Artakserkses I: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmausBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2+) (Robot poprawił yo:Artaxerxes 1k Pẹ́rsíà
JYBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał hy:Արտաքսերքսես I
Linia 56: Linia 56:
[[fr:Artaxerxès Ier]]
[[fr:Artaxerxès Ier]]
[[gl:Artaxerxes I]]
[[gl:Artaxerxes I]]
[[hy:Արտաքսերքսես I]]
[[hr:Artakserkso I.]]
[[hr:Artakserkso I.]]
[[id:Artahsasta I dari Persia]]
[[id:Artahsasta I dari Persia]]

Wersja z 01:46, 13 sie 2012

Artakserkses I Długoręki – król perski z dynastii Achemenidów, syn Kserksesa, panował w latach 464 p.n.e. - 424 p.n.e. Znany z łagodnej polityki wewnętrznej oraz ugodowej polityki wobec krajów sąsiednich.

Szablon:Władca kraju infobox

Artakserkses I w czasie swoich długich rządów[a] stłumił bunty: satrapy Syrii Megabazosa oraz powstanie Inarosa w Egipcie, któremu wsparcia udzielili Ateńczycy. Egipcjanie i jego sojusznicy ponieśli klęskę, jednak samo przeniesienie działań wojennych na terytorium perskie świadczy o postępującym słabnięciu achemenidzkiej monarchii. Dopełnieniem niepowodzeń była klęska floty perskiej w ogarniętym powstaniem Cyprze. W bitwie pod Salaminą cypryjską (449-448 p.n.e.) Ateńczycy zniszczyli perską flotę, co zmusiło Persów do rokowań pokojowych. Napięta sytuacja w Grecji skłoniła też samych Ateńczyków do ugodowej postawy. Do Suzy udał się poseł ateński Kallias, który w 448 p.n.e. zawarł pokój z Atenami (zwany pokojem Kaliasza). Zakończył on wieloletnie wojny grecko-perskie.

Po jego śmierci następcą został został jedyny syn jego i królowej Damasapii - Kserkses II. Miał także inne dzieci, które rządziły Persją po jego śmierci:

Poprzedni władca
Kserkses (485 p.n.e.- 465 p.n.e.)
Król Persji (464 p.n.e.- 424 p.n.e.) Następny władca
Kserkses II
(424 p.n.e.)
  1. Według Ktezjasza, Artakserkses panował 42 lata (Focjusz, Biblioteka, Kodeks 72.[41b]).

Bibliografia

  • Wolski J., Iran - siedziba imperiów w starożytności. I. Achemenidzi, Polska Akademia Nauk Kraków 1986.