Marcin Kazanowski (1563–1636)

Marcin Kazanowski

Rodzina	Kazanowscy
Data urodzenia	1563
Data i miejsce śmierci	28 marca 1636 Kamieniec
Ojciec	Mikołaj Kazanowski
Matka	Katarzyna Korycinska
Dzieci	Dominik Aleksander Kazanowski, Adam Kazanowski, Elżbieta Kazanowska

{{Szlachcic infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | opis herbu = | grafika = | dynastia = | commons = | żona = | imię oryginalne = | faksymile = | herb = | mąż = | opis grafiki = | rodzeństwo = | odznaczenia = | wszystkie imiona = | tytuł = | opis faksymile = Nieznane pola: 1, "zdjęcie herbu", "zdjęcie", "opis zdjęcia", "malzonka" oraz "nazwa herbu".

Marcin Kazanowski herbu Grzymała (ur. 1563, zm. 28 marca 1636 Kamieniec) – hetman polny koronny (1633-1636), od 1633 wojewoda podolski, od 1622 kasztelan halicki. Starosta bohusławski 1622, tłumacki 1627, dźwinogrodzki 1628, przedborski i niżyński 1634. Brał udział w wojnach Rzeczypospolitej z Rosją, Szwecją, Turcją i Mołdawią.

Syn Mikołaja Kazanowskiego (zm. 1539) i Katarzyny Korycińskiej. W 1600 poślubił Katarzynę Starzycką, z którą miał trójkę dzieci: Dominika Aleksandra wojewodę bracławskiego, Adama oboźnego koronnego i Elżbietę – żonę Mikołaja Potockiego "Niedźwiedziej Łapy".

Razem z żoną pochowany w kościele Karmelitów w Bołszowcach, który fundował.

Plan bitwy

W 1608 mianowany rotmistrzem królewskim. Podczas słynnej zwycięskiej bitwie St. Żółkiewskiego pod Kłuszynem dowodził swoim pułkiem. W czasie wyprawy Władysława IV na Moskwę w 1617 mianowany regimentarzem (doszło wówczas do spięć między ambitnym Kazanowskim a hetmanem wielkim litewskim Janem Karolem Chodkiewiczem, który nawet cisnął w niego przy wojsku buzdyganem). Wiosną 1618 na czele 6000 Polaków zdobył Starodub. W 1620 umacniał polski obóz w bitwie pod Cecorą gdzie popadł w niewolę, ale przebrany za zwykłego żołnierza za małym okupem odzyskał wolność. W 1628 został pułkownikiem królewskim. W roku 1629 brał udział w Bitwie o Górzno przeciwko Szwedom, jako dowodzących oficer hetmana Stanisława Koniecpolskiego.

Mianowany 1632 wojewodą podolskim, w 1633 już jako hetman polny koronny wyruszył na wyprawę smoleńską. Był komisarzem królewskim podpisującym pokój w Polanowie 1634 z Rosją. Odkryta Legenda Madonny Bołszowieckiej mówi, że podczas jednej z wypraw w obronie Rzeczypospolitej przeciwko Tatarom, hetman Kazanowski odkrył ikonę Błogosławionej Dziewicy. Zostało to przez jego wojska odczytane jako cud i podniosło ich morale, prowadząc do zwycięstwa nad Tatarami.

Bibliografia

• Polski Słownik Biograficzny, tom XII, Kraków-Wrocław 1966-1967
• Stanisław Szenic, Pitawal warszawski, tom I, Warszawa 1957
• Zygmunt Gloger, Geografia historyczna ziem dawnej Polski, wyd. 1903 r.
• S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna (1898)
• Seweryn Uruski Herbarz szlachty polskiej

Zobacz też

• bitwa pod Górznem

Linki zewnętrzne

• Legenda o Madonnie Bołszowieckiej
• O wojaku Marcinie Kazanowskim