Roadrunner Records: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →Wydawani artyści: drobne redakcyjne, drobne merytoryczne |
m →Wydawani artyści: drobne redakcyjne, drobne merytoryczne |
||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
Do jej wczesnych sukcesów zaliczają się albumy takich artystów jak [[King Diamond]] (pierwszy artysta Roadrunnera, który dostał się na listę Billboard Top 200) oraz [[Annihilator]]. Pod koniec lat osiemdziesiątych ukazały się płyty ''[[Slowly We Rot]]'' zespołu [[Obituary]] oraz ''[[Beneath the Remains]]'' formacji [[Sepultura]]. |
Do jej wczesnych sukcesów zaliczają się albumy takich artystów jak [[King Diamond]] (pierwszy artysta Roadrunnera, który dostał się na listę Billboard Top 200) oraz [[Annihilator]]. Pod koniec lat osiemdziesiątych ukazały się płyty ''[[Slowly We Rot]]'' zespołu [[Obituary]] oraz ''[[Beneath the Remains]]'' formacji [[Sepultura]]. |
||
W latach dziewięćdziesiątych dołączyły do nich [[Deicide]], a przede wszystkim [[Type O Negative]] oraz [[Biohazard]], wtedy też niektóre z zespołów Roadrunnera zdołały zaistnieć nawet w mainstreamie, szczególnie [[Sepultura]] i [[Type O Negative]]. Album ''[[Chaos A.D.]]'' Sepultury (1993) był pierwszym wydawnictwem Roadrunnera, które przebiło się do pierwszej czterdziestki listy [[Billboard (magazyn)|Billboardu]], a Type O Negative otrzymał złotą płytę amerykańskiej organizacji [[RIAA]] za album [[Bloody Kisses]] (1993). Następne ważne albumy, które wydała Roadrunner Records to: ''[[Burn My Eyes]]'' (1994) zespołu [[Machine Head]] i ''[[Demanofacture]]'' (1995) zespołu [[Fear Factory]]. W roku [[1999]] [[Slipknot]] przyniósł Roadrunnerowi kolejny wielki sukces, wydając album ''[[Slipknot (album)|Slipknot]]'', który otrzymał w USA status Platynowej Płyty. |
W latach dziewięćdziesiątych dołączyły do nich [[Deicide]], a przede wszystkim [[Type O Negative]] oraz [[Biohazard]], wtedy też niektóre z zespołów Roadrunnera zdołały zaistnieć nawet w mainstreamie, szczególnie [[Sepultura]] i [[Type O Negative]]. Album ''[[Chaos A.D.]]'' Sepultury (1993) był pierwszym wydawnictwem Roadrunnera, które przebiło się do pierwszej czterdziestki listy [[Billboard (magazyn)|Billboardu]], a Type O Negative otrzymał złotą płytę amerykańskiej organizacji [[RIAA]] za album [[Bloody Kisses]] (1993). Następne ważne albumy, które wydała wytwórnia Roadrunner Records to: ''[[Rivers Runs Red]]'' (1993) zespołu [[Life of Agony]], ''[[Burn My Eyes]]'' (1994) zespołu [[Machine Head]] i ''[[Demanofacture]]'' (1995) zespołu [[Fear Factory]]. W roku [[1999]] [[Slipknot]] przyniósł Roadrunnerowi kolejny wielki sukces, wydając album ''[[Slipknot (album)|Slipknot]]'', który otrzymał w USA status Platynowej Płyty. |
||
Nie mniej ważnym dla Roadrunnera okazał się wykonujący znacznie lżejszą muzykę zespół [[Moloko]], który – podobnie jak w ostatnich latach [[Nickelback]] – był i wciąż grany jest w mainstreamowych stacjach radiowych na całym świecie. |
Nie mniej ważnym dla Roadrunnera okazał się wykonujący znacznie lżejszą muzykę zespół [[Moloko]], który – podobnie jak w ostatnich latach [[Nickelback]] – był i wciąż grany jest w mainstreamowych stacjach radiowych na całym świecie. |
||
Wersja z 13:50, 9 cze 2013
| |
| Holding | |
|---|---|
| Założyciel | |
| Dystrybucja | |
| Gatunki | |
| Strona internetowa | |
Roadrunner Records – wytwórnia muzyczna założona w 1980 roku w Holandii. Pierwotnie nazywała się "Roadracer Records" i zajmowała głównie muzyką metalową.
11 września 2010 poinformowano, iż Warner Music Group weszła w posiadanie całości wytwórni Roadrunner Records, po tym jak w styczniu 2007 nabyła pierwotnie 73.5%.[1]
Wydawani artyści
Do jej wczesnych sukcesów zaliczają się albumy takich artystów jak King Diamond (pierwszy artysta Roadrunnera, który dostał się na listę Billboard Top 200) oraz Annihilator. Pod koniec lat osiemdziesiątych ukazały się płyty Slowly We Rot zespołu Obituary oraz Beneath the Remains formacji Sepultura.
W latach dziewięćdziesiątych dołączyły do nich Deicide, a przede wszystkim Type O Negative oraz Biohazard, wtedy też niektóre z zespołów Roadrunnera zdołały zaistnieć nawet w mainstreamie, szczególnie Sepultura i Type O Negative. Album Chaos A.D. Sepultury (1993) był pierwszym wydawnictwem Roadrunnera, które przebiło się do pierwszej czterdziestki listy Billboardu, a Type O Negative otrzymał złotą płytę amerykańskiej organizacji RIAA za album Bloody Kisses (1993). Następne ważne albumy, które wydała wytwórnia Roadrunner Records to: Rivers Runs Red (1993) zespołu Life of Agony, Burn My Eyes (1994) zespołu Machine Head i Demanofacture (1995) zespołu Fear Factory. W roku 1999 Slipknot przyniósł Roadrunnerowi kolejny wielki sukces, wydając album Slipknot, który otrzymał w USA status Platynowej Płyty.
Nie mniej ważnym dla Roadrunnera okazał się wykonujący znacznie lżejszą muzykę zespół Moloko, który – podobnie jak w ostatnich latach Nickelback – był i wciąż grany jest w mainstreamowych stacjach radiowych na całym świecie.
Do najważniejszych zespołów Roadrunner Records należą dziś takie formacje jak Slipknot, Cradle of Filth, Killswitch Engage, Trivium, Machine Head, Nickelback, Opeth, Theory of a Deadman, Fear Factory, Soulfly, DragonForce, 3 Inches of Blood, Stone Sour.
Wśród najnowszych nabytków RR są Lamb of God, Korn, Black Label Society, Betzefer, Murderdolls, The Dresden Dolls, Megadeth, New York Dolls, Porcupine Tree, Divine Heresy, Still Remains oraz CKY. W roku 2007 dołączyły do nich grupa Pain oraz pionierzy progresywnego metalu – grupa Dream Theater.
Roadrunner w Polsce
W Polsce Roadrunner jest dystrybuowany przez Metal Mind Productions.
We wrześniu 2006 roku wytwórnia uruchomiła swoją polską stronę, na której na bieżąco aktualizowane są informacje o artystach RR i udostępniane pliki audio/video.
Polskim akcentem w Roadrunnerze jest skawiński zespół Delight.
Zobacz też
- ↑ ROADRUNNER RECORDS Fully Acquired By WARNER MUSIC GROUP. roadrunnerrecords.com. [dostęp 2010-11-11]. (ang.).