Jarmark: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
→Zobacz też: Commons Category |
fddsfsdfdsgdsgdsgsdgdgdsgd |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
W [[Średniowiecze|średniowieczu]] była to jedna z podstawowych form wolnego [[handel|handlu]], głównie [[Handel hurtowy|hurtowego]]. Jarmarki organizowano corocznie w stałych terminach, najczęściej przy okazji [[Święto|święta]] [[Kościół (organizacja)|kościelnego]]. [[Przywilej]]e świeckie i kościelne gwarantowały [[kupiec|kupcom]] bezpieczeństwo osobiste i nienaruszalność [[Mienie|mienia]] (''pokój jarmarczny, pokój królewski, pax Dei''), a miejscowe władze miały obowiązek ograniczyć na czas jarmarku [[cech]]owy [[monopol]] sprzedaży i nadzorować prawidłowość dokonywanych transakcji (miary, wagi, ceny). Jarmarki trwały od 1-2 dni do 2 tygodni. Niekiedy na jarmarkach czas ten dzielono na terminy wystawiania towarów, zawierania umów i rozliczania zobowiązań. Masowy napływ na jarmarki kupców i klientów przyczyniał się do rozkwitu [[Miasto|miast]] jarmarcznych. Od początku [[XII wiek]]u funkcjonowały jarmarki, na których wymieniano towary z [[Bliski Wschód|Bliskiego Wschodu]] oraz zachodniej i północnej części [[Europa|Europy]]. Najpopularniejsze były jarmarki szampańskie. |
W [[Średniowiecze|średniowieczu]] była to jedna z podstawowych form wolnego [[handel|handlu]], głównie [[Handel hurtowy|hurtowego]]. Jarmarki organizowano corocznie w stałych terminach, najczęściej przy okazji [[Święto|święta]] [[Kościół (organizacja)|kościelnego]]. [[Przywilej]]e świeckie i kościelne gwarantowały [[kupiec|kupcom]] bezpieczeństwo osobiste i nienaruszalność [[Mienie|mienia]] (''pokój jarmarczny, pokój królewski, pax Dei''), a miejscowe władze miały obowiązek ograniczyć na czas jarmarku [[cech]]owy [[monopol]] sprzedaży i nadzorować prawidłowość dokonywanych transakcji (miary, wagi, ceny). Jarmarki trwały od 1-2 dni do 2 tygodni. Niekiedy na jarmarkach czas ten dzielono na terminy wystawiania towarów, zawierania umów i rozliczania zobowiązań. Masowy napływ na jarmarki kupców i klientów przyczyniał się do rozkwitu [[Miasto|miast]] jarmarcznych. Od początku [[XII wiek]]u funkcjonowały jarmarki, na których wymieniano towary z [[Bliski Wschód|Bliskiego Wschodu]] oraz zachodniej i północnej części [[Europa|Europy]]. Najpopularniejsze były jarmarki szampańskie. Jarmarkifdgfdgdfgdfgdfgdfgdfgdfgdfgdfgdfdfggdfdfg pełniły również rolę [[wystawa|wystaw]] i [[Giełda towarowa|giełd towarowych]], a [[Transakcja|transakcje]] oparte były głównie na [[kredyt bankowy|kredycie]]. Rozwijały się rozmaite formy zobowiązań i [[Spółka handlowa|spółek handlowych]]. W [[XVI wiek]]u wraz z rozwojem [[Komunikacja|komunikacji]] i pojawieniem się nowych form [[handel|handlu]] rola jarmarków znacząco się zmniejszyła. |
||
== W Polsce == |
== W Polsce == |
Wersja z 17:45, 14 sty 2013
Jarmark - (niem. Jahrmarkt - targ doroczny), rodzaj targu średniowiecznego o znaczeniu ponadlokalnym, będącego centrum wymiany towarów handlu dalekosiężnego.
Historia
W średniowieczu była to jedna z podstawowych form wolnego handlu, głównie hurtowego. Jarmarki organizowano corocznie w stałych terminach, najczęściej przy okazji święta kościelnego. Przywileje świeckie i kościelne gwarantowały kupcom bezpieczeństwo osobiste i nienaruszalność mienia (pokój jarmarczny, pokój królewski, pax Dei), a miejscowe władze miały obowiązek ograniczyć na czas jarmarku cechowy monopol sprzedaży i nadzorować prawidłowość dokonywanych transakcji (miary, wagi, ceny). Jarmarki trwały od 1-2 dni do 2 tygodni. Niekiedy na jarmarkach czas ten dzielono na terminy wystawiania towarów, zawierania umów i rozliczania zobowiązań. Masowy napływ na jarmarki kupców i klientów przyczyniał się do rozkwitu miast jarmarcznych. Od początku XII wieku funkcjonowały jarmarki, na których wymieniano towary z Bliskiego Wschodu oraz zachodniej i północnej części Europy. Najpopularniejsze były jarmarki szampańskie. Jarmarkifdgfdgdfgdfgdfgdfgdfgdfgdfgdfgdfdfggdfdfg pełniły również rolę wystaw i giełd towarowych, a transakcje oparte były głównie na kredycie. Rozwijały się rozmaite formy zobowiązań i spółek handlowych. W XVI wieku wraz z rozwojem komunikacji i pojawieniem się nowych form handlu rola jarmarków znacząco się zmniejszyła.
W Polsce
W Polsce jarmarki upowszechniły się w XIII wieku w Gdańsku i we Wrocławiu, a w wiekach późniejszych we Lwowie, Łucku, Grodnie, Wilnie (głównie produkty leśne); Jarosławiu, Kłecku (sukna), Przemyślu, Przeworsku (woły); Krakowie, Sandomierzu, Kazimierzu Dolnym, Płocku, Toruniu (zboża) i Lublinie (wina węgierskie, zboża, woły).
Na jarmarkach skupowano towary wywożone masowo (szlakami wodnymi i lądowymi) na zachód Europy (zboża, futra, woły, produkty leśne, len). Z zachodniej Europy przywożono sukno, wyroby metalowe, korzenie, wino, dobra luksusowe. Współcześnie nieliczne istniejące nadal jarmarki mają miejscowy zasięg lub stanowią rodzaj festynu (Jarmark św. Dominika w Gdańsku, Jarmark Jagielloński w Lublinie (lub coroczny jarmark odbywający się 15 sierpnia w Skotnikach). Potocznie nazwa targ i jarmark używana jest zamiennie.
Zobacz też
Bibliografia
- Encyklopedia Historii Gospodarczej Polski do 1945 roku,Henryk Samsonowicz, Warszawa 1981, t. I, s. 279-281