Jerzy Nawrocki (polityk)

Jerzy Nawrocki

Data i miejsce urodzenia	20 grudnia 1926 Trzciana
Data śmierci	28 kwietnia 1990
Minister nauki, szkolnictwa wyższego i techniki
Okres	od 3 lipca 1981 do 15 grudnia 1981
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Janusz Górski
Następca	Mieczysław Kazimierczuk (jako kierownik resortu)
Poseł IX kadencji Sejmu PRL
Okres	od 13 października 1985 do 3 czerwca 1989
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Jerzy Nawrocki (ur. 20 grudnia 1926 w Trzcianie w woj. podkarpackim, zm. 28 kwietnia 1990 w Katowicach) – działacz państwowy w okresie PRL, inżynier górnik.

Życiorys

W 1955 ukończył Politechnikę Śląską w Gliwicach (studiował na wydziale mechanicznym), od 1969 z tytułem profesora nadzwyczajnego, od 1978 – prof. zwyczajnego nauk technicznych. W 1979 został członkiem korespondentem PAN.

Od 1952 był członkiem PZPR. Od 1954 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Politechniki Śląskiej, od 1969 dyrektorem Instytutu Przeróbki Kopalin tej uczelni. W latach 1970–1974 był jej prorektorem, a w latach 1974–1981 rektorem. Od lipca 1981 do stycznia 1982 był ministrem nauki, szkolnictwa wyższego i techniki (dymisję ze stanowiska ministra premier przyjął już 15 grudnia 1981). W latach 1985–1989 był członkiem Rady Państwa. W latach 1972–1989 był posłem na Sejm PRL VI, VII, VIII i IX kadencji, w latach 1974–1981 przewodniczący Komisji Nauki i Postępu Technicznego w Sejmie VI, VII i VIII kadencji.

Jako naukowiec zajmował się przeróbką kopalin stałych, był twórcą nowych technologii w przeróbce kopalin, projektował i konstruował nowoczesne maszyny i urządzenia przeróbcze. Autor lub współautor ponad 200 prac naukowych, publikowanych w periodykach polskich i zagranicznych.

Był doktorem honoris causa Instytutu Elektrotechnicznego w Nowosybirsku. Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Bibliografia

• Informacje biograficzne na stronie polsl.pl