Sygnaturka (wieża): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
usunięcie szablonu {{bibliografia}} |
|||
Linia 17: | Linia 17: | ||
[[Kategoria:Części budynku]] |
[[Kategoria:Części budynku]] |
||
[[be:Сігнатурка]] |
|||
[[be-x-old:Сыгнатурка]] |
|||
[[cs:Sanktusník]] |
|||
[[da:Tagrytter]] |
|||
[[de:Dachreiter]] |
|||
[[en:Flèche]] |
|||
[[eo:Firstotureto]] |
|||
[[fy:Dakruter]] |
|||
[[it:Flèche]] |
|||
[[hu:Huszártorony]] |
|||
[[nl:Dakruiter]] |
|||
[[sk:Sanktusník]] |
|||
[[fi:Kattoratsastaja]] |
|||
[[sv:Takryttare]] |
|||
[[th:เครื่องยอดหลังคา]] |
|||
[[uk:Сиґнатурка (вежа)]] |
Wersja z 02:58, 13 mar 2013
Sygnaturka – mała wieża kościelna, w której zazwyczaj umieszcza się najmniejszy z dzwonów, również nazywany sygnaturką. Na dzwonie tym dzwoniono na Sanctus i na podniesienie.
Element ten położony jest zazwyczaj nad skrzyżowaniem transeptu z nawą główną w większych kościołach lub nad prezbiterium w mniejszych świątyniach. Sygnaturka pojawiła się w architekturze w średniowieczu. We wnętrzu sygnaturki umieszczano bardzo często dokumenty związane z fundacją kościoła, jako pamiątkę dla przyszłych pokoleń.
Galeria
-
Sygnaturka kościoła św. Jana Ewangelisty w Szczecinie
-
Sygnaturka katedry św. Marcina i Mikołaja w Bydgoszczy
-
Sygnaturka w nocy
-
Sygnaturki kościoła Imienia Jezus we Wrocławiu
Bibliografia
- Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 385. ISBN 83-01-12365-6.
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 153. ISBN 83-85001-89-1.