Romanca

Romanca (od hiszpańskiego el romance) – utwór liryczny o charakterze epickim zbliżony do ballady. Od ballady różni się brakiem pierwiastka dramatycznego, lekkością i większym nasyceniem liryzmem. Romanca pojawiła się XV w. w Hiszpanii i od tego czasu jest uprawiana przez autorów z kręgu kultury iberyjskiej i iberoamerykańskiej. Wywodzi się ze średniowiecza ale swój największy rozkwit przeżywała w renesansie.

Klasyczna romanca hiszpańska służyła głównie do upamiętnienia wydarzeń historycznych. Zaabsorbowana przez kulturę europejską zmieniała swój charakter. Na przykład w wydaniu francuskim była sielankowym lekkim poematem.

Romanca pojawiła się również w literaturze polskiej. Przykładem możne być "Pierwiosnek" Adama Mickiewicza, czy Zenona Przesmyckiego "Romanca".

Bibliografia

1. Encyklopedia PWN
2. Stanisław Sierotwiński, Słownik terminów literackich, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1970, wyd. III, bez ISBN.