Ostatki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmausBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.3) (Robot dodał nl:Vastenavond i poprawił de:Fastnachtsdienstag
Linia 82: Linia 82:
[[cy:Dydd Mawrth Ynyd]]
[[cy:Dydd Mawrth Ynyd]]
[[da:Hvide tirsdag]]
[[da:Hvide tirsdag]]
[[de:Faschingsdienstag]]
[[de:Fastnachtsdienstag]]
[[en:Shrove Tuesday]]
[[et:Vastlapäev]]
[[et:Vastlapäev]]
[[en:Shrove Tuesday]]
[[nl:Vastenavond]]
[[no:Fetetirsdag]]
[[no:Fetetirsdag]]
[[nn:Feitetysdag]]
[[nn:Feitetysdag]]

Wersja z 03:34, 6 gru 2012

Ostatki
Ilustracja
Ostatki (Maslenica) – mal. Borys Kustodijew
Dzień

z reguły w lutym lub na początku marca

Typ święta

ruchome (staropolskie)

Zwyczaje

ostatnie huczne zabawy

Upamiętnia

ostatnie 3–5 dni lub ostatni dzień karnawału

Inne nazwy

śledzik (pol.)

Podobne święta

Maslenica, Podkoziołek

Ostatki, czyli gwarowe krakowskie combrzenie[1] (ostatnie swawole karnawału) przed postem w wyobrażeniu Bruegla; "Walka karnawału z postem"

Ostatki, zapusty (lud. mięsopust, odpowiednik prawosławnej maslenicy) – słowo to oznacza ostatnie dni karnawału od tłustego czwartku kończące się zawsze we wtorek, zwany w Polsce "śledzikiem". Następny dzień – Środa Popielcowa – oznacza początek wielkiego postu i oczekiwania na Wielkanoc. Obydwa święta są świętami ruchomymi. W ostatki urządza się ostatnie huczne zabawy, bale przed nadchodzącym okresem wstrzemięźliwości.
Największym balem karnawałowym jest karnawał w Rio de Janeiro rozpoczynający się w ostatni piątek przed Środą Popielcową i trwający przez pięć dni aż do środy nad ranem.

W Polsce w Wielkopolsce w sposób szczególny świętuje się ostatni dzień ostatków – czyli wtorek przed Środą Popielcową – zwany podkoziołkiem.

Poniższa tabelka przedstawia kiedy wypada ostatni dzień karnawału w latach 2010–2019.

Rok Data
2010 16 lutego
2011 8 marca
2012 21 lutego
2013 12 lutego
2014 4 marca
2015 17 lutego
2016 9 lutego
2017 28 lutego
2018 13 lutego
2019 5 marca

Zobacz też

  1. Michał Niezabitowski, Comber Babski, portal: "Magiczny Kraków" [dostęp 8 marca 2011].

Bibliografia