Oleg Łatyszonek: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Robot skopiował szablon {{Kontrola autorytatywna}} z en:Oleg Latyszonek. |
m ZdB: usunięcie kursywy z szablonów cytowania |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
Od 1981 działał w [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|NSZZ „Solidarność”]] Region [[Białystok]]. Współpracował z Biurem Komisji Interwencji Zarządu Regionu, w czasie [[Stan wojenny w Polsce 1981-1983|stanu wojennego]] zajmował się kolportażem ''Biuletynu Informacyjnego'' „Solidarności” Regionu Białystok, pisał artykuły do [[wydawnictwo podziemne|czasopism drugiego obiegu]]. W kwietniu 1982 został aresztowany, a w grudniu zwolniony warunkowo. W lipcu 1983 sprawa przeciwko niemu została umorzona. |
Od 1981 działał w [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|NSZZ „Solidarność”]] Region [[Białystok]]. Współpracował z Biurem Komisji Interwencji Zarządu Regionu, w czasie [[Stan wojenny w Polsce 1981-1983|stanu wojennego]] zajmował się kolportażem ''Biuletynu Informacyjnego'' „Solidarności” Regionu Białystok, pisał artykuły do [[wydawnictwo podziemne|czasopism drugiego obiegu]]. W kwietniu 1982 został aresztowany, a w grudniu zwolniony warunkowo. W lipcu 1983 sprawa przeciwko niemu została umorzona. |
||
W okresie pobytu w Krakowie kontynuował działalność w środowiskach niezależnych, publikując w wydawnictwach podziemnych oraz prowadząc wykłady na tzw. "Uniwersytecie Robotniczym"<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.slownik-niezaleznidlakultury.pl/index.php?page=wysyp&sel=%A3&klucz=24&s= | tytuł = |
W okresie pobytu w Krakowie kontynuował działalność w środowiskach niezależnych, publikując w wydawnictwach podziemnych oraz prowadząc wykłady na tzw. "Uniwersytecie Robotniczym"<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.slownik-niezaleznidlakultury.pl/index.php?page=wysyp&sel=%A3&klucz=24&s= | tytuł = Oleg Łatyszonek | data dostępu = 25 listopada 2012 | opublikowany = Słownik "Niezależni dla kultury 1976–1989" | język = pl }}</ref>. W drugiej połowie lat 80. związał się także z białoruskim ruchem studenckim, przewodniczył komisji naukowej podziemnego wówczas [[Białoruskie Zrzeszenie Studentów|Białoruskiego Zrzeszenia Studentów]], był współzałożycielem festiwalu [[Basowiszcza]]. |
||
Od 1991 działał w Białoruskim Zjednoczeniu Demokratycznym, w latach 1992–1994 pełnił funkcję przewodniczącego. Od 1995 jest członkiem zarządu Związku Białoruskiego w Rzeczypospolitej Polskiej. W 1997 został wiceprezesem Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska-Białoruś, a w 1998 był współtwórcą [[Białoruskie Radio Racja|Białoruskiego Radia Racja]]. |
Od 1991 działał w Białoruskim Zjednoczeniu Demokratycznym, w latach 1992–1994 pełnił funkcję przewodniczącego. Od 1995 jest członkiem zarządu Związku Białoruskiego w Rzeczypospolitej Polskiej. W 1997 został wiceprezesem Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska-Białoruś, a w 1998 był współtwórcą [[Białoruskie Radio Racja|Białoruskiego Radia Racja]]. |
||
== Rodzina == |
== Rodzina == |
||
Urodził się w białoruskiej rodzinie inteligenckiej. Ojciec pochodził spod [[Szarkowszczyzna|Szarkowszczyzny]], a matka z [[Łuka (województwo podlaskie)|Łuki]] na [[Podlasie|Podlasiu]]. W 1965 rodzina przeprowadziła się do Białegostoku. Oleg Łatyszonek jest żonaty, ma syna<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.youtube.com/watch?v=FLcjWs9R1yY | tytuł = |
Urodził się w białoruskiej rodzinie inteligenckiej. Ojciec pochodził spod [[Szarkowszczyzna|Szarkowszczyzny]], a matka z [[Łuka (województwo podlaskie)|Łuki]] na [[Podlasie|Podlasiu]]. W 1965 rodzina przeprowadziła się do Białegostoku. Oleg Łatyszonek jest żonaty, ma syna<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.youtube.com/watch?v=FLcjWs9R1yY | tytuł = Алег Латышонак. Беларускі гісторык з Беластока | data dostępu = 25 listopada 2012 | data = 24 października 2012 | opublikowany = [[Nasza Niwa]] | język = be }}</ref>. |
||
== Nagrody i odznaczenia == |
== Nagrody i odznaczenia == |
||
Linia 56: | Linia 56: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{cytuj stronę | url = http://kamunikat.org/Latyszonek_Oleg.html&lang=PL | tytuł = |
* {{cytuj stronę | url = http://kamunikat.org/Latyszonek_Oleg.html&lang=PL | tytuł = Oleg Łatyszonek | data dostępu = 25 listopada 2012 | opublikowany = kamunikat.org | język = pl }} |
||
* {{cytuj stronę | url = http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl/wiki/index.php?title=Oleg_%C5%81atyszonek | tytuł = |
* {{cytuj stronę | url = http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl/wiki/index.php?title=Oleg_%C5%81atyszonek | tytuł = Oleg Łatyszonek | data dostępu = 25 listopada 2012 | opublikowany = Encyklopedia Solidarności | język = pl }} |
||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
* {{Ludzie nauki|85406}} |
* {{Ludzie nauki|85406}} |
||
* {{cytuj stronę | url = http://historia.uwb.edu.pl/index.php/lista-pracownikow/37-dr-hab-oleg-latyszonek-prof-uwb | tytuł = |
* {{cytuj stronę | url = http://historia.uwb.edu.pl/index.php/lista-pracownikow/37-dr-hab-oleg-latyszonek-prof-uwb | tytuł = Oleg Łatyszonek | data dostępu = 25 listopada 2012 | opublikowany = Instytut Historii i Nauk Politycznych UwB | język = pl }} |
||
{{Kontrola autorytatywna|VIAF=38658897}} |
{{Kontrola autorytatywna|VIAF=38658897}} |
Wersja z 20:40, 27 cze 2013
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
historyk |
Odznaczenia | |
Oleg Łatyszonek (biał. Алег Латышонак, Aleh Łatyszonak, ur. 27 maja 1957 w Elblągu) – białoruski historyk i działacz społeczny w Polsce.
Życiorys
Działalność naukowa i zawodowa
W 1980 ukończył studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1996 obronił doktorat na Wydziale Nauk Historycznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na podstawie pracy Białoruskie formacje wojskowe 1917–1923. Od 2008 jest doktorem habilitowanym (tytuł rozprawy habilitacyjnej: Od Rusinów Białych do Białorusinów. U źródeł białoruskiej idei narodowej).
Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel historii w Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Supraślu (do 1983). Po wyjeździe do Krakowa pracował jako asystent w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa i jako asystent w Instytucie Badań Polonijnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1991 powrócił do Białegostoku, gdzie podjął pracę w Muzeum Wojska. Od 1993 do 1997 był dziennikarzem tygodnika Niwa. W latach 1997–2008 pracował jako wykładowca w Katedrze Kultury Białoruskiej Uniwersytetu w Białymstoku. Od 2008 jest profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Historii i Nauk Politycznych na Wydziale Historyczno-Socjologicznym Uniwersytetu w Białymstoku.
Od 1996 jest przewodniczącym Białoruskiego Towarzystwa Historycznego. Członek Kolegium Redakcyjnego Białoruskich Zeszytów Historycznych. Współpracownik Polskiego Słownika Biograficznego. Tłumacz literatury białoruskiej na język polski.
Działalność społeczna i polityczna
Od 1981 działał w NSZZ „Solidarność” Region Białystok. Współpracował z Biurem Komisji Interwencji Zarządu Regionu, w czasie stanu wojennego zajmował się kolportażem Biuletynu Informacyjnego „Solidarności” Regionu Białystok, pisał artykuły do czasopism drugiego obiegu. W kwietniu 1982 został aresztowany, a w grudniu zwolniony warunkowo. W lipcu 1983 sprawa przeciwko niemu została umorzona.
W okresie pobytu w Krakowie kontynuował działalność w środowiskach niezależnych, publikując w wydawnictwach podziemnych oraz prowadząc wykłady na tzw. "Uniwersytecie Robotniczym"[1]. W drugiej połowie lat 80. związał się także z białoruskim ruchem studenckim, przewodniczył komisji naukowej podziemnego wówczas Białoruskiego Zrzeszenia Studentów, był współzałożycielem festiwalu Basowiszcza.
Od 1991 działał w Białoruskim Zjednoczeniu Demokratycznym, w latach 1992–1994 pełnił funkcję przewodniczącego. Od 1995 jest członkiem zarządu Związku Białoruskiego w Rzeczypospolitej Polskiej. W 1997 został wiceprezesem Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska-Białoruś, a w 1998 był współtwórcą Białoruskiego Radia Racja.
Rodzina
Urodził się w białoruskiej rodzinie inteligenckiej. Ojciec pochodził spod Szarkowszczyzny, a matka z Łuki na Podlasiu. W 1965 rodzina przeprowadziła się do Białegostoku. Oleg Łatyszonek jest żonaty, ma syna[2].
Nagrody i odznaczenia
- 2000 – Zasłużony Działacz Kultury
- 2008 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2008)[3].
Wybrane publikacje
- Białoruskie formacje wojskowe 1917–1923, Białystok 1995
- Historia Białorusi od połowy XVIII do końca XX wieku, Białystok 2002 (wraz z Eugeniuszem Mironowiczem)
- Od Rusinów Białych do Białorusinów. U źródeł białoruskiej idei narodowej, Białystok 2006
- Żauniery BNR, Białystok-Wilno, 2009
- Nacyjanalnaść – Biełarus, Białystok-Wilno 2009
- Historyja Biełarusi ad siaredziny XVIII st. da paczatku XXI st., Białystok-Wilno 2010 (wraz z Eugeniuszem Mironowiczem)
- Biełastok-Połacak, Białystok-Wilno 2010
- ↑ Oleg Łatyszonek. Słownik "Niezależni dla kultury 1976–1989". [dostęp 25 listopada 2012]. (pol.).
- ↑ Алег Латышонак. Беларускі гісторык з Беластока. Nasza Niwa, 24 października 2012. [dostęp 25 listopada 2012]. (biał.).
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 94, poz. 808
Bibliografia
- Oleg Łatyszonek. kamunikat.org. [dostęp 25 listopada 2012]. (pol.).
- Oleg Łatyszonek. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 25 listopada 2012]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) .[martwy link]
- Oleg Łatyszonek. Instytut Historii i Nauk Politycznych UwB. [dostęp 25 listopada 2012]. (pol.).
- Absolwenci Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Białoruscy historycy
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Polscy historycy
- Polscy muzealnicy
- Przedstawiciele białoruskiej mniejszości w Polsce
- Urodzeni w 1957
- Wykładowcy Uniwersytetu w Białymstoku
- Zasłużeni Działacze Kultury