Prokonsul: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Owczarczak (dyskusja | edycje)
m insygnia, drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Anulowanie wersji nr 32524362 autora Owczarczak Nie "Diodor twierdzi" tylko Owczarczak właśnie sobie u Diodora przeczytał a nie wie co to jest krytyka tekstu
Linia 1: Linia 1:
{{disambigR|'''tytułu''' nadawanego w starożytnym Rzymie|[[prokonsul (małpa)]]}}
{{disambigR|'''tytułu''' nadawanego w starożytnym Rzymie|[[prokonsul (małpa)]]}}
'''Prokonsul''' ([[łacina|łac.]] ''proconsul'') – był to tytuł nadawany od [[I wiek p.n.e.|I w. p.n.e.]] [[konsul rzymski|konsulom]] po zakończeniu [[kadencja (politologia)|kadencji]], związany z równoczesnym powierzeniem funkcji zarządu [[Prowincje senackie|senackich prowincji]] konsularnych, co łączyło się z szerokimi uprawnieniami administracyjnymi, wojskowymi i jurysdykcyjnymi. Namiestnictwo prowincji wiązało się również z dużymi dochodami dla prokonsula, co pozwalało na zwrot z nawiązką wydatków związanych z wyborem i pełnieniem obowiązków konsula, który to urząd sprawowano w ramach służby publicznej (tzn. konsul nie pobierał wynagrodzenia). Zasadniczo prokonsulat trwał rok, jednak były przypadki jego przedłużenia. Na przykład [[Pompejusz]]owi w celu zwalczania korsarzy przedłużono ten urząd bezterminowo, zaś [[Gajusz Juliusz Cezar|Juliuszowi Cezarowi]] powierzono na 4,5 roku. Według [[Diodor Sycylijski|Diodora]] ''insygniami urzędu prokonsula było dwunastu liktorów, toga z szerokim purpurowym szlakiem''<ref>Wyciąg u [[Focjusz I Wielki|Focjusza]], kodeks 244.393b.</ref>. Dodatkow [[krzesło kurulne]], poza obrębem [[Rzym]]u w rózgi (''[[fasces]]'') wtykano topory (''secures'')<ref>O. Jurewicz, L. Winniczuk, ''Starożytni Grecy i Rzymianie w życiu prywatnym i państwowym'', PWN 1968, s. 367.</ref>.
'''Prokonsul''' ([[łacina|łac.]] ''proconsul'') – był to tytuł nadawany od [[I wiek p.n.e.|I w. p.n.e.]] [[konsul rzymski|konsulom]] po zakończeniu [[kadencja (politologia)|kadencji]], związany z równoczesnym powierzeniem funkcji zarządu [[Prowincje senackie|senackich prowincji]] konsularnych, co łączyło się z szerokimi uprawnieniami administracyjnymi, wojskowymi i jurysdykcyjnymi. Namiestnictwo prowincji wiązało się również z dużymi dochodami dla prokonsula, co pozwalało na zwrot z nawiązką wydatków związanych z wyborem i pełnieniem obowiązków konsula, który to urząd sprawowano w ramach służby publicznej (tzn. konsul nie pobierał wynagrodzenia). Zasadniczo prokonsulat trwał rok, jednak były przypadki jego przedłużenia. Na przykład [[Pompejusz]]owi w celu zwalczania korsarzy przedłużono ten urząd bezterminowo, zaś [[Gajusz Juliusz Cezar|Juliuszowi Cezarowi]] powierzono na 4,5 roku.
{{Przypisy}}


[[Kategoria:Tytuły w starożytnym Rzymie]]
[[Kategoria:Tytuły w starożytnym Rzymie]]

Wersja z 15:42, 24 sie 2012

Prokonsul (łac. proconsul) – był to tytuł nadawany od I w. p.n.e. konsulom po zakończeniu kadencji, związany z równoczesnym powierzeniem funkcji zarządu senackich prowincji konsularnych, co łączyło się z szerokimi uprawnieniami administracyjnymi, wojskowymi i jurysdykcyjnymi. Namiestnictwo prowincji wiązało się również z dużymi dochodami dla prokonsula, co pozwalało na zwrot z nawiązką wydatków związanych z wyborem i pełnieniem obowiązków konsula, który to urząd sprawowano w ramach służby publicznej (tzn. konsul nie pobierał wynagrodzenia). Zasadniczo prokonsulat trwał rok, jednak były przypadki jego przedłużenia. Na przykład Pompejuszowi w celu zwalczania korsarzy przedłużono ten urząd bezterminowo, zaś Juliuszowi Cezarowi powierzono na 4,5 roku.