Su-17: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m adnotacja o producencie
Linia 71: Linia 71:
Pierwszą i jedyną jednostką Wojska Polskiego, która została wyposażona w Su 20, była [[7 Brygada Lotnictwa Bombowo Rozpoznawczego]] w [[Powidz (województwo wielkopolskie)|Powidzu]]. Wskutek zmian struktury wojsk lotniczych, brygada później była przeformowana w pułk, a następnie w eskadrę, jednak macierzystą bazą Su-20 był zawsze Powidz. Pierwsze 6 egzemplarzy Su-20 trafiło do Polski w 1974 roku. 22 lipca tegoż roku zostały zaprezentowane na defiladzie w Warszawie z okazji XXX-lecia PRL. Reszta dotarła w 1976 roku. Polsce dostarczono ogółem 27 egzemplarzy, w tym kilka w wersji rozpoznawczej. 27. samolot otrzymano jako rekompensatę za samolot utracony. Używane były do lutego 1997 roku. Polskie lotnictwo było jedynym, poza krajem producenta, użytkownikiem samolotu w Układzie Warszawskim. Obecnie 13 samolotów pełni rolę eksponatów ustawionych na terenie jednostek wojskowych, w miejscach publicznych i krajowych muzeach<ref>[http://www.militarnepodroze.net/su20.html Militarne Podróże<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>.
Pierwszą i jedyną jednostką Wojska Polskiego, która została wyposażona w Su 20, była [[7 Brygada Lotnictwa Bombowo Rozpoznawczego]] w [[Powidz (województwo wielkopolskie)|Powidzu]]. Wskutek zmian struktury wojsk lotniczych, brygada później była przeformowana w pułk, a następnie w eskadrę, jednak macierzystą bazą Su-20 był zawsze Powidz. Pierwsze 6 egzemplarzy Su-20 trafiło do Polski w 1974 roku. 22 lipca tegoż roku zostały zaprezentowane na defiladzie w Warszawie z okazji XXX-lecia PRL. Reszta dotarła w 1976 roku. Polsce dostarczono ogółem 27 egzemplarzy, w tym kilka w wersji rozpoznawczej. 27. samolot otrzymano jako rekompensatę za samolot utracony. Używane były do lutego 1997 roku. Polskie lotnictwo było jedynym, poza krajem producenta, użytkownikiem samolotu w Układzie Warszawskim. Obecnie 13 samolotów pełni rolę eksponatów ustawionych na terenie jednostek wojskowych, w miejscach publicznych i krajowych muzeach<ref>[http://www.militarnepodroze.net/su20.html Militarne Podróże<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>.


== Su 22 w Polsce ==
== Su-22 w Polsce ==
Aktualnie jedynym miejscem stacjonowania SU-22 jest 21 Baza Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie. W 2012 roku polskie ministerstwo obrony ogłosiło, że zostaną one wycofane ze służby do 2014 roku. W czerwcu 2012 roku, polskie ministerstwo obrony przedstawiło swoje plany: zamiast samolotów załogowych, w miejsce SU-22 wprowadzone zostaną drony planowana ich liczba to 30 jednostek.<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.israeldefense.com/?CategoryID=472&ArticleID=1605 | tytuł = Will the real UAV revolution begin in Poland? | autor = Arie Egozi | język = en | data dostępu = 2012-10-30}}</ref>
Aktualnie jedynym miejscem stacjonowania Su-22 jest 21 Baza Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie. W 2012 roku [[Ministerstwo Obrony Narodowej]] ogłosiło, że zostaną one wycofane ze służby do 2014 roku. W czerwcu 2012 roku, MON przedstawiło swoje plany: zamiast samolotów załogowych, w miejsce Su-22 wprowadzone zostaną [[UAV|UCAV]]. Planowana ich liczba to 30 jednostek.<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.israeldefense.com/?CategoryID=472&ArticleID=1605 | tytuł = Will the real UAV revolution begin in Poland? | autor = Arie Egozi | język = en | data dostępu = 2012-10-30}}</ref>


Ponad połowę ze 110 Su-22 wycofano w latach 1999-2005.; w 1999 roku stan tych maszyn wynosił 98 sztuk 1 i 2 osobowych. W 2005 roku stan tych maszyn to już tylko 48 szt. a w 2012 32.
Ponad połowę ze 110 Su-22 wycofano w latach 1999-2005.; w 1999 roku stan tych maszyn wynosił 98 sztuk 1 i 2 osobowych. W 2005 roku stan tych maszyn to już tylko 48 szt. a w 2012 r. 32.


== Konstrukcja ==
== Konstrukcja ==

Wersja z 09:17, 24 gru 2012

Su-17 (Su-20/Su-22)
Ilustracja
Su-20 w barwach 7. Pułku Lotnictwa Bombowo-Rozpoznawczego, Muzeum Uzbrojenia w Poznaniu
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Producent

Komsomolskie Zjednoczenie Przemysłu Lotniczego

Konstruktor

Suchoj

Typ

samolot szturmowo-bombowy

Historia
Data oblotu

2 sierpnia 1966

Lata produkcji

1969-1990

Liczba egz.

2867

Dane techniczne
Wymiary
Dane operacyjne
Użytkownicy

Użytkownicy Su-17[1]

Rzuty
Rzuty samolotu

Su-17 (oraz jego wersje eksportowe Su-20 i Su-22), oznaczenie NATO Fitter – samolot szturmowo-bombowy produkcji ZSRR o zmiennej geometrii skrzydeł, używany także przez Polskę, kraje Bliskiego Wschodu oraz Libię, Wietnam, Peru i Angolę. Maszyna zyskała pieszczotliwy przydomek wśród pilotów, którzy nazywają ją "Suczką".

Su 20 w Polsce

Pierwszą i jedyną jednostką Wojska Polskiego, która została wyposażona w Su 20, była 7 Brygada Lotnictwa Bombowo Rozpoznawczego w Powidzu. Wskutek zmian struktury wojsk lotniczych, brygada później była przeformowana w pułk, a następnie w eskadrę, jednak macierzystą bazą Su-20 był zawsze Powidz. Pierwsze 6 egzemplarzy Su-20 trafiło do Polski w 1974 roku. 22 lipca tegoż roku zostały zaprezentowane na defiladzie w Warszawie z okazji XXX-lecia PRL. Reszta dotarła w 1976 roku. Polsce dostarczono ogółem 27 egzemplarzy, w tym kilka w wersji rozpoznawczej. 27. samolot otrzymano jako rekompensatę za samolot utracony. Używane były do lutego 1997 roku. Polskie lotnictwo było jedynym, poza krajem producenta, użytkownikiem samolotu w Układzie Warszawskim. Obecnie 13 samolotów pełni rolę eksponatów ustawionych na terenie jednostek wojskowych, w miejscach publicznych i krajowych muzeach[2].

Su-22 w Polsce

Aktualnie jedynym miejscem stacjonowania Su-22 jest 21 Baza Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie. W 2012 roku Ministerstwo Obrony Narodowej ogłosiło, że zostaną one wycofane ze służby do 2014 roku. W czerwcu 2012 roku, MON przedstawiło swoje plany: zamiast samolotów załogowych, w miejsce Su-22 wprowadzone zostaną UCAV. Planowana ich liczba to 30 jednostek.[3]

Ponad połowę ze 110 Su-22 wycofano w latach 1999-2005.; w 1999 roku stan tych maszyn wynosił 98 sztuk 1 i 2 osobowych. W 2005 roku stan tych maszyn to już tylko 48 szt. a w 2012 r. 32.

Konstrukcja

Jednosilnikowy samolot o konstrukcji półskorupowej, z duraluminium. Skrzydła o zmiennym skosie – kąt można regulować skokowo w zakresie od +28° do +68°[4]. Wlot powietrza w nosie. W stożku znajdują się urządzenia radiolokacyjne. Podwozie chowane z kółkiem przednim, kabina hermetyzowana z fotelem katapultowym.

Historia rozwoju i wersje

W 1966 roku powstało rozwinięcie samolotu Su-7B. Prototyp otrzymał oznaczenie Su-7IB. Od Su-7B różnił się zmienną geometrią skrzydeł.

  • Su-17 – wersja produkcyjna przejściowa (1970 – 1973) od prototypu różniła się przeprojektowanym przodem. Był to jednomiejscowy samolot szturmowo-bombowy. Napęd stanowił silnik Saturn/Lulka AI-21F3 (6670/9420 daN) – kilka pierwszych egzemplarzy posiadało silnik AI-7F1. Uzbrojenie przenoszono na ośmiu pylonach pod kadłubem i stałą częścią płata.
  • Su-17M – wersja docelowa (1973-1975) z silnikiem AL-21F3 (7650/10990 daN). Zwiększony zapas paliwa, zbiorniki dodatkowe 2x 1150 dm 3, 2x 800 dm³, kpr H-23 (z Delta-NG) i R-3S/R-13M. Od Su-17 różniły ją dodatkowe grzebienie na grzbiecie skrzydła.
  • Su-17R – rozpoznawcza wersja Su-17M
  • Su-17M2 i Su-17M2D – zmodyfikowany Su-17M o przedłużonym i opuszczonym przodzie kadłuba, co poprawiło widoczność z kabiny. Była to pierwsza wersja z radarem dopplerowskim i laserowym dalmierzem w stożku.
  • Su-17UM3 – treningowo-bojowa wersja dwumiejscowa Su-17M3 o zmienionych sterach wysokości i wymontowanym jednym z dwóch stałych działek kal. 30 mm
  • Su-17M3 – modyfikacja Su-17M2 o 10 pylonach (dodatkowe pod skrzydłami).
  • Su-17M4 – jednomiejscowa wersja o zwiększonym udźwigu uzbrojenia do 4250 kg, w tym bomb o ładunku jądrowym i stałym stożku (pozostałe wersje miały stożek ruchomy).
  • Su-20 – wersja eksportowa Su-17M/M2/M3 i M4. Używana kiedyś m.in. przez Wojsko Polskie, wycofana ze służby i zastąpiona przez Su-22
  • Su-20U – eksportowa wersja Su-17UM
  • Su-20R – eksportowa wersja Su-17R
  • Su-22 – eksportowa wersja Su-17M2
  • Su-22UM2K – dwumiejscowa wersja szkolno-bojowa będąca modyfikacją Su-17M2, bez urządzeń radiolokacyjnych w stożku i lewego działka
  • Su-22UM3K – eksportowa wersja Su-17UM3
  • Su-22M3 – wersja Su-17M3 o zwiększonej pojemności zbiorników paliwa (do 6270 l)
  • Su-22M4 – eksportowa wersja Su-17M4
  • Su-22M5 – rozważana modyfikacja w kooperacji francusko-rosyjskiej

Dane lotno-taktyczne

Wersja: Su-20[4] Su-22[5]
Rozpiętość maksymalna: 13,67 m 13,656 m
Rozpiętość minimalna: 10,00 m 10,02 m
Długość: 18,70 m 19,10 m
Wysokość: 4,80 m 5,129 m
Powierzchnia nośna: 40 m² 34,45 – 38,49 m²
Masa własna: ? 10 640 kg
Masa użyteczna: ? 8860 kg
Masa całkowita: 15 000 kg 19 500 kg
Silnik: AŁ-21F-3 o ciągu z dopalaczem 109,8 kN AŁ-21F-3 o ciągu z dopalaczem 109,8 kN
Prędkość maksymalna: 2230 km/h 1850 km/h[6]
Prędkość maksymalna nad ziemią: 1350 km/h
Prędkość maksymalna nad ziemią z podwieszeniami: 1250 km/h
Prędkość minimalna: 265 km/h 265 km/h
Prędkość przelotowa: ? 950 km/h
Wznoszenie: 230 m/s 230 m/s
Pułap: 17 000 m 15 200 m
Zasięg: 2300 km (bojowy: 1150 km) 2380 km (bojowy: 1150 km)
Zapas paliwa: ? 6270 l
Su-22M4K w barwach 7. Eskadry Lotnictwa Taktycznego
Su-22 w locie
Su-22M4
Wyszczególnienie Jednostka
miary
Parametry
Dane ogólne
Długość samolotu w linii lotu:
- bez wysięgnika m 17,341
- z wysięgnikiem m 19,026
Wysokość samolotu m 5,129
Rozstaw kół m 3,830
Baza podwozia m 5,247
Wymiary ogumienia kół mm 880x230
Wymiary ogumienia koła mm 660x200
Kąt postojowy samolotu ° 1°90’
Skrzydło
Powierzchnia skrzydła przy kącie skosu λ=63° m2 34,150
Rozpiętość skrzydła przy kącie skosu λ=63° i z uwzględnieniem kąta wzniosu V=-3° m 10,025
Powierzchnia skrzydła przy kącie skosu λ=30° 38,490
Rozpiętość skrzydła przy kącie skosu λ=30° i z uwzględnieniem kąta wzniosu V=-3° m 13,680
Średnia cięciwa aerodynamiczna m 4,157
Cięciwa nasady (w osi symetrii) m 5,856
Cięciwa końcowa (przy kącie skosu λ=63°) m 1,302
Kąt wzniosu skrzydła V ° -3°00'
Kąt zaklinowania skrzydła ° +1°00'
Zwichrzenie geometryczne ° 0°00'
Wydłużenie:
- przy λ=63° 2,69
- przy λ=30° 4,88
Zbieżność:
- przy λ=63° 4,5
- przy λ=30° 8,95
Powierzchnia slotów 1,8
Kąt wysunięcia slotów ° 10°00'
Lotki
Powierzchnia m2 1,810
Kąt wychylenia:
- przy λ=63° ° +21°
-15°
- przy λ=30° ° +22°
-22°
Powierzchnia kompensacji obu lotek m2 0,522
Klapy
Rodzaj klap:
- na nieruchomych częściach skrzydła wysuwane
- na ruchomych częściach skrzydła wychylane
Powierzchnia klap:
- na nieruchomych częściach skrzydła 1,910
- na ruchomych częściach skrzydła 1,998
Kąt wychylenia ° 25°00'
Kadłub
Średnica maksymalna m 1,550
Długość m 15,572
Hamulce aerodynamiczne
Powierzchnia czterech hamulców aerodynamicznych 1,32
Kąt wychylenia ° 50°00'
Statecznik poziomy
Powierzchnia (opływowa) 5,58
Powierzchnia względna (opływowa) % 16,1
Rozpiętość m 4,646
Kąt skosu na 1/4 cięciwy ° 55°00'
Wydłużenie 1,91
Zbieżność 3,6
Kąt wzniosu V ° 0°00'
Profil CAGI S-11s-6
Współczynnik momentu statycznego 0,237
Kąt wychylenia … ° +11°90’
-26°30’
Kąt zaklinowania ° -5°00'
Statecznik pionowy i ster kierunku
Powierzchnia (opływowa) 5,535
Powierzchnia względna (opływowa) % 15,9
Kąt skosu na 1/4 cięciwy ° 55°00'
Profil CAGI S-11s-7
Współczynnik momentu statycznego 0,086
Powierzchnia steru kierunku 0,924
Kąt wychylenia steru kierunku ° +25°00'
-25°00'
Powierzchnia kompensacyjna steru kierunku 0,396

W muzeach

Su-20

Samoloty Su-20 są eksponowane w następujących muzeach:

Su-22

Samoloty Su-22 są eksponowane w następujących muzeach:

  1. Kolor niebieski – aktualni użytkownicy, czerwony – byli.
  2. Militarne Podróże
  3. Arie Egozi: Will the real UAV revolution begin in Poland?. [dostęp 2012-10-30]. (ang.).
  4. a b Andrzej Glass: Samoloty '85, Wydawnictwo Czasopism i Książek Technicznych NOT-SIGMA, Warszawa 1986 ISBN 83-85001-06-9 str. 56 (dane dla Su-20)
  5. Andrzej Glass: Samoloty '90, Wydawnictwo Czasopism i Książek Technicznych NOT-SIGMA, Warszawa 1991 ISBN 83-85001-54-9 str. 38 (dane dla Su-22)
  6. Piotr Butowski: Lotnictwo Wojskowe Rosji, Wydawnictwo Lampart, Warszawa 1996 ISBN 83-902554-5-6 str. 102

Bibliografia

  • Samolot Su-22M4, Książka 1, Charakterystyki lotno-techniczne, sygn. Lot. 2674/87, Dowództwo Wojsk Lotniczych, Poznań 1990
  • J. Gruszczyński, E.F. Rybak, Samoloty wojskowe Rosji, ALTAIR, Warszawa 1996, Wydanie I

Linki zewnętrzne

Szablon:Link FA