Gelazjusz I: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.2+) (Robot poprawił yo:Pópù Gelasius 1k |
sekcje końcowe, WP:SK |
||
Linia 61: | Linia 61: | ||
| quote = |
| quote = |
||
}} |
}} |
||
'''Gelazjusz I''', (także ''Gelazy I''; zm. [[19 listopada]] [[496]]) |
'''Gelazjusz I''', (także ''Gelazy I''; zm. [[19 listopada]] [[496]]) – [[święty]] [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]], [[papież]] w okresie od [[1 marca]] [[492]] do [[496]] roku. |
||
Pochodzący prawdopodobnie z Afryki sekretarz papieży [[Symplicjusz (papież)|Symplicjusza]] i [[Feliks III|Feliksa III]]. W obliczu trwającej [[schizma akacjańska|schizmy akacjańskiej]], a także narastających konfliktów ze Wschodem i szerzących się poglądów [[pelagianizm|pelagiańskich]] podjął wiele działań mających na celu pokonanie piętrzących się przed Kościołem trudności. Bronił wypracowanych przez [[Leon I (papież)|Leona I]] na [[Sobór chalcedoński|Soborze chalcedońskim]] formuł chrystologicznych. Sformułował [[dogmat]] o [[grzech pierworodny|grzechu pierworodnym]] i jako pierwszy tezę rozdziału władzy cesarskiej i papieskiej, która w późniejszych latach znalazła swoje rozwinięcie w ideach z okresu walki z cesarstwem. Wiele zarządzeń dyscyplinarnych Gelazjusza weszło na stałe do prawodawstwa kościelnego. |
Pochodzący prawdopodobnie z Afryki sekretarz papieży [[Symplicjusz (papież)|Symplicjusza]] i [[Feliks III|Feliksa III]]. W obliczu trwającej [[schizma akacjańska|schizmy akacjańskiej]], a także narastających konfliktów ze Wschodem i szerzących się poglądów [[pelagianizm|pelagiańskich]] podjął wiele działań mających na celu pokonanie piętrzących się przed Kościołem trudności. Bronił wypracowanych przez [[Leon I (papież)|Leona I]] na [[Sobór chalcedoński|Soborze chalcedońskim]] formuł chrystologicznych. Sformułował [[dogmat]] o [[grzech pierworodny|grzechu pierworodnym]] i jako pierwszy tezę rozdziału władzy cesarskiej i papieskiej, która w późniejszych latach znalazła swoje rozwinięcie w ideach z okresu walki z cesarstwem. Wiele zarządzeń dyscyplinarnych Gelazjusza weszło na stałe do prawodawstwa kościelnego. |
||
Linia 69: | Linia 69: | ||
W [[494]] w liście do cesarza [[cesarstwo Bizantyńskie|Bizancjum]] sformułował doktrynę dwuwładztwa. Podczas swojego pontyfikatu zwalczał tendencje heterodoksyjne, a w szczególności [[arianizm]], [[monofizytyzm]]. Wydał w tym celu też traktat ''De duobus naturis in Christo''. Zwalczał także [[manicheizm]], [[pelagianizm]]<ref name="GROSSI"/>. |
W [[494]] w liście do cesarza [[cesarstwo Bizantyńskie|Bizancjum]] sformułował doktrynę dwuwładztwa. Podczas swojego pontyfikatu zwalczał tendencje heterodoksyjne, a w szczególności [[arianizm]], [[monofizytyzm]]. Wydał w tym celu też traktat ''De duobus naturis in Christo''. Zwalczał także [[manicheizm]], [[pelagianizm]]<ref name="GROSSI"/>. |
||
Błędnie przypisuje mu się autorstwo ''Decretum Gelasianum'' |
Błędnie przypisuje mu się autorstwo ''Decretum Gelasianum'' – anonimowej kompilacji z początku VI w. zawierającej pięć części: |
||
* O Duchu Świętym i o imionach Chrystusa |
* O Duchu Świętym i o imionach Chrystusa |
||
* O kanonie Pisma Świętego |
* O kanonie Pisma Świętego |
||
Linia 83: | Linia 83: | ||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
{{Portal|Święci|grafika=SaintIcon.PNG}} |
{{Portal|Święci|grafika=SaintIcon.PNG}} |
||
{{Portal|katolicyzm}} |
|||
{{Portal|Katolicyzm|grafika=Emblem_of_the_Papacy_SE.svg}} |
|||
* [[kult świętych]] |
|||
* [[wstawiennictwo świętych|modlitwa za wstawiennictwem świętego]] |
|||
* [[święci i błogosławieni Kościoła katolickiego]] |
* [[święci i błogosławieni Kościoła katolickiego]] |
||
* [[Modlitwa za wstawiennictwem świętego|modlitwa za pośrednictwem świętego]] |
|||
* [[dogmat o nieomylności papieża]] |
* [[dogmat o nieomylności papieża]] |
||
* [[Gelazy|Gelazy (imię)]] |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{cytuj książkę|autor=[[Henryk Fros]] SJ, [[Franciszek Sowa]]|tytuł=Księga imion i świętych|tom=2| tytuł tomu =D-G|wydawca=WAM, Księża Jezuici|miejsce=Kraków|data=1997|strony= 445/446|isbn=8370973744}} |
|||
* Praca zbiorowa,''Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki'', Mediaset Group SA, 2007, ss. 50, ISBN 978-84-9819-814-0. |
|||
* {{cytuj stronę | url = http://www.newadvent.org/cathen/06406a.htm | tytuł = Pope St. Gelasius I | opublikowany = Catholic Encyclopedia | język = en | data dostępu = 2012-09-26}} |
|||
{{Władca-Papież|poprzednik=[[Feliks III]]|następca=[[Anastazy II]]|lata=492 |
{{Władca-Papież|poprzednik=[[Feliks III]]|następca=[[Anastazy II]]|lata=492 – 496}} |
||
{{Papieże}} |
{{Papieże}} |
||
Wersja z 19:55, 26 wrz 2012
Święty Kościoła katolickiego Papież | |
Data urodzenia |
ok. 410 |
---|---|
Data śmierci | |
Miejsce pochówku | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Pontyfikat |
{{{tytuły}}} | |
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]] {{{podpis grafiki}}} | |
Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} |
Czczony przez |
{{{kościół}}} |
Beatyfikacja |
{{{data beatyfikacji}}} |
Kanonizacja |
{{{data kanonizacji}}} |
Wspomnienie |
{{{wspomnienie}}} |
Atrybuty |
{{{atrybuty}}} |
Patron |
{{{patron}}} |
Szczególne miejsca kultu |
{{{miejsce kultu}}} |
[[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]] {{{opis faksymile}}} |
Gelazjusz I, (także Gelazy I; zm. 19 listopada 496) – święty Kościoła katolickiego, papież w okresie od 1 marca 492 do 496 roku.
Pochodzący prawdopodobnie z Afryki sekretarz papieży Symplicjusza i Feliksa III. W obliczu trwającej schizmy akacjańskiej, a także narastających konfliktów ze Wschodem i szerzących się poglądów pelagiańskich podjął wiele działań mających na celu pokonanie piętrzących się przed Kościołem trudności. Bronił wypracowanych przez Leona I na Soborze chalcedońskim formuł chrystologicznych. Sformułował dogmat o grzechu pierworodnym i jako pierwszy tezę rozdziału władzy cesarskiej i papieskiej, która w późniejszych latach znalazła swoje rozwinięcie w ideach z okresu walki z cesarstwem. Wiele zarządzeń dyscyplinarnych Gelazjusza weszło na stałe do prawodawstwa kościelnego.
Okres pontyfikatu św. Gelazego nazywany jest okresem gelazjańskiego renesansu.
W 494 w liście do cesarza Bizancjum sformułował doktrynę dwuwładztwa. Podczas swojego pontyfikatu zwalczał tendencje heterodoksyjne, a w szczególności arianizm, monofizytyzm. Wydał w tym celu też traktat De duobus naturis in Christo. Zwalczał także manicheizm, pelagianizm[1].
Błędnie przypisuje mu się autorstwo Decretum Gelasianum – anonimowej kompilacji z początku VI w. zawierającej pięć części:
- O Duchu Świętym i o imionach Chrystusa
- O kanonie Pisma Świętego
- O prymacie rzymskim i o siedzibach patriarszych
- O uznawanych soborach powszechnych
- O dziełach, które należy przyjąć
Dekret znany jest także pod nazwą Epistula decretalis de libris recipiendis et non recipiendis (Dekret o księgach, które należy przyjąć oraz odrzucić)[2][1].
Błędnie przypisuje się Gelazjuszowi także autorstwo tzw. Sakramentariusza.
Jego wspomnienie wymienione jest w Martyrologium Rzymskim 21 listopada.
Zobacz też
- kult świętych
- modlitwa za wstawiennictwem świętego
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- dogmat o nieomylności papieża
Bibliografia
- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 2: D-G. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 445/446. ISBN 83-7097-374-4.
- Praca zbiorowa,Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki, Mediaset Group SA, 2007, ss. 50, ISBN 978-84-9819-814-0.
- Pope St. Gelasius I. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-09-26]. (ang.).