Heinrich von Plauen: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Robot skopiował szablon {{Kontrola autorytatywna}} z en:Heinrich von Plauen, de:Heinrich der Ältere von Plauen.; zmiany kosmetyczne |
|||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
Pochodził ze znanego rodu rycerskiego, zasłużonego dla [[zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Do Prus przybył ok. [[1390]] roku w charakterze gościa zakonu, później został jego pełnoprawnym członkiem. |
Pochodził ze znanego rodu rycerskiego, zasłużonego dla [[zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Do Prus przybył ok. [[1390]] roku w charakterze gościa zakonu, później został jego pełnoprawnym członkiem. |
||
Początkowo nie pełnił żadnych ważniejszych urzędów i dopiero w [[1402]] mianowano go [[komtur]]em [[Nieszawa|Nieszawy]]. W [[1407]] r. został komturem [[Świecie|Świecia]]. W czasie wojny polsko-krzyżackiej 1409-1411, 27 sierpnia [[1409]]r. w czasie wypadu polskiej załogi zamku w [[Bydgoszcz |
Początkowo nie pełnił żadnych ważniejszych urzędów i dopiero w [[1402]] mianowano go [[komtur]]em [[Nieszawa|Nieszawy]]. W [[1407]] r. został komturem [[Świecie|Świecia]]. W czasie wojny polsko-krzyżackiej 1409-1411, 27 sierpnia [[1409]]r. w czasie wypadu polskiej załogi zamku w [[Bydgoszcz]]y pod [[Świecie]] Plauen dostał się do niewoli. Wkrótce potem dążące pod [[Bydgoszcz]] oddziały krzyżackie uwolniły komtura, a tamtejszy zamek obległy i zdobyły. |
||
Plauen nie brał udziału w [[bitwa pod Grunwaldem|bitwie pod Grunwaldem]] [[15 lipca]] [[1410]] r. Na wieść o klęsce zakonu natychmiast pospieszył ze swym hufcem do [[Malbork]]a przewidując, że tam właśnie skierują się oddziały polsko-litewskie. Dotarł na czas i to w dużej mierze dzięki energicznej postawie von Plauena Krzyżacy zawdzięczają ocalenie swojej stolicy. |
Plauen nie brał udziału w [[bitwa pod Grunwaldem|bitwie pod Grunwaldem]] [[15 lipca]] [[1410]] r. Na wieść o klęsce zakonu natychmiast pospieszył ze swym hufcem do [[Malbork]]a przewidując, że tam właśnie skierują się oddziały polsko-litewskie. Dotarł na czas i to w dużej mierze dzięki energicznej postawie von Plauena Krzyżacy zawdzięczają ocalenie swojej stolicy. |
||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
{{Władca-Teuton|poprzednik=[[Ulrich von Jungingen]]|następca=[[Michał Küchmeister von Sternberg]]|lata=1410-1413}} |
{{Władca-Teuton|poprzednik=[[Ulrich von Jungingen]]|następca=[[Michał Küchmeister von Sternberg]]|lata=1410-1413}} |
||
{{Kontrola autorytatywna|VIAF=67260324|LCCN=n/2003/077006|GND=118709860|TYP=p}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Plauen, Henryk}} |
{{DEFAULTSORT:Plauen, Henryk}} |
||
Wersja z 03:50, 10 kwi 2013
Szablon:Władca kraju infobox Henryk von Plauen (ur. 1370 w Turyngii, zm. 1429 w Lochstädt, ob. Pawłowo k. Królewca) – wielki mistrz zakonu krzyżackiego.
Pochodził ze znanego rodu rycerskiego, zasłużonego dla zakonu krzyżackiego. Do Prus przybył ok. 1390 roku w charakterze gościa zakonu, później został jego pełnoprawnym członkiem.
Początkowo nie pełnił żadnych ważniejszych urzędów i dopiero w 1402 mianowano go komturem Nieszawy. W 1407 r. został komturem Świecia. W czasie wojny polsko-krzyżackiej 1409-1411, 27 sierpnia 1409r. w czasie wypadu polskiej załogi zamku w Bydgoszczy pod Świecie Plauen dostał się do niewoli. Wkrótce potem dążące pod Bydgoszcz oddziały krzyżackie uwolniły komtura, a tamtejszy zamek obległy i zdobyły. Plauen nie brał udziału w bitwie pod Grunwaldem 15 lipca 1410 r. Na wieść o klęsce zakonu natychmiast pospieszył ze swym hufcem do Malborka przewidując, że tam właśnie skierują się oddziały polsko-litewskie. Dotarł na czas i to w dużej mierze dzięki energicznej postawie von Plauena Krzyżacy zawdzięczają ocalenie swojej stolicy.
Za zasługi podczas obrony zamku malborskiego kapituła zakonna obrała Heinricha von Plauena wielkim mistrzem w 1410, pomijając innych hierarchów zakonnych, sprawujących ważniejsze funkcje m.in. Wernera von Tettingena, wielkiego szpitalnika i komtura elbląskiego, który uratował się z rzezi grunwaldzkiej. W 1411 wielki mistrz odniósł sukces dyplomatyczny, zawierając z Polską tzw. I pokój toruński na bardzo korzystnych dla zakonu warunkach. Jednocześnie, mimo osłabienia po klęsce grunwaldzkiej, rozpoczął aktywne przygotowania do wojny odwetowej z południowym sąsiadem.
Mimo niekwestionowanych zasług wielki mistrz nie cieszył się poważaniem u braci zakonnych. Von Plauen był człowiekiem porywczym i okrutnym, zwolennikiem rządów twardej ręki. Zwalczał aktywnie opozycję miast pruskich i Związek Jaszczurczy. W 1411 wykrył spisek komtura radzyńskiego Georga von Wirsberga i kazał ściąć Mikołaja Ryńskiego za jego współpracę z Polakami, co tylko zwiększyło jego niepopularność. W końcu wielki mistrz został obalony w 1413 za sprawą wielkiego marszałka i komtura Królewca Michaela Küchmeistra, zwolennika dalszych układów z Polską, który został nowym zwierzchnikiem zakonu. Uwięziono go razem z bratem, również Heinrichem, byłym komturem gdańskim. Plauen odzyskał wolność dopiero w 1422, po śmierci Küchmeistra. Został prokuratorem w Lochstädt, na Półwyspie Sambijskim i zmarł tam w 1429.
W maju 2007 r. odkryto w katedrze w Kwidzynie kryptę ze szczątkami trzech osób. Znaleziono przy nich charakterystyczne zapinki płaszczy i fragmenty szat wykonanych z jedwabiu (bardzo cennego w średniowieczu). Wykonane zostały badania antropologiczne i DNA szczątków, oraz dendrologiczne drewna użytego do wykonania trumien. Badania zakończone w grudniu 2008 potwierdziły, że są to szczątki trzech wielkich mistrzów zakonu krzyżackiego: Wernera von Orseln, Ludolfa Koeniga von Wattzau oraz właśnie Henryka von Plauen[1].
<ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.