Acanthoscurria geniculata: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę 7 linków interwiki do Wikidata, znajdziesz je teraz w zasobie d:q134975
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (2) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q134975
Linia 56: Linia 56:


[[Kategoria:Ptasznikowate]]
[[Kategoria:Ptasznikowate]]

[[ceb:Acanthoscurria geniculata]]
[[sv:Acanthoscurria geniculata]]

Wersja z 03:39, 18 mar 2013

Ptasznik białokolanowy
Acanthoscurria geniculata
(Koch, 1841)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Rodzina

ptasznikowate

Rodzaj

Acanthoscurria

Gatunek

Acanthoscurria geniculata

Ptasznik białokolanowy (Acanthoscurria geniculata czyt. akantoskuria genikulata) – duży pająk z rodziny ptaszników. Na wolności występuje w Brazylii. Gatunek ten opisał w 1841 roku C. L. Koch.

Wygląd

Podstawowe ubarwienie tego ptasznika jest czarne, natomiast wszystkie golenie na odnóżach są białe. Między goleniami 1 i 2 licząc od karapaksu występują dwa białe paski wyraźniej widoczne u dużych osobników. Między pozostałymi goleniami paski te są słabo widoczne lub ich brak. Odwłok pokryty czerwonymi włoskami. Jeden z większych ptaszników naziemnych - długość ciała potrafi sięgać 9 cm a rozstaw rozłożonych nóg dochodzić do 23 cm.

Dymorfizm płciowy

Nie ma różnicy w ubarwieniu samca i samicy. U samca po ostatniej wylince pojawiają się na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, a na pierwszej parze odnóży haczyki.

Behawior

Gatunek ten w większości przypadków jest agresywny i nie waha się zaatakować, jednak zdarzają się też łagodne osobniki. Zaniepokojony wyczesuje również włoski parzące , jeżeli podrażnią nasza skórę należy wymyć rękę w zimnej wodzie z dodatkiem mydła. Zazwyczaj są powolne, ale spłoszone potrafią szybko biegać. Aktywne całą dobę, najbardziej wieczorami i w nocy. Gatunek bardzo żarłoczny, z tego też powodu cieszący się dużą popularnością wśród terrarystów.

Hodowla

Terrarium

Ze względu na rozmiary pająka dla osobnika dorosłego nie powinno być mniejsze niż 30x30x35 cm (dł., szer., wys.). Jako podłoże stosuje się około 5-10 cm warstwę torfu kwaśnego lub włókna kokos. Należy umieścić również miseczkę (pojemnik) z wodą do picia oraz korzeń lub skorupę orzecha kokosowego na schronienie. Oświetlenie nie jest konieczne, jednak można zastosować czerwoną żarówkę, która będzie stanowiła źródło ogrzewania oraz pozwoli na obserwacje.

Temperatura i wilgotność

Temperatura powinna wynosić 20-27 °C, w nocy o 1-2 °C mniej. Wilgotność powinna być w granicach 70-75%. Temperaturę można utrzymywać stosując czerwoną żarówkę jak źródło ciepła, natomiast wilgotność przez regularne (co 2-3 dni) nawilżanie podłoża, jednak fragment terrarium powinien być suchy.

Żywienie

Młode pająki karmi się , pinkami, wylęgiem świerszczy, małymi owady łąkowymi(niezalecane). Dorosłe osobniki jedzą świerszcze, larwy drewnojada, mączniki, okazyjnie myszy. Pokarm podaje się 2-4 razy w tygodniu w zależności od wielkości i rozmiarów pająka. Gatunek ten w pierwszym roku życia rośnie powoli, natomiast w drugim bardzo szybko.

Rozmnażanie

Przed kopulacją należy nakarmić pająki, zwłaszcza samicę, aby uniknąć zjedzenia samca przed lub po kopulacji. Po kopulacji samica po około 100-120 dniach buduje kokon, w którym może być ponad 1000 młodych.

Uwagi

Pająki należy hodować pojedynczo, gdyż są kanibalami. Gatunek polecany dla osób, które stawiają pierwsze kroki w terrarystyce. Zalecane jest manipulowanie w terrariach za pomocą pęset, aby uniknąć ugryzienia.

Linki zewnętrzne