Plan | |||||||||||||||||||||||||||||||
[[Plik:{{{plan}}}|240x240px|alt=Plan przebiegu ulicy|]] | |||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||||||||||||||||||||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Ulica św. Gertrudy – ulica w Krakowie, która prowadzi wzdłuż Plant, od Poczty Głównej do Wawelu. Została wytyczona w latach 70. XIX wieku w miejscu drogi, która niegdyś prowadziła wzdłuż murów miejskich. Stanowi fragment I obwodnicy Krakowa.
Tutaj na obecnych Plantach, w pobliżu ul. Siennej, znajdował się kościół św Gertrudy zwany także kościołem Złoczyńców. Na otaczającym kościół cmentarzu chowano osoby skazane na karę śmierci i ścięte mieczem katowskim. Cmentarz zamknięto po 1796 r. Świątynię zamknięto w 1810 r, a w 1820 r. władze miejskie sprzedały na licytacji ruinę kościółka (który ostatecznie rozebrano w 1822 r.) i nie pozwoliły na zabudowę powstałego placu, gdyż już dojrzewała myśl założenia Plant.
Ulicę po II wojnie światowej w 1950 r. nazwano im. Ludwika Waryńskiego – działacza ruchu robotniczego, a w 1990 r. przywrócono starą nazwę – św. Gertrudy.
Niektóre kamienice
- Pod nr 2 znajduje się ciekawa kamienica wzniesiona w duchu historyzmu wg projektu Karola Zaremby w 1889 r.
- Nr 5 to specjalnie zaprojektowany budynek kina "Wanda" (dziś delikatesy spożywcze) otwarty uroczyście w 1912 r. Fasada zachowała secesyjną dekorację z efektowną mozaiką.
- Nr 6 – pod tym adresem znajduje się hotel Monopol zaprojektowany przez Filipa Pokutyńskiego w 1876 r. z fasadą w stylu eklektycznym i mocno nieudaną lustrzaną nadbudową z ostatnich lat.
- Budynek nr 12 A pochodzący z 1886 r. zachował wystrój z ostatniej modernizacji w 1938 r. Na klatce schodowej znajdują się witraże ze scenami alegorycznymi.
- Na kamienicy nr 16 wmurowano pamiątkową tablicę poświęconą Narcyzowi Wiatrowi "Zawojnie".
- W kamienicy nr 19 po II wojnie światowej mieszkał reżyser Wojciech Jerzy Has[1]
- Kamienice 23-24 zostały zbudowane przez zakon księży Misjonarzy i stanowią własność kościelną. W latach II wojny światowej znajdowała się w nich siedziba Abwehry – niemieckiego wywiadu wojskowego.
- Kompleks budynków 26-29 to hotel "Royal", przed II wojną światową były to 4 hotele: Royal, Union, City i Garnizonowy. W okresie II wojny światowej zamieszkiwali tutaj żołnierze niemieccy, po wojnie do 1954 roku mieściło się Dowództwo Krakowskiego Okręgu Wojskowego, następnie kasyno i hotel garnizonowy. Ostatecznie po generalnym remoncie w 1987 roku, obiekt połączono w jeden kompleks hotelowy pod nazwą Hotel "Royal" z 120 miejscami noclegowymi.
- ↑ Krzysztof Jakubowski, Spacerownik krakowski, s. 142.